♦️ کیوان صمیمی بازداشت شد 🔹️کیوان صمیمی از عناصر مرتبط با سازمان منافقین به علت ارتباط دوباره با گروهک‌های ضد انقلاب خارج کشور بازداشت شد. 🔹وی اخیرا با یکی از فرقه‌های ضاله تحت حمایت رژیم صهیونیستی جلساتی را برگزار کرده بود. 🔹️صمیمی پس از عفو رهبر انقلاب از زندان آزاد شده بود.

🔻وقتی همه‌پرسی، نقطۀ پایان نمی‌سازد: در نقد شنیدن «صدای مردم» از دریچۀ «همه‌پرسی» 🖊 مهدی جمشیدی ۱. رهبر انقلاب از «شنیدن حرف مردم» استقبال می‌کند اما می‌گوید این دغدغه، «سازوکار» دارد؛ این سازوکار، «انتخابات» است. «طبیعی‌ترین» و «مطمئن‌ترین» مسیر برای شناختن نظر مردم، انتخابات است. نظام جمهوری اسلامی نیز سرنوشت «بخش عمدۀ نهادها»ی خویش را به عرصۀ انتخابات «واگذار» کرده است و این مردم هستند که به صورت «مستقیم»، دو قوّۀ اصلی آن را تعیین می‌کنند. بنابراین، دعوت نظام به شنیدن نظر مردم، «تحصیل حاصل» است؛ چراکه «خودِ نظام» در طول دهه‌های گذشته، همواره بر اساس آخرین نظرها و خواسته‌های مستقیم مردم، بازتولید و بازتعریف شده است. ۲. دیگر این‌که هر نظام سیاسی، مجموعه‌ای از «خطوط قرمز» دارد که در حکم «هویّت» او هستند و ذات و حقیقتش را تشکیل می‌دهند. این خطوط قرمز، «سلیقه‌ای» و «شخصی» نیستند، بلکه در «قانون اساسی» به آنها تصریح شده است یا از مصداق‌های اصول قانونی اساسی هستند. البتّه حتّی در خود قانون اساسی نیز همۀ اصول، هم‌رتبه نیستند، بلکه بعضی از اصول، همواره «ثابت» هستند و به رأی‌گذاشتن‌شان به معنی زدودن ذاتیّات نظام و عبور خاموش از آن و استحاله‌اش هستند. این‌چنین اصولی و لوازم و نتایج‌شان و یا مصادیق و نمونه‌های عینی‌شان، «یک بار برای همیشه» انتخاب می‌شوند و فقط در صورت «تغییر نظام سیاسی»، جابجا می‌شوند. بنابراین سازوکار دگرگون‌ساختن‌شان، «انقلاب» است نه «همه‌پرسی». ۳. نکتۀ دیگر این‌که بسیاری از مسأله‌ها را همۀ مردم نمی‌توانند «تحلیل» کنند؛ چون یا «بسیار تخصصی» هستند و یا «لایه‌های پیچیده و متعدّد»ی دارند، چنان‌که حتّی در میان صاحب‌نظران نیز دربارۀ آنها اختلاف‌نظر وجود دارد. در اینجا، ارجاع‌دادن مسأله به همه‌پرسی، «اختلاف» را برطرف می‌کند امّا به طور ضروری، موجب «انتخاب گزینۀ بهتر» نمی‌شود؛ چون تودۀ مردم از جنبه‌ها و اضلاع مسأله، اطّلاع ندارند و بر اساس دلخواه خویش یا دسترسی‌های ارتباطیِ خویش تصمیم می‌گیرند. روشن است که باید مسأله را در مجرای «کار کارشناسی» و «اجماع نخبگانی» حل کرد و کوشید به هر اندازه که می‌توان «اهل نظر» را به یکدیگر نزدیک کرد. از متن این «توافق خبرگی» در سطح بالا، «همراهی اجتماعی» نیز برخواهد خواست. پس این‌که تودۀ مردم، «امکان تحلیلِ» این‌چنین مسأله‌هایی را