‹سبز دوسداشتنی من:)💚›
من اینو هدیه گرفتم، نه از آدمی که دوسش دارم، از کسی که اصلا نمیشناختمش، از یکی از همین خانمهایی که توی مکان های زیارتی میاند و نذری میدند ...
اون خانم تسبیح نذر کرده بود:)
ولی چه نذر قشنگی، اینجوری هروقت من ذکر میگم باهاش ثوابش به اون خانم هم میرسه:)🤍!!
نمیدونم چرا، ولی این تسبیح شد یکی از تسبیحاییم که خیییلی دوسش دارم^^!
من یه جعبه کوچولو دارم که توش پر از تسبیحای رنگی رنگیه و هربار یکیشونو میارم دم دست تا با یکیشون اگه ذکری میخوام بگم رو میگم، اما راستش هربار که این تسبیح و میارم دلم نمیاد عوضش کنم و دوسدارم تا آخر عمرم همین تسبیح دستم باشه ..!!
آخه این تسبیح باهام دوبار تا مشهد اومده و هزار بار گلستان شهدا💚:)!
وقتی دستم میگیرم، حس میکنم یتیکه از حرمو توی دستام دارم و این حس چقدر منو اروم میکنه . . .
و اما ماجرای این انگشترم، سکوت میکنم راجبش:)
همه منو با این میشناسن، و چقدر خوبه و خوشحالم که یه نشونه توی دستم دارم، نشونه ای که از یه نشونهی دیگه توی زندگیم هدیه گرفتمش🌱:)!
پ.ن
قبول باشه بنده های خوشگل خدا💚!!
#مٰاهمَنْ🌙!!
