گفت آن یار کز او گشت سرِ دار بلند جُرمش این بود که اسرار هویدا می‌کرد

فیضِ روحُ‌القُدُس ار باز مدد فرماید دیگران هم بکنند آنچه مسیحا می‌کرد

گفتمش سلسلهٔ زلفِ بُتان از پیِ چیست گفت حافظ گله‌ای از دلِ شیدا می‌کرد

•حافظ!

-ممنون میشم برای حل شدن یه موضوعی دعا کنید-

نبودم چون خیلی سرم شلوغ بود. دمتون گرم بچه ها؛ سنگ تموم گذاشتید قبول باشه نذر هاتون :)) گزارش ها بزودی همین جا گذاشته میشه الهی نجف بابا علی ببینمتون..

- برایِ ‹مـاه‍ من› ؛

عشق به علی جزوی از پرستش خداست :)) و من تورو می‌پرستم آقای ابوتراب.

از بودنت، چشم انتظاری‌اش به من رسید. با اشک بدرقه‌ ات کردم، سفرت به خیر مسافر آسمان :)

وقتی به این قاب نگاه می‌کنم، فرو می‌ریزم. بی شک این دو اتفاق در فاصله پنج سال که باعث از دست دادن این دو عزیز شد، از جمله تلخ ترین و غمبار ترین و گریه آلود ترین اتفاق های عمر من حساب میشن.. تلفیقی از بغض و اشک و آه و انتظار و فراق خوابیده پشت این عکس. آدم داغ دیده، شاید یه روز سر پا بشه و به زندگی سابقش برگرده؛ ولی گاهی یهو وسط همون حالت های عادی میشه که با یه اتفاق کوچیک، یه نشونه ی معمولی، غم بیاد و رسوب کنه توی رگ هاش و از پا درش بیاره. حقیقت اینه دوستان؛ که غم از آدم ها شخصیتی قوی اما شکننده می‌سازه. الهی غمگین بشین، ولی غم نبینین :) [ فی‌البداهه؛ چهارشنبه ۶ تیر ۱۴۰۳ ]

#قرار هشتم ماه فراموشتون نشه.. آقای امام رضای دوست‌داشتنی من؛ تو رو به برکت خون شهیدی که یه کنج از حرمت آروم گرفت، برامون دعا کن کسی رئیس جمهورمون بشه که ادامه دهنده‌ی راهش باشه :)) امروز به نیت یه شهید و خوشحالی آقای امام رضا حاضر بشین پای صندوق رأی و به کسی رأی بدین که شرتون در برابر شهدا بالا باشه راهشون رو ادامه دادین!!

اللهم لاَ تُسَلِّطْ عَلَيْنَا مَنْ لاَ يَرْحَمُنَا بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ‌ خدایا کسی‌ که بر ما رحم نمیکند، بر ما مسلط نکن. ای بخشنده‌ترینِ بخشندگان... - مفاتیح الجنان.