🌹 عید بزرگ مباهله 🌹 🔺آیه مباهله، آیه {۶۱} سوره {آل عمران} است که اشاره به واقعه مباهله دارد:👇 📝《فَمَنْ حَاجَّكَ فِیهِ مِن بَعْدِ مَا جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَ أَبْنَاءَكُمْ وَ نِسَاءَنَا وَ نِسَاءَكُمْ وَ أَنفُسَنَا وَ أَنفُسَكُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَل‌لَّعْنَتَ اللَّـهِ عَلَی الْكَاذِبِینَ 》؛ #یعنی: 《بنابراین، پس از فرارسیدن علم [وحی] به تو، هر کس درباره او [حضرت عیسی(علی نبیّنا و آله و علیه السّلام)]، با تو به چالش برخیزد، به او بگو: بیایید تا فرزندانمان و فرزندانتان، و زنانمان و زنانتان، و جان‌هایمان و جان‌هایتان را فراخوانیم، آنگاه (به درگاه خداوند) زاری [تضرّع] کنیم تا لعنت خداوند را بر دروغگویان نهیم》. 🔵✍ #شرح_واقعه: ☝️👈واقعه مباهله با نامه پیامبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) به مسیحیان نجران و دعوت آنان به اسلام شروع شد و در نهایت با عقب ‌نشستن نجرانیان و ایمان ‌آوردن عدّه‌ای از آنان پایان یافت. 🔴✍ #نامه_پیامبر(صلّی الله علیه و آله و سلّم) و دعوت به اسلام: ☝️👈پیامبر اسلام(صلّی الله علیه و آله و سلّم) هم زمان با مکاتبه با سران حکومت‌های جهان و مراکز مذهبی، نامه‌ای به اسقف نجران نوشت و در آن نامه از ساکنان نجران خواست که اسلام را بپذیرند. مسیحیان تصمیم گرفتند که گروهی را به نمایندگی از خود به مدینه بفرستند تا با پیامبر سخن بگویند و سخنان او را بررسی کنند. #هیئت نجران که شامل بیش از ده نفر از بزرگان آنان بود، به ریاست و سر پرستی سه نفر به نام‌های عاقب، سید و ابوحارثه به مدینه آمدند. هیأت نمایندگان در مسجد مدینه با پیامبر اسلام گفتگو کردند. پس از اصرار دو طرف بر حقانیت عقاید خود، تصمیم بر این شد که مسئله از راه مباهله خاتمه یابد، از این رو قرار شد که فردای آن روز، همگی خارج از شهر مدینه، در دامنۀ صحرا برای مباهله آماده شوند. 👌 #بیان_فقیه 👤شیخ مفید(رحمه الله علیه) در اثبات برترى امام على‏(علیه السّلام) بر همگان به‏ جز رسول ‏خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم)، چند استدلال ذکر مى ‏کنند و پیش از هر دلیل دیگرى به سراغ آیه مباهله (آل عمران: ۶۱) مى ‏رود و مى‏ گوید: ۱) #این_آیه مى ‏فهماند که على‏ (علیه السّلام) به ‏منزله جان رسول‏ خدا است و مى ‏دانیم که رسول‏ خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) در میان همه انسان‌ها افضل است [پس على افضل از همه انسان‌ها به ‏جز رسول ‏خدا است]؛ ۲) #در_این آیه «ابنائنا» بر حسن و حسین‏ (علیهما السّلام) صدق می کند و منظور از «نساءنا»، فاطمه زهرا (سلام الله علیها) و مقصود از «انفسنا»، على‏ (علیه السّلام) است و منظور از «نفس» چیزى همانند خون و هوا که قوام پیکره مادى انسان بدان مى‏ باشد، نیست و مراد از «انفسنا»، رسول ‏خدا(صلّی الله علیه و آله) نیست؛ چرا که درست نیست انسان به سوى خود، نفس خود را فراخواند بلکه مراد کسى است که در عزت، کرامت، محبّت، ریاست، ایثار، بزرگى و جلالت در نزد خداوند سبحان جایگاهى چون رسول‏ خدا (صلّی الله علیه و آله و سلّم) داشته باشد ... . 📚 رجوع شود: رساله تفضیل امیر المؤمنین (علیه السّلام) للشّیخ المفید(ره):👇 🔴برای مطالعه اصلِ متنِ مرحوم شیخ مفید(قدّس سرّه) کلیک بفرمایید:👇 🔍 http://lib.eshia.ir/16025/1/21

