ای دل صبور باش که غم های ما از اوست گر دوست اوست هرچه به ما می رسد نکوست

خاموشم و قنوت من آئینه غم است غم در زبان عشق، الفبای گفتگوست ..

ما را که از حجاب ظواهر گذشته ایم دل مسجد است و عشق نماز است و غم وضوست¡!

با من دم از عذاب قیامت مزن که من از عدل دوست هم بگریزم به فضل دوست؛

بفروش جان عاریتی را به صاحبش گر دوست مشتری‌ست چنین سودم آرزروست-!-

•فاضل‌نظری !

«دوستای مامانم=ورژن کپی شده‌ی مامانم» به حدی زیاد مثل همه اخلاقیات و روحیاتشون که یهو مامان صداشون میکنم؛ چقدر این رفاقت قشنگِ‌برام″

پرم از سایه‌ی برگی در آب؛ چه درونم تنهاست .. 👤سهراب‌سپهری

- خب؛ لبخندِ عمیقی اومد روی لبام(:′ یعنی قراره هزار سال بعد کی خوشحال بشه با فهمیدن این خبر؟ پ.ن¹ وی میداند که من چقدر بی‌کلام دوست‌میدارم؛ پ.ن² وی میداند که هر اخبار راجب ماه‍ لبخند را روی لبانم میکارد؛ پ.ن³ وی شاید خودش نداند ولی همین چند پیام در تغییر حال من تاثیر بسزایی داشت؛ پ.ن⁴ خودت میدانی‌چه میخواهم بگویم ویِ بنده .