ندارند، سخن عجیب و تحقیرآمیزی نیست و خودِ مردم نیز بر همین اساس، به عرصۀ انتخابات پا می‌گذارند تا آنانی را که خبره و نخبه هستند و از عهدۀ حل مسأله‌های تخصصی برمی‌آیند را انتخاب کنند. برداشتن این واسطه و «توده‌ای‌سازی تصمیم‌گیری دربارۀ مسأله‌های تخصصی»، خدمت به منافع ملّی نیست. ۴. ما در «شرایط طبیعی» به سر نمی‌بریم که ذهنیّت جمعی‌مان، «آسوده» و «بی‌نوسان» باشد و در آن «دست‌کاری‌های بیرونی» نباشد. دشمن تلاش می‌کند با «تصرّف شناختی» و «بازی روایتی»، حقّ و باطل و صدق و کذب را جابجا نماید تا شاید مردم را در مقابل نظام قرار بدهد. در چنین وضعی، روشن است که به‌طور ضروری، «سخن حقّ» غالب نمی‌شود و فضای اجتماعی، درگیر «مباحثۀ عقلانی» نمی‌گردد و «قوّت استدلال‌ها»، ملاک داوری قرار نمی‌گیرد، بلکه برندۀ این بازی، نیروها و جریان‌هایی خواهند بود که بیش از دیگران، روایت می‌سازند و ذهن مردم را به تسخیر قدرت بازیگری خود درمی‌آورند. گذشته از این، شکاف تصنّعی از «حاکمیّت» به «جامعه» نیز انتقال می‌یابد و جامعه نیز در ورطۀ «تضاد» و «کشمکش» گرفتار می‌شود، درحالی‌که غرض از همه‌پرسی، مشارکت‌دادن به مردم برای دور افتادن از منازعه بود. همه‌پرسی در این‌چنین موقعیّتی، نه‌تنها گره‌گشا نیست، بلکه هر نتیجه‌ای را به یک «اختلاف تازه» تبدیل می‌کنند و به‌تدریج، «شکاف‌های متقاطع» می‌آفریند و جامعه را از درون، پاره‌پاره می‌کند. از متن این همه‌پرسی، «زنجیره‌ای از همه‌پرسی‌ها» بر خواهد خواست که پایان‌شان جز تضعیف اقتدار حاکمیّت و تولید تنش ریشه‌دار در عمق جامعه نیست. ۵. اگر آیت‌الله خامنه‌ای، در برابر نظر مردم باشد و یا به نظر مردم، بها و اعتبار ندهد، تنها با «همه‌پرسی» مخالفت نمی‌کند، بلکه اساس «انتخابات» را برمی‌چیند یا دست‌کم آن را محدود و اقلّی می‌کند، نه این‌که این‌قدر بر آن اصرار بورزد و در امتدادش، «نظریۀ مردم‌سالاری دینی» را مطرح کند. آن‌که خوی دیکتاتوری دارد، هیچ «مجرا» و «بستر»ی برای اظهارنظر مردم باقی نمی‌گذارد و می‌کوشد به مردم تلقین کند که «حقّ گفتن» ندارند، درحالی‌که رویکرد ایشان از آغاز تاکنون، «مردمی‌سازی دولت» و «مشارکت حداکثری» بوده است. ازاین‌رو، باید انصاف داد که نظر منفی ایشان در شرایط کنونی دربارۀ همه‌پرسی، نه به معنی تعارض با مردم است و نه به معنی ناچیزانگاشتن فهم مردم. 🖇 متن کامل در خبرگزاری فارس: https://www.farsnews.ir/news/14020130000851/

ارتش مارا شبی شیخی به نامردی فروخت... به وقت پرواز

🎥 رسانه انگلیسی بررسی میکند: 🔹 چگونه ایران و روسیه در حال ساخت یک مسیر راه آهن بین قاره ایِ بازرگانی هستند که از لبه شرق اروپا تا اقیانوس هند امتداد یافته است؟ #اتفاقات_خوب

