مهربون باشید؛ فاکتور که نمیندازه؛ مهربونیتون هم قطع نمیشه مثل برق. گاهی یه کلمه، یه لبخند، یه آغوش، یه جمله‌ی شما، روز یه نفرو می‌سازه. یسریا یجوری عبوس و جدی اند انگار مردم باید تاوان ناراحتی و غم هاشون رو بدن. باور کنید همه مشکل دارن و درگیر یه رنج روحی یا جسمی اند؛ مهربون باش انسان دوست‌داشتنی؛ مهربون باش*

یه حمد به نیت شفا برای همه‌ی بیماران، بخصوص بیماران پروانه ای می خونید؟

خاك" من سرخود برای قلب بی‌تابم، خاک تجویز کردم و وقتی این را به همه گفتم، سرم داد زدند. گفتند: دهانم را ببندم. گفتند: خدا نکند. اخم کردند و زود واکنش نشان دادند!! فکر می‌کردم مثل کودکی که در مشکلاتم می‌پرسیدند: "میخواهی چه خاکی بر سر کنی؟" و من می‌گفتم: "خاک رس" و می‌خندیدم، می‌خواهند بپرسند: چه خاکی؟؛ اما نپرسیدند! هيچکس نپرسید چه خاکی، تا من هم در جوابش بگویم: خاك تربت؛ من برای قلب بی‌تابم خاك تربت تجویز می‌کنم. تربت حالم را خوب می‌کند. تربت یادآوری می‌کند که هزاران سال پیش کسی بود، که هیچ غمی هنوز به پای غم هایش نرسیده. درمان من خاك تربت است. همین! [ #زینبِ‌بهار| یک نیازمندی ]

دعا کنید این روزها بگذرن؛ به خیر بگذرن؛ به خوبی بگذرن؛ به صبر بگذرن؛ و خلاصه این که "به خون جگر نشود .."

حرفی نیست؛ بیاین #شعر بخونیم

در دفترِ اغیار، سخن، نصفه رها کرد اوراقِ پراکنده‌ی مخدوش مرا خواست

چشمش که خمار آمد و گیسوش که خوابید چرخاند سر و پلک زد و دوش مرا خواست

هر جا که نشست، عشوه کنان شعر مرا خواند ساقی شد و مست آمد و مدهوش، مرا خواست

با دست و دل و سینه و سر ناز کشیدم با زلف و لب و چشم و بناگوش، مرا خواست!

دستش که به خون دلم آلود، به صد ناز موهای عزادارِ سیه پوشِ مرا خواست