تویی شکوهِ بلاشک، تویی یگانه ترین تویی امام و ولی، بی ولی و بی اما

تمامِ وصفِ مقامِ تو نیست روز غدیر چگونه برکه بگوید زِ وسعت دریا؟!

کنار سرو چرا قد علم کند شمشاد؟! کسی که با تو جدل کرده، خود شده رسوا

علی! حلاوتِ مهر و محبت تو، حلال و هُرمِ آتش دوزخ، حرام بر آنها_

_ که میکنند نگینِ نجف، همیشه به دست که مینَهَند همه عمر، در رکابِ تو پا

به لطف گنج درونش زمین گرانقدر است به قلب ما فقط عشق تو داده است بها

فقط به رسم قدیمی نخل ها ای کاش به احترام تو میشد که جان دهم سرِ پا ..

•لاادری !

_ فرزند نجف بود و غلامِ حسین؛ و عدد ۱۳ ای که در سال ولادتش بود، تمام محاسباتم را سوی آقای ایوان طلای نجف می‌برد. جاوید الاثر؟ نه !! من گمان می‌کنم او در نجف است. فرزندِ نجف؛ مگر غیر از نجف می‌تواند برود :)؟

حالا که اعتکاف نرفتیم، این سه روز بیاین دعای مجیر بخونیم؛ خیلی این دعا قشنگه :)′ ‌‹مـٰاه‍ِ مَـڹ›