✍باسمه تعالی ✋سلام و خدا قوّت 🤲خداروشکر که تحقیقِ 《 #فرازی از خطبه غدیر خم در #بوته نقدِ ادبی (لُغَوی، صرفی، نحوی و بلاغی) 》را مطالعه نمودید؛ 🔴ان شاء الله دیگر رفقا نیز همچون شما به مطالعه مطلب بپردازند و نظرات خویش را در این زمینه بیان نمایند. 🔵۱) #مقدّمه_بحث: 🔍 https://eitaa.com/kanon_adabi/1652 🔵۲) #اصلِ_بحث در قالبِ پی دی اف: 🔍 https://eitaa.com/kanon_adabi/1653 ⚫️۳) باز نشر تحقیق توسُّط سایت خبر گزاری رسمی حوزه:👇 🔍 https://eitaa.com/kanon_adabi/1657

🔺شکرِ خدا که تحقیقِ حاضر، در حدّی توانسته است، عظمت، فائده و #کاربردِ ادبیاتِ عرب #در روایات اهل بیت(علیهم السّلام) را منعکس کند؛ ✅از این بابت که به مطالعه مطلب پرداختید، مایه خرسندی است و ان شاء الله #تمام_رفقا به مطالعه بحثِ《 #فرازی از خطبه غدیر خم در #بوته نقدِ ادبی (لُغَوی، صرفی، نحوی و بلاغی) 》بپردازند تا شاید اهمیّتِ تعلیم و تعلُّم در ادبیات عرب روشن شود:👇 🔍 https://eitaa.com/kanon_adabi/1653

🔊بیانِ سوالاتِ کاربر محترم:👇

👈آیا کلمه 《مَعَاشِر 》جمع الجمع است؟ریشه این کلمه چیست؟و آیا جنیان هم با توجه به برداشت روایی از گروه ها و طوائف مختلف بودند؟ 👈 استعمال 《الناس》و استنباط 《جن و انس》با توجه به ریشه 《الناس》 چگونه ممکن است؟ 👈آیا امکان استنباط همزمان هر دو جنبه حیثیت مبالغه و تاکید از ماده 《فَضل》درست است؟ 👈چگونگی دلالت قریب بودن حرف ندا《یا》با فرض در تقدیر چیست؟و چه تلازمی با فوریت فعل امر 《فَضِّلُوا》دارد؟ 👈جمع مضاف ظهور در عموم دارد یعنی چی؟با مثال می فرمایید؟ 👈مراد از کلمه 《حلول》 در افعال حلولی مع الوقوع و محض چیست؟چگونگی دال این افعال بر ازمان ثلاثه چگونه است؟ (لطفا در مورد فرق بین صدوری مع الوقوع و حلولی مع الوقوع و محض توضیح ‌بیشتر و منبع معرفی می فرمایید) 👈کاربرد اسم تفضیل در هیئت اضافه یعنی چی؟

👆🔴👈بیانِ پاسخ:👇

🤲الحمدلله مطلبی که در قالبِ 《فرازی از خطبه غدیر خم در #بوته نقدِ ادبی (لُغَوی، صرفی، نحوی و بلاغی)》بیان گردید، توانسته است اندکی کاربردِ علومِ ادبی در روایات را منعکس نماید؛ 🔍 #همچنین این که به مطالعه این تحقیق پرداختید و #سوالات خویش را در گروه بحث جنجالی مطرح نمودید، امری بسیار پسندیده ای انجام دادید و ان شاء الله این سنّت حسنه را دیگر رفقا هم انجام بدهند یعنی ابتداء تحقیق را مطالعه کنند و سپس سوالات خویش را -اگر باشند- در گروه مطرح نمایند. 🔸اصلِ مطلب برای رفقایی که مشتاق مطالعه هستند:👇 🔍 https://eitaa.com/kanon_adabi/1652

