-

سرکلاس نشستم و غرق در مطالب جزوه؛ به استاد می‌نگرم. استاد از سوخت و ساز بدن صحبت می‌کند و همه تمامِ هوش و حواسشان را سپرده اند به کلام استاد. در حالی که مطالب جزوه را با چشم هایم میخوانم و واژه هارا یکی پس از دیگری رد می‌کنم، ناگهان حواسم جمع این جمله‌ی استاد می‌شود و تمامِ فکرم را همین جمله متوجه خود می‌کند « انسان ها در عین مختار بودنشان به اندازه‌ی سر سوزنی هم اختیار بدن خود را ندارند. » به فکر فرو میروم !! چیست این موجودِ دوپای مغرور و خود شیفته که فکر می‌کند سرور تمامِ عالم است و صاحبِ هرچه روی زمین است؟ مگر نه این است که اگر رشد سلول هایش حتی یک دانه هم زیاد شود دچار سرطان می‌شود؟ و یا غیر این است که اگر کمی هورمون های بدنش زیاد و کم ترشح شود هزار نوع بیماری و درد و مرض به جان عزیزش میفتد و خانه نشین می‌شود؟ بقول استاد، ما حتی به اندازه‌ی سر سوزنی نمیتوانیم کنترل خود را داشته باشیم . حال با این ناتوانی‌ها چه شده که خدا اینگونه عزت به ما بخشیده و در عین ناتوانی‌هایمان به ما مقام جانشینی زمینش را داده؟ هرچه فکر می‌کنم در محاسباتم دچار خطا می‌شوم و می‌مانم از جایگاه بشر در این عالم .. وقتی درباره‌ی آناتومی دیوانه‌ کننده‌ی انسان‌ها می‌خوانم تنها این آیه را بخاطر می‌آورم که: «یٰا اَیُهَا الاِنْسٰانٌ مٰا غَرَكَ بِرَبِکَ الکَریم» و براستی ای انسان، چه چیز تو را مغرور ساخته؟! دفتر افکارم را می‌بندم؛ کلاس به پایان رسیده و من همچنان به خود فکر می‌کنم . کسی چه می‌داند؛ شاید همین فکرهای آشفته است که لقب برترین موجود خلقت را به ناممان زده و مارا این‌گونه بنده و اسیر دنیا کرده . -خدا به جهلِ بشر رحم کند؛- [ #زینبِ‌بهار| از حال و هوای کلاس؛ برای موجودی که ناتوانی‌اش توانایش کرده؛ ۵ اردیبهشت ۱۴۰۲ ]

-³⁸days-

#قرار سی و پنجم 100 صلوات هدیه به شهدای مسیحی(:💚″

وقتی یه نفر از گرونیا باهام حرف میزنه، نه اینکه متوجه نشم و بی دغدغه باشم، نه .. فقط خیلی عصبی میشم′ من دلم گرمه همون خداییه که بهم اذن نفس کشیدن داده، شما اگه به اون خدا ایمان دارید چرا اینقدر دست و پا میزنید برای گرونی و مشکلات؟ مگه نه اینکه ما خدامون خیلی ثروتمندتر و بزرگ تر از مشکلاتمونه؟ به معجزه‌ی توکل ایمان بیارید:))

بجان خودم شعار نمیدم.

فقط میگم بیاین یکم بیشتر اعتماد کنیم به خدا؛

و اما #شعر؟

که بود؟شهره ی عالم به سست پیمانی وفا نکرد و دریغ از کمی پشیمانی

چه گفت؟گفت فراق تو بر من آسان است وداع کرد و نمی یابمش به آسانی ..

چه برد؟تاب مرا برد تاب گیسویش چه بود جرم تو؟ سرگشتگی، پریشانی

چه کرد؟عشقِ مرا کفر خواند و خونم ریخت چه حکمتیست در این شیوه ی مسلمانی؟

چه از تو خواست؟غزلهای بی رقیب مرا کجاست؟ نزد رقیبان پی غزلخوانی