ختم شش هفته ایی نماز قضا از جمعه شروع میشه هر کس تمایل به شرکت داره وارد گروه بشه تا اسمش را در لیست بنویسم

سلام عزیزانم تصمیم گرفتیم تا یک ختم نماز قضای شش هفته ایی برگزار کنیم به این طریق که، #هفته_اول👈قضای نماز صبح #هفته_دوم👈قضای نمازظهر #هفته_سوم👈قضای نماز عصر #هفته_چهارم👈قضای نماز مغرب #هفته_پنجم👈قضای نماز عشا #هفته_ششم👈قضای نماز آیات در این طرح تعداد نماز قضای روزانه برعهده خود شخص هست ولی پیشنهاد من اینه که روزانه سه نماز قضا خوانده بشه مثلن در هفته که مربوط به نماز قضای صبحه بعد از هروعده نماز واجب یک نماز قضای صبح خوانده بشه که مجموعا سه نماز صبح میشه و در یک هفته ۲۱ نماز قصای صبح بجا آورده میشه والبته میتونید بعد از هر نماز واجب بخونید که هر روز پنج نماز قضا میشه ودر مجموع ۴۵ نماز در هر حال تعداد نماز برعهده خودتون هست هر کس تمایل به شرکت در ختم شش هفته ایی نماز قضا را داره وارد لینک زیر بشه و اسم و فامیلش را بنویسه تا اسمش را در لیست بنویسیم در ضمن به جای امواتتون هم میتونید شرکت کنید 👇👇👇 https://eitaa.com/joinchat/138346884Cb1880a8b82

‍ #داستان_کوتاه #داستان_راستان (منتخبی از کتاب داستان راستان اثر استاد شهید مرتضی مطهری) ⬅️🔴 غزالي و راهزنان 🔴➡️ (غزالي) دانشمند شهير اسلامي، اهل طوس بود (طوس قريه اي است در نزديكي مشهد). در آن وقت؛ يعني در حدود قرن پنجم هجري، نيشابور مركز و سواد اعظم آن ناحيه بود و دارالعلم محسوب مي شد. طلاب علم در آن نواحي براي تحصيل و درس خواندن به نيشابور مي آمدند. غزالي نيز طبق معمول به نيشابور و گرگان آمد و سالها از محضر اساتيد و فضلا با حرص و ولع زياد كسب فضل نمود. و براي آن كه معلوماتش فراموش نشود و خوشه هايي كه چيده از دستش نرود، آنها را مرتب مي نوشت و جزوه مي كرد. آن جزوه ها را كه محصول سالها زحمتش بود، مثل جان شيرين دوست مي داشت. بعد از سالها، عازم بازگشت به وطن شد. جزوه ها را مرتب كرده در توبره اي پيچيد و با قافله به طرف وطن روانه شد. از قضا قافله با يك عده دزد و راهزن برخورد. دزدان جلو قافله را گرفتند و آنچه مال و خواسته يافت مي شد، يكي يكي جمع كردند. نوبت به غزالي و اثاث غزالي رسيد. همين كه دست دزدان به طرف آن توبره رفت، غزالي شروع به التماس و زاري كرد و گفت: غير از اين، هرچه دارم ببريد و اين يكي را به من واگذاريد. دزدها خيال كردند كه حتما در داخل اين بسته متاع گران قيمتي است. بسته را باز كردند. جز مشتي كاغذ سياه شده چيزي نديدند. گفتند: اينها چيست و به چه درد مي خورد؟ غزالي گفت: هرچه هست به درد شما نمي خورد، ولي به درد من مي خورد. به چه درد تو مي خورد؟ اينها ثمره چند سال تحصيل من است. اگر اينها را از من بگيريد، معلوماتم تباه مي شود و سالها زحمتم در راه تحصيل علم به هدر مي رود. راستي معلومات تو همين است كه در اينجاست؟ بلي. علمي كه جايش توي بقچه و قابل دزديدن باشد، آن علم نيست، برو فكري به حال خود بكن. اين گفته ساده عاميانه، تكاني به روحيه مستعد و هوشيار غزالي داد. او كه تا آن روز فقط فكر مي كرد كه طوطي وار از استاد بشنود و در دفاتر ضبط كند، بعد از آن در فكر افتاد كه كوشش كند تا مغز و دماغ خود را با تفكر پرورش دهد و بيشتر فكر كند و تحقيق نمايد و مطالب مفيد را در دفتر ذهن خود بسپارد. غزالي مي گويد: (من بهترين پندها را كه راهنماي زندگي فكري من شد، از زبان يك دزد راهزن شنيدم) 📚قصه‌های زیبای معنوی «داروخانہ مـــــ؏ــنو؎»👇👇 @Manavi_2

دَر ﴿فِلسطیـــــنْ..𔘓﴾ ڪودَڪے وُجودنَدارد۔۔۔! آنهـــــآ "مَردانے" هَستند، دَر قـــــآمت 'ڪودڪٰان'۔۔۔!!! #فلسطین #غزه #طوفان_الاقصی «داروخانہ مـــــ؏ــنو؎»👇👇 @Manavi_2