🔻 علت دشمنی اصلاح‌طلبان غرب‌گرا با «استادِ فکر» نظام مقدس جمهوری اسلامی روشن است. استاد مصباح در عین این‌که اسلام‌شناسی راستین و اندیشمندی اصیل بود، دشمن اندیشه‌های التقاطی و قرائت‌های انحرافی از اسلام بود. اگر روشنگری‌های عالمانه و نقدهای برّنده او بر مدعیاتی چون اسلام منهای روحانیت، پروتستانتیسم اسلامی خودکالوین‌پنداران، اسلام لیبرال دوم ی‌خردادی‌ها و وادادگی کارگزاران توسعه‌مدار غربی نبود، صاحبان قرائت‌های سکولار/لیبرال از اسلام و سیاست‌پیشگان غرب‌گرا، فاتحه انقلاب اسلامی ملت قهرمان ایران را خوانده بودند. با او دشمن‌اند چون او مبیّن و مروّج اسلام ناب خمینی بود و فریاد رسای منطق و برهانش سدّ استواری در مقابل اندیشه‌های پوشالی غرب‌زده‌ها و اهداف شومشان بود، و مهم‌تر آن‌که، به رغم غروب جسمانی آن مفسر و فیلسوف فرزانه، فروغ اندیشه‌های ماندگارش همچنان «مصباح» راه صاحبان تفکر، روشنی‌بخش ذهن‌های حقیقت‌جو و برملاکننده مدعیان مغلطه‌گر خواهد بود. ✍️ مهدی عبدالهی 🆔 @MAbdullahi

استاد فکر نظام جمهوری اسلامی با آثارش زنده است. حدود 1-2 ماه پیش، در خبرگزاریهای داخلی متنی به نقل از تارنمای رسانه ای آمریکایی المانیتور منتشر شد که یکی از اندیشمندان معاصر متعلق به جریان انقلاب را به عنوان جانشین فکری آیت الله مصباح یزدی معرفی میکرد. برخی رسانه ها در گزارش خود این چنین آوردند: سایت آمریکایی المانیتور: آیت الله میرباقری قوی‌ترین متفکر نزدیک به انقلابی‌های ایران برای رهبری فکری جریان انقلابی بعد از آیت‌ الله مصباح است. اما کانال بیداری ملت در پستی با اشاره به پیشینه علمی استاد میرباقری در نهایت این گونه نتیجه گیری کرد: «عالم اخلاقی که تواضع اش در برخورد های ابتدایی مشهود است. فقیهِ طراز انقلاب اسلامی، آیت الله استاد حاج سید محمد مهدی میرباقری؛ او که بعد از رحلت علاّمه مصباح یزدی(ره)، قرار است جای خالی علاّمه طباطبایی (ره) و شهید مطهری (ره) را در این دوران سخت و نیاز به تبیین، برای ما پُر کند.» (https://eitaa.com/bidariymelat/99575) پ.ن: متن اصلی المانیتور به قلم روح الله فقیهی برادر مصطفی فقیهی سردبیر سایت انتخاب است که در تاریخ اول ژوئن 2018 یعنی بیش از سه سال پیش از این، در سایت المانیتور به دو زبان انگلیسی (yun.ir/ght436) و عربی (yun.ir/ntb4t3) منتشر شد، یعنی رسانه های داخلی با بی توجهی به منبع اصلی، در موضوعی چنین سترگ و حساس، یعنی تشخیص نظریه‌پرداز کلیدی و استاد فکر جمهوری اسلامی ناخواسته دنباله‌رو یک یادداشت‌نویس سایتهای خارجی شده‌اند!!! اما آنچه مهمتر است مدعای کانونی این نوشته و مؤیدان داخلی آن است. 