کنارم نشست.. گفت : چگونه کسی نفس‌هایش پژمرده می‌شود؟ گفتم : هنگامی ک ِ خود را جایی دفن کرده‌ ؛ و فقط خاطرات به جایش زندگی می‌کنند!

[ و چرا من حیفم می‌آید بعد از در آغوش گرفتنت ، لباسم را بشورم . ]

تمام میشود عزیز ِجانم .. بیا فراموش کنیم ک ِ تبر زدند به ریشه‌ی امیدمان و درد را وسعت بخشیدند .. و فراموش کنیم ک ِ مدت‌هاست از ته دل نخندیدیم و دستور عمل‌ خنده را فراموش کرده‌ایم .. نگران نباش به روزهای خوش نزدیک میشویم =) .

همه‌ش فکر می‌کنم شدم شکلِ ی ِ چراغ‌خوابِ خاموش ، توی تاریکیِ اتاق‌خوابت .

اما اونی ک ِ آدمو درک میکنه و بهش آرامش میده و حتی باعث میشه ک ِ قدر خودشو بدونه از اونی ک ِ روزی هزار بار میگه دوست دارم ارزشش بیشتره .

اِحتمالاً هیچ‌گاه نمی‌توانم دوست‌داشتنم نسبت به کسی را علنی کنم ؛ فکر می‌کنم آرامش ذهنیِ حاکم بر یواشکی دوست‌داشتن را طورِ دیگری نمی‌توان یافت .

باید می‌توانستم فکرِ تو را مثل شال‌گردنم در گنجه‌ی لباس بگذارم ، و تا پاییز فراموشَت کنم .

اون‌جایی از خودم ترسیدم ک ِ در جواب [ خیلی دوست دارم ] سکوت مطلق شدم .

به قدری خسته و دلتنگ و دلگیر و غم‌آلودم ک ِ هر عکسی ک ِ می‌گیرند از من تار می‌افتد .

شدی ی ِشیار ناموزون تو مغزم ک ِ زیادی عطر جنون میده .

احتمالاً هیچ‌گاه نمی‌توانم دوست‌داشتنم نسبت به کسی را علنی کنم ؛ فکر می‌کنم آرامش ذهنیِ حاکم بر یواشکی دوست‌داشتن را طورِ دیگری نمی‌توان یافت .

بعضی آدم‌ها آنقدر عشق و دوست‌داشتن را زیبا ، دقیق و با جزئیات بلدند ک ِ اگر تنها باشند دو بار ناراحت‌کننده است ، یک‌بار برای غمی ک ِ از تنها بودن تجربه می‌کنند و یک بار برای این ک ِ توانایی‌شان در هنرمندانه دوست‌داشتن ، با تنها ماندن هدر می‌رود .