میـــــــــــان مشکی مویت چنـــــــان درخشانی
کـــه مه خجل شده از بس تــو این چنین ماهی(:
بـــــــــه کوخ هجر تو گرچه نشسته ام در عشق
بـــــــــه کاخ وصل تـــــــو یابم در عاقبت راهی
ز دوری تـــــــو به جان آمده ســـت جان؛ جانان!
چــــــــرا بجای قرابت چنیــــن تــــــو جانکاهی؟
مـن از بـــرای تــــو راهی شدم بـــه عشق و هنر
بـــدین امید کــــــه مـــــــن را بـــه راه، همراهی ..
بــــــه وقت فاصله یــــــــادت فقط پناهم بـــود
تـــــــو کـــــــز درون مـــــــن بـــــــی پناه آگاهی
ولــــی چـــه سود ترحم میـــــان مــــــا باشــــد؟
چـــه سود از اینکه بــــدانـــم تــــــو گیر اکراهی؟
قبول کن کــه بـــــــه هرخواستن رسیدن نیست
بهعشق اگرچه چو رسم است اصل خودخواهی
غزال تــــــو بــه فریب از تــــــو دور شد شاهین!
‹ز چنگ مـــــــــا بـــــــــه در آورده صید، روباهی(:›
ای خدا من قدرت ندارم که از گناهکردن بازگردم، مگر آنکه تو به عشق و محبتت مرا بیدار کنی و از گناه بازداریم(:🌿′
-مناجاتشعبانیه