🔹بی‌تردید استاد میرباقری از مروّجان علوم اسلامی و چهره‌های تأثیرگذار در جبهه فکری انقلاب و جمهوری اسلامی هستند. آنچه محل نظر است، این ادعاست که ایشان بناست جای خالی علامه طباطبایی، شهید مطهری و استاد مصباح را برای جریان انقلاب و جمهوری اسلامی پر کنند. این مدعا دست کم از دو جهت محل مناقشه است: 🔺مناقشه نخست: علامه استاد مصباح یزدی جاگاه ویژه‌ای در رهبری فکری جریان انقلاب اسلامی داشتند. قوت و استحکام اندیشه‌های والای ایشان و دغدغه‌مندی عمیق ایشان در دفاع از ساحت معرفت دینی و بصیرت افزایی ایشان در میدان مبارزه فکری سبب شد رهبر فرزانه انقلاب بارها ایشان را به عنوان مرجع فکری جبهه انقلاب معرفی کردند و بی تردید تعابیر و ستایشهای رهبر انقلاب در خصوص ایشان را نسبت به هیچ اندیشمند دیگری از بزرگان دین و جبهه انقلاب نمی‌توان یافت. نتیجه آن که، اگر قرار است کسی به عنوان جانشین ایشان در عرصه فکری و سیاسی معرفی شود، باید خود مقام معظم رهبری به ما معرفی کنند، نه یادداشت‌نویس المانیتور!!! یا سربازان هرچند دلسوز و مخلص جبهه انقلاب. 🔺مناقشه دوم: بر اهل فن و آگاهان از مبانی استاد مصباح یزدی و اندیشه استاد میرباقری (که استمرار اندیشه‌های استادشان سیدمنیرالدین الهاشمی بنیانگذار فرهنگستان علوم اسلامی است) کاملا آشکار است که به هیچ روی نمی‌توان استاد میرباقری را امتداددهنده مکتب فکری و نظام اندیشگی علامه مصباح یزدی دانست؛ چرا که نگرش استاد میرباقری و به طور کلی فرهنگستان علوم اسلامی در مبانی معرفت‌شناختی، هستی شناختی و دین‌شناختی تفاوتهای بنیادین و اساسی با نگرش استاد مصباح دارد. اندیشه استاد مصباح متعلق به مدرسه فلسفه اسلامی است که در دوران معاصر اندیشمندان بزرگی چون علامه طباطبایی، امام خمینی، شهید مطهری و آیت الله جوادی آملی دیگر نمایندگان آن شمرده می‌شوند، در حالی که جریان فکری فرهنگستان علوم اسلامی از اساس با نگرش فلسفه اسلامی همراهی ندارد. بر این اساس، نگرش استاد میرباقری را نمی‌توان و نباید استمراربخش اندیشه های علامه مصباح یزدی دانست. ✅ نکته آخر آن که، استاد فکر نظام جمهوری اسلامی با آثارش زنده است. با وجود عروج آن روح متعالی از میان ما خاکیان، تلألؤ اندیشه‌های درخشان آن اندیشمند فرزانه هنوز در حجاب معاصرت و پرده کینه‌توزیها و دشمنی‌ها مستور مانده است. با کنار رفتن این پرده‌ها، دوران بهره‌مندی شایسته اهل نظر و فرزندان انقلاب از این افکار تازه آغاز خواهد شد. عصر اندیشه‌های مصباح تازه در آغاز راه است و هنوز جبهه انقلاب از این نعمت الهی به قدر شایسته و کافی بهره‌برداری نکرده است. بر اهالی اندیشه در جبهه انقلاب فرض است که با دریافت دقیق و ادراک صحیح از این اندیشه‌ها، سودای استمرار گامهای بعدی این مسیر را داشته باشند. هیچ نیازی به جایگزینی و تغییر مسیر اندیشگی نیست، بلکه به خطا رفتن است. ✍️ مهدی عبدالهی 🆔 @MAbdullahi

