هفته پیش دقیقاً همچنین زمانی از شدت بی خبری و انتظار؛
چشمام توی گوشی بود و خبرگزاری هارو دونه دونه رصد میکردم.
نماز صبحمو که خوندم، تلویزیون رو روشن کردم تا ببینم خبری شده؟
رئیس جمهور میون مه و تاریکی و سرما، پیدا شده؟
سالمه؟ حالش خوبه؟
همینطور توی این فکر بودم که الان وسط اون تاریکی جنگلی، بین اون باد و بارون چکار میکنه؟ نکنه زخمی شده باشه و بارون و سرما باعث بشه زخم هاش بدتر عفونت کنن ..
توی همین فکرای پریشون و نگرانیا بودم، که از شدت خستگی خوابم برد.
خوابم برد و با صدای قرآن از خواب بیدار شدم.
ولا تحسبن الذین قتلوا ...
قاری داشت مثل همیشه قرآن میخوند؛ ولی من از قلب بی تابم فهمیدم هیچی عادی نیست.
دویدم توی سالن.
زیر نویس تلویزیون رو شروع کردم به خوندن.
رئیس سازمان هلال احمر: به بالگرد حامل رئیس جمهور رسیدیم. اینجا وضعیت اصلا خوب نیست. دعا کنید.
چشمام تار شده بود از اشک. دستام میلرزید. قلبم تپشش هزار شده بود. اخبار ساعت ۸ شروع شد.
مامانو صدا زدم. مجری سیاه پوشیده بود. مامان دو دستی زد توی صورتش و شروع کرد به گریه کردن. یه نوار سیاه کشیده شد رو صفحه تلویزیون.
همهچیز سیاه شد.
شادی تولد عزیزِدلم جاشو داد به غمی که میخواستم فقط با داد زدن از توی گلوم خالیش کنم.
گریه امون چشمامونو بریده بود. مامان گریه میکرد.
اخبارگو بلند میخونه:
‹انالله و انا الیه راجعون›
و بلاخره؛
شد اونی که نباید میشد ..
و غم این داغ و چشم انتظاری، تا ابد موند توی دلم.
من هنوزم منتظرم تا وقتی جلسه هیئت دولت میشه؛
سید سر جاش نشسته باشه و شروع کنه به صحبت کردن.
عجب شبی بود اونشب؛
عجب غمی داشت اون روز.
و براستی که:
اللهم انا لا نعلم منه الا خیرا؛
ما جز خیر از تو هیچی ندیدیم آقا سید :))
[ #زینبِبهار| فی البداهه از غمی که هفت روزه شد؛ دوشنبه ۷ خرداد ۱۴۰۳ ]
دیدین چیشد بچه ها؟
پنج روز سیاهی کنار صفحه تلویزیون،
سیاه پوشیدن های کم و بیشی از مردم، و حالا کم کم همه یادشون میره ..
نهایتش این غم میمونه رو دل خونواده ای که پدر از دست داد و رهبری که یار از دست داد و مادری که اسماعیلش اینبار ابراهیم بود و داغ دیدنش تا ابد به دلش موند.
بقول محمود درویش:
نمیدانم چه کسی وطن را فروخت،
اما دیدم چه کسی بهای آن را پرداخت :))
‹مـٰاهِ مَـڹ›
اللَّهُمَّ إِنَّا لَا نَعْلَمُ مِنْهُ إِلَّا خَیْرا ..
عجب گُلی روزگار ز دست ایران گرفت . .
هدایت شده از مُـؤَثِـر
فقط تنها راه نجات ،
سوار شدن بر کشتی است
که ناخدایش حسین است .
[ شهید سید ایراهیم رئیسی ]
‹مـٰاهِ مَـڹ›
میاین باهم یه #قرار قشنگ بذاریم؟ بیاین روزِ هشتم هر ماهمون رو تقدیم کنیم به بابا رضا؛ به احترامش اون
#قرار هشتم؛
آقای امام رضا :))
خودت برکت بده به امروزمون و دستی بکش به سر و روی قلبمون ..
هدایت شده از ‹مـٰاهِ مَـڹ›
نماز امام جواد رو بخونید؛
تغیراتی که توی زندگی براتون حاصل میشه رو عینا میبینید، در ضمن برای طلب درخواست های دنیایی هم سفارش میشه :).
به این صورت که روز چهارشنبه، بعد از نماز عصر دو رکعت نماز میخونید، مثل نماز صبح و بعد از اتمام نماز ۱۴۶ مرتبه میگید
‹ماشاءالله؛ لاحول ولا قوة الا بالله›
و بعد درخواست هاتون رو از خدا طلب میکنید؛
من رو هم دعا کنید :).