قسمت تلخ داستان این بود که؛ هیچکس نبود بفهمه، همه حرف میزدن فقط:)

الهی امروز اون روزی باشه که آرزو کنین تموم نشه:)

من بلد نیستم یه نفرو خاص بدونم توی زندگیم، ولی بعدش با همه مثل آدمای خاص رفتار‌ کنم . . . !

همونجایی گیرم که شاعر میگه:
در نزن رفته ام از خویش، کسی منزل نیست . . .