گفتگوی تسنیم با مهدی عبداللهی 🔻 آیت الله مصباح با سیره علمی و عملی خود پیش از انقلاب و از دهه 30، برای ایجاد الفت میان حوزه و دانشگاه می کوشید و پس از پیروزی انقلاب نیز، با تأسیس دفتر همکاری حوزه و دانشگاه، مهمترین گام را در ایجاد مفاهمه و آشنایی حوزه و دانشگاه برداشت. تأسیس دفتر همکاری حوزه و دانشگاه، از همان اوایل مخالفت برخی را با استاد مصباح در خصوص مسئله علوم انسانی اسلامی برانگیخت و متأسفانه این خط مخالفت همچنان از سوی عده‌ای دنبال می‌شود. برخی پرداختن به علوم انسانی اسلامی را نفی و طرد تجربه بشری معرفی می‌کنند. برخی دیگر با نگرش حداقلی به دین، معارف دینی را محدود به امور اخروی و اعمال عبادی می‌دانند. در نتیجه مجالی برای ورود دین به علوم انسانی باقی نمی‌ماند. 🔺 به طور معمول، با ارتحال افراد تأثیرگذار از شدت مخالفت‌ها و تندی هجمه‌ها به ایشان کاسته می‌شود؛ اما این امر در خصوص آیت الله مصباح معکوس شد و پس از ارتحال ایشان، اظهارنظرهای جدید و مخالفت‌های علمی گاه آمیخته با کینه‌ورزی ادامه پیدا کرد. علت این تداوم دشمنی با استاد مصباح را باید در تداوم مسیر نورانی و اندیشه سترگ و برکات وجودی آن اندیشمند فرازانه جستجو کرد. به گفته یکی از منتقدان علامه، «متأسفانه راه او همچنان رهرو دارد». متن کامل گفتگو👈👈👈 http://yun.ir/ewb2v1 ✍️ مهدی عبدالهی 🆔 @MAbdullahi

گفتگوی تسنیم با مهدی عبداللهی 1️⃣ در ابتدا توضیحی در رابطه با حیات علمی مرحوم آیت‌الله مصباح یزدی بفرمایید. حجت الاسلام عبداللهی: آیه الله مصباح یزدی به‌عنوان یکی از شاگردان ممتاز علامه طباطبایی، در عمر پربرکت خویش همواره به تحصیل، تحقیق، تألیف و تدریس اشتغال داشته‌اند. ایشان تدریس تفسیر، مباحث‌ اخلاقی‌ و تربیتی‌ را از مدرسه حقانی آغاز کردند و در همین مدرسه کتاب‌های فلسفتنا و اقتصادنای شهید صدر را درس می‌دادند. در سال‌های بعد در مؤسسه‌های در راه حق، باقرالعلوم(ع) و امام خمینی(ره)، اسفار، شفا و... را تدریس می‌کردند. آیت‌الله مصباح یزدی بیش از یکصد اثر در زمینه تفسیر قرآن، فلسفه اسلامی، عقاید و کلام، اخلاق و اندیشه سیاسی اسلام دارد. از جمله مهم‌ترین این آثار می‌توان به آموزش فلسفه، تعلیقۀ علی نهایة الحکمة، آموزش عقاید، دروس فلسفه اخلاق، شرح برهان شفا، شرح الهیات شفاء، شرح اسفار و معارف قرآن (تفسیر موضوعی قرآن در 9 جلد) اشاره کرد. یکی دیگر از ویژگی‌های بارز استاد مصباح، مبارزه علمی با التقاط‌ها، دفاع از آموزه‌های اسلامی و پاسخ‌گویی‌ به‌ شبهات‌ است که هم پیش از انقلاب اسلامی و هم پس از آن به‌روشنی در فعالیت‌های ایشان قابل مشاهده است، بی‌سبب‌ نیست‌ که‌ مقام‌ معظم‌ رهبری درباره ایشان‌ فرمودند: «اگر خدای‌ متعال‌ به‌ نسل‌ کنونی‌ ما، این‌ توفیق‌ را نداد که‌ از شخصیت‌هایی‌ مانند علامه‌ طباطبایی‌ و شهید مطهری‌ استفاده‌ کند، اما به‌‌لطف‌ خدا، این‌ شخصیت‌ عزیز و عظیم‌ القدر، خلأ آن‌ عزیزان‌ را در زمان‌ ما پر کرده است». بی‌تردید شخصیت ایشان وجوه فراوان علمی، سلوکی، سیاسی، مدیریتی داشت که از هر یک از آن‌ها باید در جای خود به‌تفصیل سخن گفت. ایشان در طول عمر شریفشان دغدغه برقراری رابطه‌ای مناسب میان حوزه و دانشگاه را داشتند، این دغدغه از چه‌زمانی در ذهن ایشان به وجود آمد و ایشان در این راستا چه فعالیت‌هایی را انجام دادند؟ حجت الاسلام عبداللهی: آیت الله مصباح با سیره علمی و عملی خود پیش از انقلاب و از دهه 30، برای ایجاد الفت میان حوزه و دانشگاه می کوشید و پس از پیروزی انقلاب نیز، با تأسیس دفتر همکاری حوزه و دانشگاه، مهمترین گام را در ایجاد مفاهمه و آشنایی حوزه و دانشگاه برداشت. رژیم طاغوت سعی داشت حوزویان و دانشگاهیان را نسبت به یکدیگر بدبین کند. از این رو، پیش از انقلاب شکوهمند اسلامی، چنان برای جدایی حوزه و دانشگاه تبلیغ شده بود که نگرش غالب آن بود که اهالی حوزه، دانشگاهیان را طیفی غرب‌گرا و بدون علاقه به دین می‌دانستند و دانشگاهیان نیز، حوزویان را متحجر، عقب‌مانده و مخالف علم و پیشرفت معرفی می‌کردند. از این رو، برخی از اندیشمندان اسلامی مانند شهید باهنر، شهید مفتح، شهید بهشتی و شهید مطهری برای از بین بردن این بدبینی‌ها تلاش کردند. استاد مصباح از همان سال ورود به حوزه علمیه یزد، به مطالعه و تحصیل دروس حوزوى اکتفا نکردند و از روى علم دوستى و حقیقت جویى، در کلاس‌هاى فیزیک، شیمى و... و نیز زبانهاى خارجى فرانسوى و انگلیسى، که به همت روحانى دانشمندى به نام «محقّق رشتى» تشکیل شده بود، شرکت جستند. پس از ورود به حوزه علمیه قم، رواج افکار و تبلیغات مارکسیستى سبب شد تا استاد به منظور پاسخگویى به شبهات و دفاع از حریم اندیشه دینى، آشنایى با فلسفه هاى غربى را در دستور کار خود قرار دهند. به این ترتیب ایشان باید براى یافتن زبانى مشترک در بحث و مناظره با تحصیل‌کردگان دانشگاهى، نظریه‌ها و اصطلاحات خاصِ علوم انسانىِ دانشگاهى را فرا می‌گرفتند. به این منظور با مشورت و همت آیت الله شهید دکتر بهشتی که آن زمان مدیر دبیرستان «دین و دانش» قم بود، قرار شد کلاسى در دبیرستان تشکیل شود تا عده‌اى از فضلا و طلاب حوزه در آن شرکت کنند. در این کلاس‌ها زبان خارجى و نیز معلومات دبیرستانى و دانشگاهى در رشته هاى فیزیک، شیمى، فلسفه علم، متدولوژى، ریاضیات و جامعه شناسى تدریس مى‌شد. استاد از ثمرات ارزشمند آن کلاس ها، این گونه یاد مى کند: «شرکت در آن کلاس باعث شد که با اصطلاحات روز بیشتر آشنا شویم و بیشتر بتوانیم با قشر دانشگاهى تفاهم داشته باشیم؛ و طبعاً چون پاسخ‌هایى که ما در مباحثات و گفتگوها می‌دادیم با اصطلاحات خودشان آمیخته بود، برایشان بیشتر قابل درک بود، و همین سرمایه‌اى شد که ما در دوره‌هاى بعد تاحدودى بتوانیم نقش وساطت میان حوزه و دانشگاه را ایفا کنیم و بعدها دفتر همکارى حوزه و دانشگاه را تشکیل دهیم». ✍️ مهدی عبدالهی 🆔 @MAbdullahi