۱)👤سوالی که در آن فرمودید: 《آیا کلمه 《مَعَاشِر 》جمع الجمع است؟ ریشه این کلمه چیست؟ و آیا جنیان هم با توجه به برداشت روایی از گروه ها و طوائف مختلف بودند؟》 🔊پاسخ سوال فوق: 📝خير؛ {معاشر} جمع الجمع نيست بلكه تنها جمع مكسر {معشر} است زيرا بين {معشر} و {معاشر} جمع ديگرى استعمال نشده كه گفته شود: {معاشر} جمع الجمع مى باشد و ريشه اصلى {معشر}، {عشر} مى باشد و گروه جنيان دارى طوائف مختلف مى باشند مانند انسان ها كه داراى طوائف مختلف هستند و بنابر پذيرفتن این ‌مطلب که: 《از كلمه {الناس}، {انس} و {جن} نیز فهميده مى شود》 می توان گفت: جنيان حاضر در روز غدير از طوائف مختلفى بوده اند چنانچه انسان هاى حاضر در روز غدير هم از طوائف مختلفى بودند.

۲)👤سوالی که در آن فرمودید: 《استعمال 《الناس》و استنباط 《جن و انس》با توجه به ریشه 《الناس》 چگونه ممکن است؟》 🔊پاسخ سوال فوق: 📝قال صاحب اللسان: الناس قد يكون من الإنس ومن الجن 👆👈فلفظ الناس يطلق على الجن والإنس كما في قوله تعالى: {الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ النَّاسِ، مِنَ الْجِنَّةِ وَالنَّاسِ} فسمى الله الجن في هذا الموضع ناسا كما سماهم في موضع آخر رجالا، فقال: {وَأَنَّهُ كَانَ رِجَالٌ مِنَ الإِنْسِ يَعُوذُونَ بِرِجَالٍ مِنَ الْجِنِّ} فجعل الجن رجالا وكذلك جعل منهم ناسا. و #هناك رأي آخر يقول إن لفظ الناس دخل فيه الجن تغليبا و #الذي أراه أن الآيات تفسر بالمعنى الشامل للإنس والجن إذ لا مخصص للعموم هنا.(حقوق النبي صلي الله عليه وسلم علي امته في ضوء الكتاب والسنه-ج١-ص٨٦). 🔍در رابطه با اين كه چگونه لفظ {الناس} گاهى وقت ها شامل {انس} و {جن} مى شود ديدگاه هائى بيان شده است: 🔸١-لفظ {الناس} بر {انس} و {جن} اطلاق مى شود به دليل قول الله تعالى: { الَّذِي يُوَسْوِسُ فِي صُدُورِ #النَّاسِ_مِنَ_الْجِنَّةِ_وَالنَّاسِ } چنانچه لفظ {رجال} براى {جنّ} هم استعمال شده مانند قول الله تعالى:{ وَأَنَّهُ كَانَ رِجَالٌ مِنَ الإِنْسِ يَعُوذُونَ #بِرِجَالٍ_مِنَ_الْجِنِّ}. 🔸٢-در حقيقت لفظ {الناس} شامل {انس} مى شود و در اين كه گاهى هم شامل {جنّ} مى شود مجاز و از باب تغليب است.

