#هیوا
من خودم را آماده کرده بودم برای تنهایی ایستادن و تنهایی ادامه دادن و تنهایی جنگیدن. من خودم را آماده کرده‌بودم برای تنهایی کافه رفتن و تنهایی قدم زدن و تنهایی هراسیدن و تنهایی از عهده‌ی همه چیز برآمدن.
من خودم را آماده کرده‌بودم برای تنهایی زمین خوردن و تنهایی از زمین برخاستن و خود را از خاک اندوه تکاندن و بلند شدن.
من خودم را آماده کرده‌بودم توقعم را از رابطه‌ها و آدم‌ها به صفر برسانم و روی داشته‌های خودم تمرکز کنم و خودم برای خودم دلخوشی بسازم و دلخوش به حرف‌ها و حضور هیچ‌کس نباشم!
سخت بود اما با تمام سختی بلند شدم، ایستادم، دویدم، زخمی شدم، جنگیدم، به دست آوردم و به قدری مشغله داشتم که فراموش کردم کسی را دوست داشته‌باشم یا دلتنگ کسی باشم و جهانم را برای یک انسان یا تمایلِ اشتباه، خراب کنم...
آدمی دقیقا همان‌جایی بزرگ میشود که با خودش کنار می‌آید و مسیر منطق را در پیش می‌گیرد و به احساسات بی‌هدف و سطحی‌ِ وجودش، اعتنایی نمی‌کند.
@hiva_channel
#ماهور
برای خودت ارزش قائل باش!
سفره‌ی ارزش و اعتبار و احترامت پیش خودت که جمع شد، فاتحه‌ی احترام و اعتبار را بخوان! آدم‌ها همین که نگاهت کنند، احساسی که نسبت به خودت داری را می‌فهمند و بر همان اساس زاویه‌ی نگاه و احترام و رفتارشان را تنظیم می‌کنند.
همه چیز بستگی دارد به خودت، به اینکه چقدر خودت را دوست داری،
چقدر از خودت رضایت داری و
چقدر برای خودت در هر جایگاه و شرایطی، ارزش قائلی...
@Mahoor_Channel
#کافه_نادری
در مرحله‌ی خاصی از مواجهه با رنج
انسان تنهایی را بر می گزیند.
چرا که متوجه میشود هر حضوری
تنها رنجش را مضاعف میکند.
درک پریشانی درونش برای ناظر بیرونی ناممکن است. سکوت را انتخاب میکند یا دیگر نقاب ها را خشم، مسخرگی، بی تفاوتی و...
@naderi_cafe | آلبرکامو
#کافه_نادری
«بعضی وقت‌ها احساس می‌کنم که هیچ چیز معنی ندارد. در سیاره‌ای که میلیون‌ها سال است با شتاب به سوی فراموشی می‌رود، ما در میان غم زاده شده‌ایم؛ بزرگ می‌شویم، تلاش و تقلا می‌کنیم، بیمار می‌شویم، رنج می‌بریم، سبب رنج دیگران می‌شویم، گریه و مویه می‌کنیم، می‌میریم، دیگران هم می‌میرند و موجودات دیگری به دنیا می‌آیند تا این کمدی بی‌معنی را از سر گیرند.
@naderi_cafe | ارنستو ساباتو