گفتگوی تسنیم با مهدی عبداللهی 2️⃣ علامه مصباح یزدی پس از انقلاب فرهنگی از نخستین افرادی بود که وارد عرصه علوم انسانی اسلامی شد. فعالیت بنیادین ایشان تأسیس «دفتر همکاری حوزه و دانشگاه» بود. پس از تشکیل ستاد انقلاب فرهنگی در دانشگاه و لزوم بازنگری متون آموزشی، استاد مصباح طرحی برای اسلامی کردن دانشگاه‌ها ارائه کردند که بر اساس آن پیش‌بینی شده بود در مدت پانزده ماه با برگزاری یکصد و پنجاه همایش، برای رشته‌های اصلی سایر علوم، یک کتاب درسی تألیف شود. این همایش‌ها از تابستان 61 با حضور صد نفر از استادان دانشگاه در پنج رشته از علوم انسانی شروع شد. استاد مصباح در خلال این فعالیت، شبانه روز، شانزده ساعت فعالیت می‌کرد. این اقدامات به گونه‌ای مؤثر بود که نگرش بسیاری از اساتید نسبت به مجموعه حوزه و علوم انسانی را تغییر داد. اساتید در مباحث دوره معارف اسلامی استاد شرکت کردند تا سرانجام نوبت به نگارش سرفصل دروس در رشته‌هایی چون سیاست و حقوق رسید. البته متأسفانه این طرح مبارک به علت مخالفت عده‌ای از اعضای آن زمان شورای عالی انقلاب فرهنگی به سرانجام موردنظر نرسید. حجت الاسلام عبداللهی: تأسیس دفتر همکاری حوزه و دانشگاه، از همان اوایل مخالفت برخی را با استاد مصباح در خصوص مسئله علوم انسانی اسلامی برانگیخت و متأسفانه این خط مخالفت همچنان از سوی عده‌ای دنبال می‌شود. برخی پرداختن به علوم انسانی اسلامی را نفی و طرد تجربه بشری معرفی می‌کنند. برخی دیگر با نگرش حداقلی به دین، معارف دینی را محدود به امور اخروی و اعمال عبادی می‌دانند. در نتیجه مجالی برای ورود دین به علوم انسانی باقی نمی‌ماند. در خصوص دیدگاه نخست باید گفت ایده علوم انسانی اسلامی هرگز به معنای نفی مطلق علوم انسانی غربی نیست. یکی از آموزه‌های بلند دین اسلام حقیقت‌جویی و پذیرش سخن حق است. از سوی دیگر، یکی از اصول اخلاق پژوهش که در فرهنگ دینی بدان سفارش شده، این است که انسان بر اساس شناخت دقیق از هر سخن و مکتبی درباره آن قضاوت کند. رویکرد آیت الله مصباح یزدی در مواجهه با علوم بشری، برگرفته از این فرهنگ دینی است. ایشان بر آن بودند که افکار مکاتب و اصحاب اندیشه را از منابع دست اول و صاحب‌نظران خود آن مکتب شناخت. و البته در پی این شناخت دقیق، می‌توان بر اساس منابع وحیانی به ارزیابی و داوری در خصوص آن‌ها پرداخت. نگرش دوم در واقع با جاودانگی و جامعیت دین اسلام تعارض دارد. بنا بر مبانی دین‌شناختی اندیشمندان مسلمان، دین اسلام آخرین دین الهی است و معارف آن ضامن سعادت بشری تا پایان تاریخ است. از این رو، با توجه به جایگاه رشته‌های مختلف علوم انسانی همچون علوم اخلاقی، علوم سیاسی، علوم اقتصادی و علوم تربیتی در ساحت‌های بنیادین زندگی بشری، معارف اسلام نمی‌تواند نسبت به توصیف‌ها و توصیه‌های این علوم بی‌تفاوت باشد. علوم انسانی نرم افزار اداره فرد و جامعه بشری و علومی است که تنظیم‌گر کنش‌های فردی و جمعی است و تنظیم و تطبیق برنامه در ساحت‌های مختلف زندگی اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، تعلیم و تربیتی و سایر ساحت‌ها را برعهده دارد. استاد مصباح به جایگاه مهم این دانش‌ها توجه داشتند و علوم انسانی را یکی از مهمترین زمینه‌هایی می‌دانستند که اندیشمندان اسلامی باید با پژوهش در خصوص آن‌ها، دیدگاه و مبانی اسلام را در این باره ترسیم