🌀 تأثیر شگفت انگیز منبر و روضه / از این ظرفیت استفاده نمی شود/ روضه آخر منبر با گوینده و مخاطب چه می کند؟ 🔻 #رهبر_انقلاب: 🔸منبر خیلی چیز مهمی است، خیلی کار مهمّی است. ما این را به طور عادی داریم. در جامعه خودمان رسم شده یک نفری می رود می نشیند آنجا، روبرویش هم پنجاه نفر، صد نفر، هزار نفر آدم؛ چهره به چهره حرف می زند. این تأثیرش از تلویزیون و اینها خیلی بیشتر است. اگر آن طرف بداند که چه چیز باید بگوید، این خیلی تأثیر می گذارد. تأثیر این خیلی عمیق است که بنشینند حرف بزنند صحبت کنند؛ به طور مستمر هم این هست، یک جلسه و دو جلسه هم نیست، هزاران جلسه این جوری در سطح کشور تشکیل می شود. شما ببینید، خیلی فرصت عجیبی است این فرصت، اگر از آن استفاده بشود. منتها خب از این فرصت استفاده نمی شود. 🔸 آن روضه آخر منبر هم چیز خیلی خوبی است، یعنی فاصله را کم می کند بین آن گوینده و مستمع؛ چون آن جوشش عاطفی این فاصله را کم می کند، نزدیک می کند، حرفها را دلنشین می کند. گاهی آدم ممکن است که نیم ساعت به حرف کسی گوش بدهد اما خیلی دل نداده باشد یعنی تسلیم نشده باشد؛ وقتی آخرش یک برخورد عاطفی پیش می آید؛ به خصوص گریه اصلاً به کلی آن فاصله را از بین می برد، کأنّه همه آن حرفها می نشیند در دل این؛ خیلی چیز خوبی است. 🔹 ... ماها آن سابق ها، قبل از انقلاب منبر که می رفتیم، روضه کمتر می خواندیم - البته واقعش این بود که روضه درست بلد نبودیم بخوانیم، یک ذرّه خجالت می کشیدیم که حالا ماها مثلا روشنفکریم و روضه آخر یک کارهایی هم لازم دارد دیگر گریز و اینها - و یواش یواش داشت در جلسات ما بر می افتاد. 🔸 چند نفر بودند که مسئله روضه را دوباره احیاء کردند؛ یکی #مرحوم_مطهری بود یکی مرحوم شریعتی پدر بود؛ خودش یک روضه خوان قهاری بود #مرحوم_محمّدتقی_شریعتی سخنران خیلی خوبی بود، گرم و شیرین حرف می زد و مطالبش هم - البته این سالهای آخر - کهنه شده بود یعنی خیلی تکرار شده بود حرف نو خیلی نداشت اما همانهایی که بود، حرفهای خوبی بود، حرفهای سنجیده ای بود و مقید بود به روضه خواندن به خصوص در دهه محرّم. (۱۳۷۹/۱۲/۲۸) 📒 کتاب یاد و یادگار "خاطراتی از دیدار آیت الله العظمی خامنه ای با همسر مکرمه حضرت امام(ره)"، ص ۶۱ و ۶۲. #معاونت_تهذیب