شکست عهد من و گفت هرچه بود گذشت به گریه گفتمش آری : ولی چه زود گذشت بهار بود و تو بودی و عشق بود و امید بهار رفت و تو رفتیّ و هر چه بود گذشت @syriankhabar

🔻برای اینکه زندگی را بهتر بفهمیم باید به سه مکان برویم: ١. بیمارستان ٢. زندان ٣. قبرستان • در بیمارستان می‌فهمید که هیچ چیز زیباتر از تندرستی نیست. • در زندان می‌بینید که آزادی گرانبهاترین دارایی شماست. • در قبرستان درمی‌یابید که زندگی هیچ ارزشی ندارد. زمینی که امروز روی آن قدم می‌زنیم فردا سقف‌مان خواهد بود. پس چه بهتر كه برای همه چیز فروتن و سپاسگزار باشیم .... ....

چند روز قبل حاج محمود کریمی حرفی درباره ظریف و تیم قبلی مذاکره کننده گفت که بازتاب زیادی داشت. خیلیها گفتند یعنی ظریف نفهمید ولی یک مداح میفهمد؟ در قسمت ۵۷ ‎حافظه تاریخی ایرانی به همین مساله پرداختیم که آیا حرف کریمی درباره ظریف غلط بود؟ +فیلم افشاگری تاریخی سید محمود نبویان درباره ندانم کاری های تیم ظریف در مذاکرات که ضربات جبران ناپذیری را به کشور وارد کرد.

پیشاپیش به خاطر انتشار این فیلم عذرخواهی می کنم. نه شان من انتشار این فیلم است و نه شان شما دیدن آن. خیلی هم شک داشتم که این فیلم را منتشر کنم یا نه؟ اما بعضی وقتها برای نشان دادن عمق جبهه باطل چاره ای نیست و باید آنها را همانطور که هستند و بدون روتوش نشان داد تا هنوز اگر افرادی اصل ماجرا را نفهمیده اند بیدار شوند. تردید ندارم که بسیاری از کسانی که از لج وضعیت معیشت و ناکارآمدهای مسئولین، این روزها با بی حجابی میخواهند خودشان را خالی کنند، با این حجم از وقاحت، دریدگی و بی حیایی موافق نیستند. اما اتفاقا باید این واقعیات را ببینند تا متوجه شوند که انتهای مسیری که شروع کرده اند، چیزی که تصور می کنند نیست بلکه پایانی بسیار وحشتناک دارد. پایانی که در آن هیچ کس مصون نخواهد بود. نه چادری، نه شل حجاب و نه حتی بی حجاب! پایان این سناریو، نابود شدن همه چیز است. نابودی، زن، نابودی زندگی، نابودی آزادی، نابودی خانواده، نابودی ناموس و... چند ماه قبل با شروع ناآرامی ها، وقتی دکتر کچویان به برنامه جهان آرا آمد و با صراحت گفت که «می گویند زن، زندگی، آزادی اما در اصل زن، فحشا، هرزگی را می خواهند، می گویند مرد، میهن، آبادی اما در واقع مرد، بی ناموسی، شهوترانی را می خواهند» عده ای برآشفتند که این حرف قضاوت نادرستی است و... اما گذر زمان به تدریج نشان داد که انتهای این مسیر به کجاست. این جریان کوچکترین دغدغه اقتصادی و معیشت و ... ندارد و تمام حرفش زندگی به سبک حیوانات است. اگر هنوز هم تردید دارید، صبر کنید و فعالیت های بعدی شان را رصد کنید... ثابتی

✅فرهنگ سیاسی چیست؟ 🔺فرهنگ سیاسی به «مجموعه‌ای از نگرش‌ها و باورها و احساسات اکثریت اعضای یک جامعه نسبت به سیاست و حکومت» اطلاق شده و دربردارندهٔ «عقاید اعضای آن جامعه نسبت به مبانی فکری و قواعد رفتاری یک نظام سیاسی» است. فرهنگ سیاسی یک جامعه می‌تواند شامل عقاید آرمان گرایانه یا عقاید عمل گرایانه باشد. فرهنگ سیاسی یک جامعه از درک ذهنی افراد نسبت به ابعاد سیاست نشأت می‌گیرد و از تاریخچهٔ سیاسی و اجتماعی و تجربیات آن جامعه تأثیر می‌پذیرد. #فرهنگ_سیاسی