کنند. در واقع ایشان معتقد نبودند که مرز نفوذناپذیری میان علوم اسلامی و علوم انسانی وجود داشته باشد، بلکه بر این اعتقاد بودند معارف اسلامی اقتضای علوم انسانی خاصی را دارد. برای اداره جامعه‌ای براساس ارزش‌ها و احکام اسلامی بی‌تردید باید گونه خاصی از علوم انسانی وجود داشته باشد که در مبانی و روش‌ها و در نتایج، چه در بعد توصیف، تبیین و تفسیر و چه در حوزه باید و نباید و دستورالعمل‌ها به معنای واقعی کلمه اسلامی باشد. استاد مصباح به تعارض بنیادین فرهنگ غربی با فرهنگ اسلامی توجه بایسته داشت و با دقت‌نظر ستودنی خویش به مواضع این تعارض وقوف داشت. فرهنگ اسلام ناب و فرهنگ غرب مدرن در مقابل یکدیگر قرار دارند. خدامحوری، آخرت مداری، اصالت دین و محدودیت قانونی کنش‌های انسان در دایره اطاعت از خدا عناصر اصلی اندیشه اسلامی را تشکیل می‌دهند، در حالی که مؤلفه‌های اصلی فرهنگ مدرن غربی عبارتند از: اومانیسم، سکولاریسم و لیبرالیسم. نگرش توحیدی و خدامحوری اسلام هرگز با نگرش اومانیستی قابل جمع نیستند، چنانکه آخرت‌مداری اسلام و نگاه به دنیا به منزله مزرعه آخرت و پل عبور به منزلگاه جاودان آخرت با دنیامحوری غربی سر سازگاری ندارد. این اصالت بخشیدن به مبدأ و معاد در عرصه اعتقادی و هستی‌شناختی در اسلام، در عرصه بایدها و نبایدها نیز نتایج روشنی دارد. ✍️ مهدی عبدالهی 🆔 @MAbdullahi

گفتگوی تسنیم با مهدی عبداللهی 3️⃣ فرهنگ اسلامی ما را به اطاعت محض از خداوند دعوت می‌کند و بایدها و نبایدهای دینی برای سعادت انسان اصالت دارند، در حالی که فرهنگ لیبرال غربیۀ انسان را به آزادی مطلق از همه چیز، حتی آزادی از اطاعت خداوند دعوت می‌کند. حاصل آن‌که از پایگاه فرهنگ اسلامی، پذیرش یا سازش با فرهنگ غربی امکانپذیر نیست. بر این اساس، علوم انسانی برگرفته از مغرب زمین نیز که مبتنی بر نگرش‌های اومانیستی، لیبرالیستی و سکولاریستی است، مورد پذیرش اندیشه اسلامی نیست. ما مسلمانان باید به جهت اعتقاد به دین آسمانی اسلام که جاودان و جامع و نسخه الهی دستیابی به سعادت است، بر پایه جهان بینی توحیدی و آخرت مداری و با استفاده از معارف نورانی کتاب آسمانی و آموزه‌های ائمه طاهرین علوم انسانی متناسب با مکتب اسلامی را کشف و استنباط کنیم. مقصود از ایده علوم انسانی اسلامی یا تحول در علوم انسانی (یا هر عنوان دیگری در این خصوص) همین است که بتوانیم در عرصه‌های مختلف علوم انسانی، ارتباط میان مبدأ و معاد را کشف کنیم و حلقه‌های واسط میان توحیدمحوری و آخرت‌مداری را به صورت موجه و قابل دفاع بیان کنیم. بدین ترتیب، علوم انسانی اسلامی خواهیم داشت که برآمده از جهان‌بینی توحیدی اسلام است و انسان را برای رسیدن به هدف نهایی آفرینش یاری می‌رساند. آیت الله مصباح خود، این سیر علمی را در زمینه‌های مختلفی در پیش گرفتند و مبانی برخی از این علوم تحقیق و تبیین کردند. ایشان یکی از نظریه‌پردازان عرصه اسلامی‌سازی علوم انسانی هستند که دیدگاههایشان