🌸🍀🌸🍀🌸🍀🌸🍀
🍀🌸🍀🌸
🌸🍀
✳️داستان مسلمان شدن دختر کاستاریکایی و ازدواجش در مشهد
✳️مارسلای دیروزی یا ریحانه امروزی میگوید:
شخصی که مرقدش اینجاست، یک رهبر واقعی است که من را هدایت کرده و مراقب زندگیام نیز خواهد بود. راستش ما ایمان داریم که امام مهربانیها، حافظ همه قلبها و زندگیهایی است که نور ایمان و اسلام در آنها شعلهور است
به گزارش رهیافتگان (پایگاه جامع مبلغین و تازه مسلمانان ) امامرضا(ع) همه را شیفته خود کرده است؛ چه مجاورانش را که نزدیک اویند و چه زائرانش را که از کیلومترها دورتر آمدهاند. روایت این هفته گره خورده به تحول درونی یک آدم و قصه جوانی که برای تحصیل، گذرش به خارج افتاد و با دختری آشنا شد. این جوان، معین حسینی است؛ تنها فرزند خانواده و عزیزدردانه مادر. از کودکی عاشق سفر کردن و جهانگردی بوده و بالاخره در یکی از همین سفرها با «مارسلا وارگاسسانتاماریا» آشنا شده است. ادامه این آشنایی، منجر به ازدواج میشود با یک شرط؛ مسلمان شدن عروس.
«مارسلا» در «لیمون»
مارسلا وارگاس سانتاماریا حالا بیستوسهساله است؛ در خانوادهای کمجمعیت و مسیحی بزرگ شده است با یک برادر و یک خواهر. او ساکن شهر لیمون کاستاریکاست اما برای ادامه تحصیل به دانشگاه شهر اولسان کره میرود و با معین میرحسینی آشنا میشود. تابهحال چیزی از ادیان دیگر نشنیده است اما در مراوده با معین، مسیر تازهای پیش رویش باز میشود. علاقه به معین و فکر شریک زندگی او بودن، دختر جوان را ترغیب میکند که بهدنبال شناخت بیشتری از اسلام باشد و رفتهرفته به دین اسلام علاقهمند میشود.
در جریان این آشنایی، چندبار پایش به ایران و شهر مشهد باز میشود. دیدن بارگاه رضوی و شنیدن از معجزههای زندگی امامرضا(ع)، تامل و تعمق او را در این آیین بیشتر میکند و تصمیمش را برای گرویدن به اسلام محکمتر.
در طول آشنایی با معین هر روز بیشتر جذب دین و آیین او میشود و به این نتیجه میرسد که اسلام را با جان و دل بپذیرد و همین است که چمدان سفرش را برای آمدن به ایران میبندد.
سفری دیگر
مارسلا عجیب دلشوره دارد و میداند که این سفر با همه سفرهای زندگیاش فرق دارد. چندبار داخل چمدانش را کنترل میکند که مبادا چیزی از قلم افتاده باشد. همهچیز هست. مهمتر از همه قرآن هم هست.
در مدت آشنایی با معین، انس عجیبی با قرآن گرفته و خیالش راحت است که قرآن در این سفر بزرگ، همراهش است.
قرآن را برمیدارد و به رسم ایرانیها توی سینی، کنار یک کاسه بزرگ آب میگذارد. کتابی که روشنایی است، دل او را هم روشن میکند و آراموقرار میگیرد.
از زیر قرآن رد میشود و حضرت مسیح به یادش میآید. از او میخواهد که فرمان زندگیاش را به دست آدمهای صالح و خوب بسپارد. مارسلا راهی مشهدالرضا میشود؛ شهری که معین از آنجا آمده است.
@Mawud12
«ریحانه »در «مشهد»
شرط، مسلمان شدن مارسلا بود اما زمان میخواست تا دین و آیینی دیگر را بهجای دین خود بپذیرد؛ اول اینکه خانوادهاش راضی نبودند. اصلا فکر نمیکرد روزی برسد که بخواهد به درخواست پسری خارجی، فرسنگها از خانوادهاش فاصله بگیرد.
مارسلا حالا در خانه مادربزرگیِ میرحسینی است؛ جایی که معین همه روزهای کودکی و نوجوانیاش را در آن گذرانده، کنار طاقچههای قدیمی و کمد دیواری آیینهای؛ البته حالا «ریحانه» نام دارد و برایمان تعریف میکند: مادرم معلم است. از کودکی بهخاطر علاقهای که به زبان و یادگیری آن داشتم، مرا در دورههای مختلف زبانآموزی ثبتنام میکرد. علاقه و استعدادی که در این زمینه داشتم، باعث شد در دوره کوتاهی مسلط به زبان انگلیسی شوم. بعدتر هم برای تحصیل به خارج رفتم و زندگیام عوض شد.