#با_ضیاء_الدّین #بریده_های_کتاب_شرح_حدیث_مکارم_الأخلاق(۲۲) 🌀 چرا به ما گفته اند یادآوری نعمت ها داشته باشیم؟ 🔻 #استاد_سید_علی_خامنه_ای: 🔸...«وَ إِنّى إِنَّمَا أَبتَلِيهِ لِما هُوَ خَيْرٌ لَهُ» ابتلائاتی که به او میدهم خیر اوست؛ چون محبت به او دارم خدای متعال به او بغض ندارد که بخواهد به او بدی بکند، ابتلائات او در زندگی، انواع ابتلائات، همه برای او خیر است، و «أزوی عَنهُ لما هُوَ خَيْرٌ لَهُ»، «أزوی» یعنی دور نگه میدارم، از او منع میکنم، چیزهایی را به او نمی دهم، این هم خیر است «وَ اَنَا اَعلَمُ ما يَصلُحُ عَلَيهِ عَبدى» من بهتر می دانم که چه چیزی به صلاح اوست. «فَليَصبر عَلى بَلائی» با این مقدمه نتیجه می شود که در بلایا و ابتلائات زندگی بندۀ مؤمن باید صبر کند، «وَ ليَشكُر نَعمائی» نعمت ها را هم شکر بکند. 🔹این یادآوری نعمت ها به جهت تسلّی است. ما وقتی یک چیزی را فاقد هستیم یا از دست می دهیم حواسمان متمرکز به همین می شود که این از دست ما رفت، و غصه می خوریم، در حالی که اگر از آن چیز بالخصوص، صرف نظر کنیم، به هزاران نعمتی که ما لطف شده، و عطا شده نگاه کنیم تسلّی پیدا می کنیم. یک چیز از ما گرفته شد، همه اش به این نباید نگاه کرد، باید نگاه کرد به آن چیزهایی که به ما داده شده است، «وَ ليَشكُر» بنابراین برای این است که تسلای دل مؤمن باشد، به خاطر آن چیزی که از او بازداشته شده است، منع شده است. 🔸یک معنا هم این است که همین چیزی را که ما او را از آن بازداشتیم، همین بلایی که به او دادیم این هم نعمت است، چون بر طبق مصلحت اوست، این را به خاطر مصلحت او از او منع کردیم، یا این بلا را به او متوجه کردیم؛ این هم خودش یک نعمت است. «وَ ليَشكُر نَعمائی» می تواند اشاره به این باشد که همین نعمت را هم شکر کند، «وَ ليَرضَ بِقَضائی» خشنود باشد به حکم من، قضاى من. 📕 کتاب شرح حدیث مکارم الأخلاق (نشر صهبا)؛ بخش سوم: صبر؛ ص ۱۰۵ #معاونت_تهذیب #با_ضیاء_الدّین

#با_ضیاء_الدّین #بریده_های_کتاب_شرح_حدیث_مکارم_الأخلاق(۲۳) 🌀 در دوگانه های زندگی مانند فقر و غنا، مریضی و سلامتی؛ تکلیف ما چیست؟ 🔻 #استاد_سید_علی_خامنه_ای: 🔸«عَن أَبي عَبدِ اللهِ الصَّادِقِ جَعفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ أَبِيهِ عَن جَدِّهِ عَلَيهِمُ السَّلامُ وَالصَّلاةُ قالَ: ضَحِكَ رَسُولُ اللهِ صَلَّى اللهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ وَسَلَّمَ ذَاتَ يَومٍ حَتَّىٰ بَدَت نَواجِذُهُ». یک روز خدمت حضرت نشسته بودیم، بی مقدمه تبسم کردند، خندیدند، به طوری که نَواجِذ، دندان های دو طرف ثنایای ایشان دیده شد. یعنی حضرت یک تبسم کاملی کردند، بعد فرمودند:«ثُمَّ قالَ اَلا تَسألوني مِمَّ ضَحِکتُ؟» سؤال نمی کنید از من چه شد که خندیدم و تبسم کردم؟ نمی خواهید بدانید؟ «قالوا بَلی یا رَسولَ اللهِ» :گفتند: چرا می خواهیم بدانيم. «قالَ عَجِبتُ لِلمَرءِ المُسلِمِ أَنَّهُ لَيسَ مِن قَضاءٍ يَقضيهِ اللهُ عَزَّوَجَلَّ لَهُ إِلَّا كانَ خَيْراً لَهُ فى عاقِبَةِ اَمرِهِ» فرمودند: وضعیت مؤمن این طور است که هر حادثه ای برایش پیش بیاید، برای عاقبتش خیر است. وقتی کسی مؤمن باللّه شد و شرایط عملیِ ایمان را به جا آورد، هر حادثه ای برایش پیش بیاید، برایش خیر است. اگر فرض بفرمایید این حادثه فقر باشد، برای او خیر است، پیش خدای متعال اجر دارد. اگر این حادثه غنا باشد، باز برای او خیر است؛ برای خاطر اینکه از این غنا به خاطر ایمانش برای تقرب الی الله استفاده می کند. اگر جاه و مقام باشد، برای او خیر است؛ برای خاطر اینکه بر این جاه و مقام خدا را شکر می کند و از آن برای خیر مردم استفاده می کند. اگر خُمول(گمنامی و بی نشانی) و غربت و انزوا باشد، بازهم برای او خیر است؛ برای خاطر اینکه در این انزوا خدا را عبادت می کند. مرض برای او پیش بیاید، برای او خیر است؛ برای خاطر اینکه گناهانی که مرتکب شده -همه ما احتیاج به مغفرت الهی داریم -به خاطر این بیماری ها و به خاطر این گرفتاری ها گناهان بخشیده می شود. اگر صحت و سلامت هم خدا به او بدهد باز برایش خیر است؛ یعنی طبیعتِ مؤمن این طور است که وقتی حادثه ای برای او پیش بیاید چه آن حادثه در چشمِ اهل دنیا حادثۀ خوبی باشد و چه در چشم اهل دنیا حادثه بدی باشد، علی ای حال این حادثه برای او خوب است، چون در هر دو طرف شکر می کند، صبر می کند، از امکانات برای تقرب الی الله استفاده می کند. 🔹خب این حقیقتی است که پیغمبر اکرم فرمودند؛ حقیقتی است که باید به آن توجه داشت، لکن در این حقیقت درسهایی هم هست. شاید عمده این درسها این باشد که بخواهند به ما بگویند اگر حالاتی از حالات دوگانه های دنیایی مثل فقر و غنا مرض و صحت برای شما پیش آمد، تکلیفتان را بدانید! اگر غنا برایتان پیش آمد، بدانید که چه کار باید بکنید. اگر فقر برایتان پیش آمد بدانید چه کار باید بکنید تا برایتان خیر باشد؛ والا اگر فرض کنیم مؤمنی تکلیف خودش را نداند وقتی فقر برایش پیش می آید بنا کند به اظهار ناراحتی و شکایت از خدا و از خلق! این کار اجرش را ضایع می کند. مصیبتی پیش بیاید جزع می کند بی صبری نشان می دهد اجرش را ضایع می کند. در واقع درس است به ما که بدانید این حوادثی که پیش می آید، اینها اقتضائاتی است برای اینکه خاتمه کار شما خیر باشد، اینها اقتضاست، علت تامه برای آن نتایج نیست؛ می توان از اینها برای آن نتایج استفاده کرد. 📕 کتاب شرح حدیث مکارم الأخلاق (نشر صهبا)؛ بخش سوم: صبر؛ ص ۱۲۳ و ۱۲۴ #معاونت_تهذیب #با_ضیاء_الدّین

🎙حجت الاسلام راجی: 🤲دعای قنوت مقام معظم رهبری در نوجوانی: «اللّٰهُمَ اجعَلْنِی مُجَدِّدَ دِینِکَ وَ مُحْیِیَ شَرِیعَتِکَ» #تربیت_آرمانی_توحیدی #زمزمه‌های_آرمانی

🌀 عالمی که از چشم خدا می‌افتد 📌 شاید یکی از واجبات هر طلبه و فاضل حوزوی مشاهده شرح این حدیث اخلاقی توسط مقام معظم رهبری باشد. خیلی خیلی مهم است. پناه بر خدای متعال اگر طلبه ای غرق در این امور شود. بهترین فرصتی که باید فکر و التجاء برای حفظ #هویت_اصیل_طلبگی و ایستادگی و استقامت بر #زی_طلبگی داشته باشیم همین ماه مبارک رمضان است. یکی از اساتید عزیز در مراسم عمامه گزاری نکته مهمی فرمودند که: در عالَم طلبگی مدام تجدید بیعت با صاحب الزمان(عج) داشته باشیم و نگذاریم طلبگی برایمان عادی شود. 📌 مقام معظم رهبری در جای دیگر برای اینکه حوزه با برکتی داشته باشیم چنین فرمودند: طلبه ها را نصیحت کنید. طلبه ها را به تفکر، تأمل، ذکر موت و پرهیز از درس خواندن و تلاش کردن برای رسیدن به مقامات عالی برای جلب توجه مردم به سمت خود، هدایت کنید. طلبه‌ها درس بخوانند لله، فی الله و بالله؛ این آن وقت می‌شود حوزه‌ با برکت. (۱۳۸۹/۰۲/۰۸) 🤲 اللهم اجعل عواقب امورنا خیرا #میثاق_طلبگی #ارزش_طلبگی #معاونت_تهذیب

#با_ضیاء_الدّین #بریده_های_کتاب_شرح_حدیث_مکارم_الأخلاق(۲۴) 🌀 "صبر تمام نمی شود" یعنی چه؟ و چه نتیجه ای دارد؟ 🔻 #استاد_سید_علی_خامنه_ای: 🔸اگر صبر را _که صبر به همان معنای پایداری و ایستادگی و استقامت و عقب گرد نکردن است_ وصل کنیم به آن پایگاه ذکر الهی، به آن منبع لایزال، این صبر دیگر تمام نمی شود، صبر که تمام نشد معنایش این است که این سیر انسان به سوی همه قله ها هیچ وقفه ای پیدا نخواهد کرد. این قله ها که می گوییم قله های دنیا و آخرت هر دو است، قلهٔ علم، قله ثروت، قله اقتدار سیاسی، قلهٔ معنویت، قلهٔ تهذیب اخلاق، قلهٔ قلهٔ عروج به سمت عرش عالی انسانیت. هیچ کدام از اینها دیگر توقف پیدا نخواهد کرد؛ چون وقفه ها در حرکت ما ناشی از بی صبری است. 🔹دو لشکر مادی وقتی در مقابل هم صف آرایی می کنند آن کسی که زودتر صبرش تمام بشود شکست می خورد. آن کسی که دیرتر صبر و مقاومتش تمام بشود پیروز خواهد شد؛ چون با لحظه ای مواجه خواهد شد که طرف مقابل صبر خودش را از دست داده. این مثالِ خیلی ظاهر و بارز عینی اش است؛ در همه میدانها همین طور است. 📕 کتاب شرح حدیث مکارم الأخلاق (نشر صهبا)؛ بخش سوم: صبر؛ ص ۱۳۳ 📌 پایان بخش سوم: #صبر #معاونت_تهذیب #با_ضیاء_الدّین

👓 گاهی یک سخنرانی از روحانی ساده در مجلس ختم کل زندگی شخص را عوض می کند! 💎 طلاب رفتن منبر را ساده نگیرند اگر با اخلاص و مطالعه باشد حتما موثر است... ✨ وقتی سخنرانی یک روحانی در مجلس ختم طلافروش یزدی را دگرگون می‌کند!

#با_ضیاء_الدّین #بریده_های_کتاب_شرح_حدیث_مکارم_الأخلاق(۲۵) 📌 آغاز بخش چهارم: #شکر 🌀 ما معنای شکر را درست نمی فهمیم... 🔻 #استاد_سید_علی_خامنه_ای: 🔸ما عادت کردیم که وقتی می خواهیم خدا را شکر بکنیم، یا دست را بالا کنیم یا سر را به سجده بگذاریم و کلمۀ «شكراً للّه» یا «خدایا شکرت» یا «شکر بر نعمت هایت ای خدا» یا «الحمدللّه» بر زبان جاری کنیم بدون اینکه روح این سخن و روح این شکرانه در کلام ما، در روح ما، در دل ما، در عمل ما، وجود داشته باشد. 🔹ما معنای شکر را درست نمی فهمیم و تا حالا هرچه که خدا را شکر کردیم آن مقداری که به زبان بوده است یا به صورت اعضا و جوارح که خودمان را به سجده انداختیم به نظر من، اینها یا شکر نیست یا اگر هست شکر خیلی ناقصی است. 🔸هر نعمتی از سوی پروردگار عالم برای بنده، شکری را واجب می کند؛ زیرا نعمت های الهی نعمت های ابتدایی است، کسی از خدا طلبی ندارد «يا مُبتَدِئاً بِالنِّعَمِ قَبلَ استحقاقها» همه چیز متعلق به اوست، نیروی ما هم متعلق به اوست، جسم و جان ما هم متعلق به اوست، نعمتی که خدای متعال می دهد تفضلی از طرف پروردگار عالم است و شکر آن بر بنده لازم است، البته وقتی من و شما توفیق شکرگزاری پیدا کردیم خود این توفیق الهی هم یک نعمت دیگر است که آن هم به نوبۀ خود شکری دارد. 📕 کتاب شرح حدیث مکارم الأخلاق (نشر صهبا)؛ بخش چهارم: شکر؛ ص ۱۳۷ #معاونت_تهذیب #با_ضیاء_الدّین