۳)👤سوالی که در آن فرمودید: 《آیا امکان استنباط همزمان هر دو جنبه حیثیت مبالغه و تاکید از مادّه 《فَضل》درست است؟》 🔊پاسخ سوال فوق: 📝تاكيد و مبالغه گاهى با هم جمع مى شوند یعنی به اين صورت نيست كه صلاحيت جمع با يكديگر را نداشته باشند و يكى از معانى باب تفعيل: {معناى ثلاثى مجرّد همراه با تاكيد و مبالغه} [رجوع شود: صرف ساده-ص١٦٣] مى باشد مانند: 《غَلَفْتُ البابَ: #غَلَّفْتُهُ》.

۴)👤سوالی که در آن فرمودید: 《چگونگی دلالت قریب بودن حرف ندا《یا》با فرض در تقدیر چیست؟ و چه تلازمی با فوریّت فعل امر 《فَضِّلُوا》دارد؟》 🔊پاسخ سوال فوق: 📝المحذوف كالمذكور يعنى در اين جا حرف نداء تنها در لفظ حذف شده و در نقش اعرابى و احكام اعرابى لحاظ مى گردد به اين دليل در اين خطبه دلالت بر قُرب منادَى دارد من حيث المجموع يعنى مجموع {معاشر الناس} مورد نداء هستند و همه من حيث المجموع نزديك پيامبر (صلّى الله عليه و آله و سلّم) بودند نه از حيث فرد فرد و گروه گروه. 🔍دقت شود بحث #فوريّت در فعل امرِ {بَلِّغْ} که در آیه ۶۷ سوره مبارکه مائده آمده است، جريان دارد يعنى پيامبر اکرم (صلّى الله عليه و آله و سلّم) براى اين كه اشاره كنند كه دستور به بيان جانشينى امام على (عليه السّلام) فورى است حرف نداء را حذف كردند كه فوريّت انجام دستور الهى را به مخاطبين نشان دهند. 🤔يعنى: چرا حرف نداء حذف شده است؟ 🔸در پاسخ کفته می شود: چون پيامبر (صلّی الله عليه و آله و سلم) خواستند كلام خود را با فورى بودن انجام دستور الهى تطابق دهند حرف نداء را حذف كردند؛ 🔴و فوري بودن انجام دستور الهي توسُّط فعل پيامبر (صلّى الله عليه و آله و سلّم) فهميده مى شود كه فعل پيامبر معلولِ فعل امر {بلّغ} مى باشد يعنى از معلول (فعل پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم) به علّت (فوريّت در فعل امر {بلّغ}) رسيديم و پيامبر (صلّى الله عليه و آله و سلّم) با حذف حرف نداء اشاره به اين مطلب داشتند كه بايد سريع دستور الهى را ابلاغ مى كردند. ☑️منظور از فعل پيامبر (صلّی الله عليه و آله و سلم) اين است كه ايشان سريعاً زمينه را براى ابلاغ دستور الهى فراهم كردند. ⭕️خلاصه آن که ما در اين بحث سه مطلب برايمان مهمّ است: ❌١-تطابق با فوريّت: قول پيامبر(صلى الله عليه و آله و سلم): معاشرَ النَّاسِ. ❌٢-علّت فوريّت: {بَلِّغْ}. ❌٣-معلول فوريّت: فِعْل پيامبر(صلى الله عليه و آله و سلم): اين كه سريعاً فرمودند به حُجّاجى كه در جلو هستيد بگوييد برگردند و حجاجى كه در عقب هستند بگوييد زود برسند و اين كه شرائط ابلاغ دستور الهى را به صورت سريع فراهم كردند. 🛑فوريّتِ علتِ {بَلِّغْ} توسُّط معلول (فِعْل پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم) فهميده مى شود يعنى #برهان_إنّيّ است يعنى از معلول به علت پى برديم.

۵)👤سوالی که در آن فرمودید: 《جمع مضاف ظهور در عموم دارد یعنی چی؟ با مثال می فرمایید؟》 🔊پاسخ سوال فوق: 📝مانند لفظ {كُتُبِي)در عبارت: {بِعْ كتبي} كه لفظ {كتبي} ظهور در عموم و شمول دارد يعنى: همه ى كتاب هايم را بفروش.