گویا حضرتِ اجل اجازه‌ی ادامه‌ی نوشتن نامه را ندادند . وَ غصه میخورم برای دلِ مخاطبِ این نامه که چقدر منتظر مانده و چه اندوهی را تحمل کرده برای غمِ ناتمام‌ماندن این نامه؛ میخواهم شروع به خواندنِ نامه‌کنم و قلبم تابِ خواندنش را ندارد . مدام تصویرِ این صفحه قلبم را می‌فشارد و با خود میگویم: نکند دیر شود برای خیلی‌کار ها؟ و باز برای توجیح کردنِ قلبم میگویم: تازه اولِ راه است؛ اصلا اجل را با تو چکار؟آن هم در این سن و سال′! لبخندی میزنم وَ اینگونه خود را آرام میکنم . اما براستی چه کسی میداند که نامه‌ی زندگی اش تمام شدنیست یا نیمه‌کاره می‌ماند؟ در آخر این را به خود میگویم و به دعوای میانِ احساسات و قلبم پایان میدهم: « فرصتی نیست؛ آنگونه زندگی کن که اجل از گرفتنِ جانت غصه بخورد و بگوید حیف است اگر بمیرد، هنوزدنیا به او نیاز دارد (:′.» و ای کاش اینگونه‌باشد . [ #زینبِ‌بهار| نامه‌ی ناتمامِ نخوانده‌شده؛ ۱۶ دی ۱۴۰۱ ] *پ.ن: کتابِ‌محبوبِ‌من، نامه‌های بلوغ(:″

بيچاره‌ی دچار تو را چاره جز تو چيست′؟

👤قيصرامين‌پور #اللهم‌عجل‌الولیک‌الفرج؛

توجه توجه نمیدونم چند نفرتون کانال دارید ولی به نیت ظهور منجی بشریت فور کنید و شرکت ..! 10000 صلوات نذر میکنیم ، برایِ ظهور آقاهرکس هرچقدر میتونه بفرسته و تویِ کانالش‌اعلام کنه:))✋🏼🌱 اللهم عجل لولیک الفرج به حقِ زینب✨..

اما #شعر؟ این شعرو خیلی زیاد دوست میدارم . لطفا ازش مراقبت کنید(:′

مردان خدا پردهٔ پندار دریدند یعنی همه جا غیر خدا یار ندیدند ..

هر دست که دادند از آن دست گرفتند هر نکته که گفتند همان نکته شنیدند؛

یک طایفه را بهر مکافات سرشتند یک سلسله را بهر ملاقات گزیدند¡!

یک فرقه به عشرت در کاشانه گشادند یک زمره به حسرت سر انگشت گزیدند٫!٫

جمعی به در پیر خرابات خرابند قومی به بر شیخ مناجات مریدند-!-

فریاد که در رهگذر آدم خاکی بس دانه فشاندند و بسی دام تنیدند ..

همت طلب از باطنِ پیرانِ سحرخیز زیرا که یکی را ز دو عالم طلبیدند؛