ابروت می‌برد دل و حاشا است کار او با کج حسابِ عشق، چه سودا کند کسی

تا مرغ دل پرید گرفتار دام شد صیاد کی گذاشت که پر، وا کند کسی؟

دنیا و آخرت به نگاهی فروختم سودا چنین خوش است که یکجا کند کسی

ای شاخ گل به هر طرفی میل می‌کنی ترسم درازدستی بیجا کند کسی

نشکفت غنچه‌ای که به باد فنا نرفت در این چمن چگونه دلی وا کند کسی

خوش گلشنی است حیف که گلچین روزگار فرصت نمی‌دهد که تماشا کند کسی

هرگز کسی به درد کسی وا نمی‌رسد خود را عبث عبث به که رسوا کند کسی

دندان که در دهان نبود، خنده بدنما است دکّان بی متاع چرا وا کند کسی

بر روضه‌های خلد قدم می‌توان گذاشت قصاب اگر زیارت دل‌ها کند کسی ..

•قصاب کاشانی

صبح زود، حرم بابا‌رضا، به یاد چنل‌های : کافه‌شعر ، نوکرساده ، نمی‌دونم ، قریحه ، خانوممیم‌زد ، ماه من ، REJESTED ، هیماالحرم ، آبنوس ، عکس‌های‌مغلق‌شده ، مغروق‌درد ، نوا‌خانوم ، احوالات‌ما ، یک‌من ، خانم‌معراج ، برای‌او ، صعید ، عینی ، ترشحات ذهنم ، I'm مرضیه ؛ و بر ُبچهای گپ‌های : کافه‌مشاعره ، پلی‌لیست‌مداحیام ، گالری‌ایتی ، موساد اسقاطیل ، کافه‌تریاك ، پلی‌لیست‌روح . و تموم ممبرای عزیز‌کردهٔ خودم💘.