[ بِسمِرَبِّماهِچشمانش ]
اینجا مانارِم به معنای ِماندگار ِمن ..
برای قدم زدن در کوچه پسکوچههای ِخیال ..
برای برگشتن به آغوش ِخود ..
برای حس ِلمس ِابدیت .
من به دنبال كسي آمده ام ،
كه سرا پا احساس
و سراسر احسان
و به يك باره بگويم زيبا ،
و به مانند گل داوودي ،
يا به مانند شكوفايي يك شاخه
گل سرخ لطيف
روشن و گرم و صميمي باشد:)!