در زمینه‌های فراوان از جمله نظریه حقوقی اسلام، نظریه سیاسی اسلام، پیش‌نیازهای مدیریت اسلامی، فلسفه اخلاق اسلامی، فلسفه تعلیم و تربیت اسلامی و نیز مبانی اقتصاد اسلامی می‌تواند راهگشا و الگوی درخشانی برای استمرار و تکمیل اندیشه علوم انسانی اسلامی توسط پژوهشگران باشد. شاید زیباترین و کوتاهترین عنوانی که در ایام ارتحال علامه مصباح در رسانه‌ها منتشر شد، عنوان خبرگزاری ملکه انگلستان بود. آن‌ها با کینه دیرینه خود از آیت الله مصباح نوشتند: «60 سال کادرسازی برای جمهوری اسلامی». این سخن درست است، البته نه به آن معنای سطحی که دشمنان قصد کرده‌اند و در نگاه نخست از آن به ذهن می‌آید؛ یعنی تربیت مدیر برای جمهوری اسلامی، بلکه به معنایی عمیق‌تر می‌توان بدان نگریست. جمهوری اسلامی پرچم‌دار برپایی نظامی است که عهده‌دار عینیت بخشیدن به معارف و احکام اسلامی در همه عرصه‌های انضمامی زیست انسانی است. و بر پایه آنچه گفتیم، این مهم جز با اکتشاف و تحقق نظری و عینی علوم انسانی اسلامی صورت نخواهد نبست. میراث فکری علامه مصباح پس از ارتحال ایشان به چه سرانجامی خواهد رسید؟ حجت الاسلام عبداللهی: به طور معمول، با ارتحال افراد تأثیرگذار از شدت مخالفت‌ها و تندی هجمه‌ها به ایشان کاسته می‌شود؛ اما این امر در خصوص آیت الله مصباح معکوس شد و پس از ارتحال ایشان، اظهارنظرهای جدید و مخالفت‌های علمی گاه آمیخته با کینه‌ورزی ادامه پیدا کرد. علت این تداوم دشمنی با استاد مصباح را باید در تداوم مسیر نورانی و اندیشه سترگ و برکات وجودی آن اندیشمند فرازانه جستجو کرد. به گفته یکی از منتقدان علامه، «متأسفانه راه او همچنان رهرو دارد». یکی از اقدامات بنیادین استاد مصباح تأسیس مؤسسات، مدارس و تشکیلات علمی بود که برای تحقق بخشیدن به هدف بلند تحول در علوم انسانی در سطوح مختلف تأسیس کردند. از بخش آموزش «مؤسسه در راه حق» پیش از از انقلاب گرفته تا ایجاد «دفتر همکاری حوزه و دانشگاه» به منظور بازسازی علوم انسانی بر اساس مبانی اسلامی و سپس تشکیل بنیاد فرهنگی باقرالعلوم(ع) که تربیت نیروی متخصص در این زمینه‌ها را هدف گرفته بود و نیز مؤسسه آموزشی پژوهشی امام خمینی(ره) که در واقع تکامل‌یافته همان بنیاد باقرالعلوم بود. این مؤسسه در سال 1374ش با هدف تبیین و به‌کارگیری معارف اسلامی در رشته‌های مختلف علوم انسانی و تربیت پژوهشگر در معارف اسلامی و علوم انسانی پایه‌گذاری شد و در زمان حیات استاد مصباح زیرنظر ایشان اداره می‌شد. این مرکز علمی تاکنون دانش‌آموختگان بسیاری در رشته‌های چهاردهگانه علوم انسانی اسلامی در سطح کارشناسی، ارشد و دکتری را به جامعه علمی تقدیم کرده است. آثار پژوهشی این دانش‌آموختگان به‌ویژه شاگردان ممتاز استاد، از نقاط درخشان در کارنامه ایشان است که داستان آن همچنان ادامه دارد. ✍️ مهدی عبدالهی 🆔 @MAbdullahi