✔️ سوئیس، «الگوی رفراندوم‌ها»، در اختیار بانک‌‌هاست؛ ✔️ ایتالیا، ۸دهه تحت قیمومیت آمریکا، در تملک مافیاهاست. ✍جمعیت ۶۰ میلیونی ایتالیا طی ۷۸ سال بعداز شکست در جنگ‌دوم، هرچه در رفراندوم‌های متوالی شرکت می‌کند، هنوز حتی با ایجاد ۶۰ بار ائتلاف گوناگون احزاب سیاسی و تشکیل ۶۸ دولت رسمی، نتوانسته به اندک ثباتی در حکومت برسد. 🔰این مردمان صاحب تمدن‌کهن ملی و متعهد به ارزش‌های کلیسایی، بارها بمنظور انجام اصلاحات در قانون اساسی، به‌امید سالم‌سازی سیاست و توانمندسازی مدیریت کشور و نیز در راستای مبارزه با مفاسد اقتصادی و صیانت از میراث فرهنگی چندهزارساله خود، رفراندوم برگزار کرده، ولی هیچ گاه به نتیجه مثبت در تقویت انسجام ملی، ثبات ارزش‌های اخلاقی و استقلال عمل دولتمردان از باندهای مافیایی در جهت پیشرفت و شکوفایی مملکت خویش دست نیافته‌اند؛ 📌بلکه برعکس، هربار مردم شمال، میانه و جنوب ایتالیا بخاطر تفاوت آراءشان، وحدت‌ملی خود را مخدوش کرده‌اند، از ثبات سیاسی دورتر شده‌اند و بیشتر زیر سلطه دغل‌بازان و فرصت‌طلبان رفته‌اند. 🎯مردم ایتالیا اگر هرسال هم یک رفراندوم برگزار کنند، نمی‌توانند از چنگال این «اختاپوس نفوذ اشرار»، نجات یابند: ۱=سلطه ظاهراً نامحسوس قدرت‌های پیروز در جنگ، یعنی آمریکا و انگلیس و فرانسه که قطعا خواستار آرامش سیاسی و پیشرفت ایتالیا، به عنوان رقیب خود نیستند؛ ۲=باندهای مافیایی با عقبه‌ی بین المللی فساد و فحشا و قاچاق که با دو شبکه قدرتمند سیاسیون و رسانه‌ها ارتباط تنگاتنگی دارند؛ ۳= رسانه‌های وابسته به باندهای مافیایی در همه‌ی عرصه‌ها که کانون توجیه‌ و تبرئه خیانت‌کاران، تخریب اشخاص عاقل و سالم و نیز مجرای سرگرم ساختن افکارعمومی با حواشی و امور مبتذل اجتماعی هستند؛ ۴= جمعیت دودرصدی یهودیان که در همه‌جا و بر همه‌چیز اشراف دارند و بر شریان اقتصاد و سیاست و فرهنگ و هنر و رسانه‌های ایتالیا، مثل بختک چنبره زده‌اند. ۵=و بالاخره کلیسای کاتولیک که هنوز بخشی از اعتبار اجتماعی خود را در جامعه سنتی ایتالیا حفظ کرده، اما هیچ نقش سازنده‌ای در مدیریت کشور و مبارزه با موانع رشد و سعادت مردم ندارد. 🎯 خلاصه هیچ کشوری با دموکراسی غربی، همانند ایتالیا دولت‌های شکننده، ناموفق و ناپایدار نداشته که عمده دلیل این بی‌ثباتی سیاسی، (تقریباً هر ۱۳-۱۴ ماه یک دولت)، توسل مکرر به تغییر ساختار سیاسی و قانون اساسی خودشان است؛ بجای آن‌که به نخبگان اخلاق‌مدار و خردمندان استقلال طلب جامعه خویش توجه کنند... ❗️این‌که در یک کشور نسبتاً مذهبی و سنتی، یک فاحشه رسمی، بازیگر