May 11
May 11
مدرسه تمدنی مصاف
آدرس و جانمایی محل برگزاری آزمون:
تهران، خیابان دماوند ازشرق به غرب_ بعد از پل شهید باقری خیابان کیاشمشَکی، هنرستان حزب الله
@Masaf_school
گوشه حجره یکی بال و پرش میسوزد
نفس و حنجره و چشم ترش میسوزد
یک نفر نیست کمی آب بیارد؟ به خدا
پسر فاطمه دارد جگرش میسوزد
شهادت مظلومانه جوانترین شمع هدایت، حضرت جواد (ع) تسلیت و تعزیت باد
@Masaf_school
48.76M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
🖤آموزه هایی از سیره زندگی امام جواد (ع)
حجت الإسلام و المسلمين مسعود عالی
@Masaf_school
🖤امام جواد و نارضایتی از زندگی در بغداد
شخصی به نام حسین مکاری می گوید: در بغداد نزد امام جواد علیه السلام رفتم. در آن زمان امام به دلیل ازدواج با ام فضل، دختر مأمون، در رفاه و آسایش ظاهری به سر میبرد.
وقتی وضعیت امام را دیدم، پیش خود گفتم این مرد دیگر هرگز به وطن خودش، مدینه، بر نمیگردد.
امام جواد علیه السلام مدتی سر پایین انداخت، سپس سرش را بلند کرد و با چهرهای برافروخته فرمود: ای حسین، خوردن نان جو و نمک در کنار حرم رسول الله (مدینه) برای من محبوبتر است از وضعیتی که اکنون مرا در آن مشاهده میکنی.
منابع:
بحار الانوار، ج 50، ص 48، ح 25
@Masaf_school
🔴 نماز واقعۍ چه نمازیست؟
آیت الله مجتهدی تهرانی (ره) :
شخصی از امام رضا علیهالسلام پرسید: نماز واقعۍ چه نمازیست؟
حضرت علیه السلام فرمودند: «حُضُورُالقَلْبِ وَ فِراغُ الْجَوارِح»؛ نه اینکه موقع نماز با ریش هم بازی کنم، تمام اعضا و جوارحم باید خاشع باشند. وقتی رو به قبله ایستادی، دستت را روی زانو بگذار، طوری که پشت دست رو به قبله باشد؛ مثل عبد ذلیل. قدیم وقتی بنده ها مقابل مولایشان می ایستادند اینطور بودند.
جوارح هم نباید مشغول بازی باشند. هم قلب انسان باید حضور داشته باشد خاشع باشد، هیچ کجا نباشد و هم اعضا و جوارحش باید مشغول بازی نباشند.
سر نماز مرتب با انگشتش بازی می کند، با ریششو بازی می کند، انگشت توی بینی اش می کند، گوشش را مےخاراند، مرتب با اعضا و جوارحش بازی می کند، بابا داری نماز می خوانی. این چه نمازی است؟!
نمازگزار وقتی که نماز مےخواند باید مجسم کند که بهشت این طرف و جهنم آن طرفش است. بهشت را در طرف راست خود و جهنم را در طرف چپ خودش در نظر بگیرد . این نماز، نماز است.
@Masaf_school
صحبتی با مولا
میدانیم کـه خود، حجاب لقای مولاییم و دل از غیر برنتابیده و بـه یگانگی نمی اندیشیم؛
ولی قسم بـه حقیقت انتظار، کـه درکنار خُم عشقت بـه صبوری ایستاده ایم.
ملامت اغیار و بیگانه پرستان، توان و تاب ما نخواهد ربود اگر چه دل از طعن بد اندیش، می سوزد.
در هنگامه ي غیبت کـه از دیده هاي بی سویمان پنهانی، دردهای ناگفته، توان گفتن؛ چه ان گاه کـه آیی و رخ بـه جلوه آرایی،
ظهور تو درمان درد دیرین و مرهم زخم زمان فراق خواهد شد.
#امام زمان
@Masaf_school