فراخوان دریافت مقاله برای دوفصلنامهٔ «فلسفه و علوم انسانی» مجلهٔ تازه‌تاسیس «فلسفه و علوم انسانی» آمادهٔ دریافت مقالات اساتید و پژوهشگران است. هدف از انتشار مجلۀ «فلسفه و علوم انسانی» انتشار آخرین دستاوردهای پژوهشی محققان در زمینهٔ مطالعات بینارشته‌ای فلسفی در مکاتب مختلف فلسفهٔ اسلامی و فلسفهٔ غرب است. این نشریه مقالات مرتبط با موضوعات زیر را منتشر می‌کند: ۱. معرفت‌شناسی و علوم انسانی ۲. روش‌شناسی و علوم انسانی ۳. هستی‌شناسی و علوم انسانی ۴. انسان‌شناسی و علوم انسانی ۵. مسائل مشترک فلسفه و علوم انسانی. اهداف بنیادین از راه‌اندازی مجله به قرار زیر است: ۱. بسترسازی برای مطالعات بینارشته‌ای و پژوهش‌های روزآمد در قلمرو مناسبات میان دانش‌های فلسفی و علوم انسانی ۲. ارائه یافته‌های علمی صاحب‌نظران و پژوهشگران حوزوی و دانشگاهی در زمینه مناسبات فلسفه و علوم انسانی ۳. پاسخ‌گویی به نیازهای علمی در قلمرو تحول در علوم انسانی ۴. ایجاد فضای مناسب برای تضارب آراء در موضوعات کلان علوم انسانی ۵. ترویج گفتمان تحول در علوم انسانی. مقالات این نشریه همچون مقالات دیگر نشریات مؤسسه بر مبنای ملاک‌های سامانهٔ ارزیابی کمیسیون نشریات وزرات علوم بررسی و چاپ خواهد شد. این دوفصلنامه در نظر دارد اولین شماره را در سال ۱۴۰۱ منتشر کند. علاقه‌مندان می‌توانند با مراجعه به این لینک نسبت به ارسال و بارگزاری مقالهٔ خود اقدام نمایند: http://www.philosophyandhumani ✍️ مهدی عبدالهی 🆔 @MAbdullahi

بادکنکهای کوچک پر از باد، در چشمها بزرگند، اگر میخواهی بزرگ شوی، باید دوست داشته باشی، دیده نشوی. #دلنوشته ✍️ مهدی عبدالهی 🆔 @MAbdullahi

تحلیلی زیبا و دقیق از فلسفه و معنای حجاب حجاب تنها پوشش نیست. مسؤولیتهایی برای شخص باحجاب و پیامهایی برای دیگران دارد. انسان با نوع پوشش به دیگران می گوید هویت و شخصیتم چیست، از من چه انتظاری داشته باشید و با من چگونه رفتار کنید. #حجاب ✍️ مهدی عبدالهی 🆔 @MAbdullahi

📣 همایش ملی «حکمت عملی؛ چیستی، مبانی و روش‌ها» در روزهای 26 الی 28 دی‌ماه 1401 به همت مؤسسه پژوهشی حکمت و فلسفه ایران در تهران و قم برگزار می‌شود. 🟦 دستاوردهای علمی و پژوهشی این همایش طی سه روز به صورت حضوری ارائه خواهد شد. این سخنرانی‌ها در قالب پنل‌های تخصصی، میزگرد و سخنرانی، با حضور دکتر غلامرضا اعوانی، دکتر محمد لگنهاوزن و استاد سیدیدالله یزدان پناه برگزار خواهد شد. 🟩 علاقه‌مندان می‌توانند برنامه همایش را در تارنمای همایش مشاهده فرمایند: www.pw.irip.ac.ir 🏫آدرس برگزاری: 26 و 27 دی‌ماه: تهران خیابان حضرت ولی‌عصر(عج)، خ نوفل لوشاتو، کوچه شهید آراکلیان، پلاک4. 28 دی‌ماه: قم، بلوار شهید صدوقی، خ حضرت ابوالفضل (ع)، خ دانش، دانش ۳، پلاک ۷۱. 🖥 پخش به صورت مجازی: www.irip.ac.ir/u/136 🟪 برای کسب اطلاعات بیشتر درباره همایش، به تارنمای همایش مراجعه فرمایید. ✳️ برای شرکت کنندگان حضوری در همایش گواهی صادر می‌شود. ✍️ مهدی عبدالهی 🆔 @MAbdullahi

عناوین و زمان ارائه مقالات همایش حکمت عملی