فیلم‌های پورن بنام «Cicciolina » (ایلونا استالر) بتواند نماینده پارلمان ایتالیا بشود و همه ارزش‌های اخلاقی و فرهنگی جامعه ایتالیا را، حتی در جلسات علنی مجلس آن کشور، به سُخره بگیرد، یکی از نتایج سرگردانی فکری و عوام‌گرایی سیاسی در نظام رفراندوم‌زده‌ی ایتالیاست. ✍هیچ‌یک از رفراندوم‌ها تا کنون منجر به ساقط کردن اژدهای هفت‌سر نفوذسیاسی و مافیای اقتصادی در مملکت دیرپای ایتالیا نشده است تا این کشور مقروض را از ورشکستگی و تباه‌شدن فرصت‌هایش رهایی بخشد؛ 📌زیرا همان‌ جریاناتی که بسترساز رفراندوم‌ها، به مثابه سرگرم‌کننده عوام هستند، همان‌ها غارتگران ثروت‌های عمومی مردم ایتالیا می‌باشند؛ و شگرد همیشگی این جریانات این‌است که همواره از به قدرت رسیدن افراد ناتوان و ناکارآمد و بی‌اراده، استقبال می‌کنند تا در سایه آشفتگی اوضاع مردم، به منافع فردی و باندی خود برسند. ✔️برلوسکونی، نخست‌وزیر چندباره ایتالیا، نمونه یک سیاست‌مدار فاسد و مفسدی است که در ورای هیاهوی «رفراندوم‌ها»، هربار ثروت نجومی‌ش دو برابر شده است. ‼️البته نه فقط در ایتالیا، بلکه در غالب کشورهای دموکراتیک غربی، اتکاء به آراءعوام، به مفهوم دورشدن از عقلانیت و معنویت و اخلاق بوده است: 🔹رئیس جمهور شدن یک هنرپیشه سینما بنام رونالد ریگان در آمریکا، فرایند افول اقتدار و انسجام ایالات متحده را به ترامپ دیوانه و بایدن عقب‌مانده رسانده است. 🔸ریاست جمهوری سارکوزی هرزه در فرانسه، وزیر دادگستری او (خانم Rachida Dati) را از طریق ارتباط جنسی همزمان با هشت مرد، حامله می‌کند و هیچ‌کدام مسئولیت پدری فرزندش را نمی‌پذیرد. 🔹وزیر خارجه آلمان (Annalena Baerbock)، پیشینه فاحشگی خود را تأیید می‌کند. 🔸در اوکراین، زلنسکی، دلقک سینما و تئاتر، رئیس جمهور می‌شود تا کشورش را به جنگ و ویرانی بکشاند... ✍ دقیقا در همین شرایط غم‌انگیز محرومیت از خردمندی و خیرخواهی و دوراندیشی در میان رهبران سیاسی غرب، نظام مردم‌سالار و نخبه‌گرای جمهوری اسلامی ایران با داشتن شایسته‌ترین رهبر نجیب و حکیم و حلیم، هر روز توجه بیشتری از متفکران دلسوز جهان را به خود جلب می‌کند... محمدعلی رامین

✅ تفاوت مقاومت و تسلیم 🔹"سودان" با وعده رفع تحریم، گزینه تسلیم را برگزید و حتی رژیم صهیونیستی را به رسمیت شناخت اما تجزیه شد، فقیرتر شد، الان هم درگیر جنگ داخلیست! 🔹"سوریه" گزینه مقاومت را برگزید؛ هزینه داد اما کشورش را حفظ کرد و حالا دشمنان سابق برای ارتباط با او صف بسته‌اند! 👌همیشه "مقاومت" هزینه کمتر و عایدی بیشتری برای کشورها و ملت‌ها دارد ... .... ....