#با_ضیاء_الدّین #بریده_های_کتاب_شرح_حدیث_مکارم_الأخلاق(۲۶) 🌀 شُکر، معجونی با سه جزء... 🔻 #استاد_سید_علی_خامنه_ای: 🔸شکر را اگر بخواهیم به صورت معجونی معرفی کنیم این معجون سه جزء دارد: 1⃣ شکر جزء اول شناختن نعمت است که انسان نعمت را بشناسد...البته احصای نعمتهای الهی برای هیچ کس ممکن نیست. «وَ اِن تَعُدّوا نِعمَةَ اللهِ لا تحصوها»، کثرت نِعَم الهی به قدری است که از میزان درک و ظرفیت فهم ما بیرون است اگر انسان بخواهد شکر این نعمتها را بکند، همه عمر را هم که مشغول باشد باز کم می آورد. 2⃣ جزء دوم شناختن مُنعم است که انسان بداند که این نعمت از سوی کیست، آن کسی که این نعمت را به ما داده او کیست؟ قرآن این طور میفرماید که «ما أَصابَكَ مِن حَسَنَةٍ فَمِنَ الله» هر حادثه نیکو که به شما می رسد از خداست... این را باید انسان بداند که اگر نداند نمی تواند شکر کند. 3⃣ عنصر سوم این است که انسان آن نعمت را در همان راهی به کار بیندازد که مُنعم از او خواسته است. خدا این نعمتها را داده ما چه کار کنیم؟ اولاً نعمتها را برای چه کسی خلق کرد؟ آیا نعمتها را بی خودی خلق کرده که از بین بروند؟ نه. آیا نعمت ها را برای حيوانات خلق کرده؟ باز هم نه...برای چه کسی آفریده؟ برای انسان. برای انسان آفریده که انسان چه کار کند؟ آیا برای انسان آفریده است تا انسان اینها را بخورد و مثل حیوان زندگی کند؟ ...اینکه خدای متعال نعمتِ دنیا را و روی زمین را و زیرِ زمین را برای انسان آفریده به یک منظور خاصی است از روی هدف خاصی است آن چیست؟... باید در راه تکامل و تعالی انسان به کار افتد این نعمت ها همه و همه باید حرکت کند تا اینکه انسانیت به تکامل [برسد]. 📕 کتاب شرح حدیث مکارم الأخلاق (نشر صهبا)؛ بخش چهارم: شکر؛ ص ۱۳۸ تا ۱۴۰ #معاونت_تهذیب #با_ضیاء_الدّین

📹 حضرت آیت‌الله خامنه‌ای رهبر انقلاب اسلامی، امشب در پیامی تلویزیونی اهمیت راهپیمایی امسال روز جهانی قدس را بیشتر از سال‌های قبل ارزیابی و تأکید کردند: «إن‌شاءالله راهپیمایی امسال، یکی از بهترین، پرشکوه‌ترین و باعزت‌ترین راهپیمایی‌های روز قدس خواهد بود.» 💻 Farsi.Khamenei.ir