یه نوع از دلتنگی هم هست که قبل دوری و جدایی شروع میشه ، جلوی چشمته و تو سعی میکنی برای تمام روزهای دوری هم تصویرشو از بر کنی . .(:
حالاکه از مشهد و دلتنگی زوری فرار کردم
قراره با هزار مورد دیگه خفه بشم . .
اما بازم از دلتنگی و دوری و فلان و بهمان((:
من همیشه از آدمهای پرتوقع فاصله میگیرم !
آدمهای پرتوقع همیشه یه بهونه پیدا میکنن که نشون بدن براشون کم گذاشتی ، درصورتی که تو هیچ وظیفهای در قبالشون نداشتی .🚶🏿♂
мαɴαreм
جایی که میگه بیا به حال خوب فکر کنیم و بیخیال همه چی :))
بیا همو دوست داشتهباشیم
حالمونو خوب کنیم ، حتی کوتاه .
یکی از مزایای فرصت کافی دادن به آدمها اینه که دیگه در آخر خودتو سرزنش نمیکنی کاش بیشتر فرصت میدادم، اگه این کارو میکردم، اینطور میشد، این کارو نمیکردم اونطور میشد و فلان. تو به اندازه کافی به اون آدم فرصت و شانس دادی؛ هرآنچه لازم بوده با چشمای خودت دیدی. هرچند که در هربار فرصت دادن بسیار رنج کشیدی اما فکر میکنم به آرامش بعدش میارزه چون در غیر اینصورت امکان داره تا آخر عمر خودتو سرزنش کنی اما الان به توخالی بودن اون آدم پی بردی و با خیالی آسوده میری سراغ زندگیت .
من از پیشت رفتم تا تو بفهمی دوس داشتن زمان و مکان نداره که هر وقت دلت خواست خسته بشی و بگی دوسم نداری ، تا بفهمی تو روزای سخت باید کنارم میموندی تا تو تنهاییم تصمیم نگیرم تنهات بزارم ، تا بفهمی بدون من نمیتونی ، بفهمی هیچ کس اندازه من اونقدر احمق نیست که کنار تو بمونه ، دوست داشته باشه ، رفتم تا بفهمی قرار نیست چون دوست دارم هر کاری دلت خواست بکنی ، رفتم تا تو نبودم قدرمو بدونی ، تا زمان بهت ثابت کنه لیاقتمو نداشتی(: