باور کنید من اخلاقم تغییری نکرده، فقط نسبت به حرکتایی که زدین هی دارم کم حرف تر میشم.

ادم سردی نیستم فقط صمیمیت بیجا رو دوست ندارم همین!

یه مشت بغض شدیم افتادیم تو گلوی هم.

دیگر هیچ چیزی را احساس نمیکردم گویا احساساتم ته نشین شده بود.

_

ولیخب بعد رفتنت فهمیدم خیلی بهتر از تو هست.

واقعی اومدی اما الکی بودی.

‏بیشتر ادما فقط ضربه هایی که خوردن رو یادشونه، نه ضربه هایی که زدن.

اونیکه همیشه کوتاه میاد اخرش یه روز بلند میشه میره.

دوسم داری یا نه!؟ یه سوال چرته که فقط شمارو کوچیک میکنه،اگه حسش نمیکنین زودتر جمع کنین برین.

دلم میخواد برم زیر پتو یه موزیک پلی کنم و فقط اشک بریزم، اینروزارو تو دفتر خاطراتم بدترین روزای زندگیم ثبت میکنم، اینروزا بدتر از هر روزین، غم انگیز تر از هرروز و مزخرف تر از روز قبل، همه چیز بهم ریخته و منم توان جمع کردنشو ندارم، یه بغض شدم کنج این خونه و توان هیچ کاریو ندارم، امیدوارم هرچه زودتر این روزای سمی تموم شه.

‏نوشتم: «انگار گاهی یادت میره که گفت‌وگو مجازیه اما من واقعی‌ام! یه ادم این‌ور خطه» نوشتم و پاک کردم.