در راهِ رسیدن به تو گیرم که بمیرم ، اصلا به تو افتاد مسیرم که بمیرم ، یك قطره ی آبم که در اندیشه ی دریا ، افتادم و باید بپذیرم که بمیرم ، یا چشم بپوش از منو از خویش برانم ، یا تنگ در آغوش بگیرم که بمیرم ، این کوزه ترك خورد چه جای نگرانیست ، من ساخته از خاكِ کویرم که بمیرم ، خاموش مکن آتشِ افروخته ام را ، بگذار بمیرم که بمیرم که بمیرم .

لیلیِ من! روزگار ما پر از مجنون نماست هر کسی"شیرین" صدایت میزند فرهاد نیست .

نمیدانم به جنگل هوای مه آلود بنگرم یا به چشمان به رنگ خورشید تو ..:)

صد وعده‌ی امید به دل داده ام دروغ چون من مباد هیچ‌کسی شرمسار خویش ..

مثل ِعکس ِرخ ِمهتاب ك افتاده در آب ، در دلم هستی ُبین ِمن ُتو فاصله هاست .

جای پای نفست ماندہ به صحرای خیال ، ای فراسوی تجسم ، بہ دلم جا داری .

من نوشتم عاشقش هستم ولی او در جواب ؛ هی نوشتُ هی نوشتُ هی نوشتُ پاک کرد .