تماشای جهان
اما جریان حضور معین میرحسینی، جوان بیستوسهساله همسایه حرم امامرضا(ع) نیز در شهر اولسان شنیدن دارد. او میگوید: علاقه من به جهانگردی برمیگردد به صحبتهای آقای حمید نادرینژاد، یکی از معلمانم. او همه بچههای کلاس را به گردشگری و رفتن به کشورهای دیگر مشتاق کرده بود.
عکسهایی که از کشورهای دیگر نشانمان میداد، آتش این اشتیاق را روزبهروز بیشتر میکرد.
بچههای کلاس، اشتیاق من را رویاپردازی و خیالبافی میدانستند. مادرم هم همین نظر را داشت و میگفت بهجای این فکر و خیالهای عجیب، دل به درس و مشق و کتاب بدهم و برای کنکور که میتوانست نقش مهمی در ساختن آینده من داشته باشد، وقت بگذارم.
معین تعریف میکند: با آقای نادرینژاد مدام درباره جهانگردی حرف میزدم. سرانجام در تابستان سال بعد با او به هند و نپال رفتم. این سفر درهای تازهای را به روی من باز کرد.
ادامه👇👇👇👇
مسافر کره
دوره متوسطه خیلی زود گذشت. همه خود را برای کنکور و دورهای جدید از زندگی آماده میکردند. در این بین من بودم که خانوادهام شرایط مالی مناسبی برای تحصیلم در دانشگاههای کشور نداشتند. باید راه دیگری پیدا میکردم. بهدنبال یک دانشگاه با شرایط مناسب میگشتم تااینکه با دانشگاهی در کرهجنوبی آشنا شدم؛ دانشگاه تازهتاسیسی که شرایط تحصیل رایگان داشت؛ البته بهشرط داشتن معدل خوب. شرایط ایده الی بود، پس ثبتنام کردم.
در کنکور هم شرکت کردم. روزی که از آزمون برمیگشتم، سر راه به کافینت رفتم و وارد سایت دانشگاه کرهای شدم. هم پذیرش شده بودم و هم دانشگاه تقبل کرده بود که ماهیانه ۳۰۰ دلار به من کمکهزینه تحصیل بدهد. شرایط بهتر شده بود.
زبان مشترک
برای تحصیل در رشته مهندسی کامپیوتر ثبتنام کردم. کره، قشنگ و دیدنی بود و جالب اینکه اصلا حس غربت نداشتم.
آشنایی من و مارسلا به همان ماههای ابتدایی ورودم به دانشگاه برمیگردد. میدانستم که ساکنان کاستاریکا، اسپانیاییزبان هستند. من نیز به این زبان علاقهمند بودم و همین علاقه، بهانهای شد برای مراوده با مارسلا.
همان ابتدا برایش توضیح دادم که اهل یک کشور مسلمانم و به عقاید و فرهنگ و آیینم، معتقد و مقید، حتی به او گفتم که پدربزرگم طلبه و روحانی است؛ البته خیلی طول کشید تا مارسلا معانی و مفاهیم حرفهای من را درک کند.
گفتم در دین ما بین دختر و پسر، حریم مخصوصی هست که باید رعایت شود. اتفاقا او خیلی خوشش آمد و استقبال کرد.
از مسلمانان دور باش!
هراسی که اوایل آشنایی در رفتار مارسلا بود، برایم پرسشبرانگیز شده بود. برایم تعریف کرد که مردم کشور او بهخاطر تبلیغاتی که میشود، خیلی به مسلمانان خوشبین نیستند و خانواده او هم به همین دلیل، به او برای رابطهاش با یک پسر مسلمان هشدار دادهاند.
از آن طرف، من هم برای ارتباط با مارسلا با مادرم مشورت کرده بودم آیا این اجازه را میدهد که همسر آیندهام را از کشوری دیگر انتخاب کنم؟ مادرم بهخاطر اینکه تنها پسر خانواده بودم، به موضوع خوشبین نبود. همان ابتدا با صراحت مخالفت کرد و گفت که آرزوی خواستگاری رفتن برایم دارد و دختری را برای همسری من میخواهد که انتخاب خودش باشد.
در مدتی که گذشته بود، من، مارسلا را مجاب کرده بودم که اگر قرار به همراهی است، حتما باید نوع پوشش خود را تغییر دهد و پوشیدهتر بیرون بیاید. او هم پذیرفته بود، حتی غذاهایی را که مشکل شرعی داشت، نمیخورد اما اختلاف سلیقه هم داشتیم. طبیعی بود که دو نفر از دو کشور مختلف، با فرهنگها و آیینهای متفاوت، اختلافهایی با هم داشته باشند.
روز حجاب
گذشت زمان، ما را بههم وابستهتر کرد. در این فاصله در رفتوآمدهایی که به ایران انجام میدادم، برای مارسلا روسری خریدم و یک قرآن به زبان اسپانیایی و کلی از کتابهایی که میتوانست گوشههایی از دین من را برای او روشن کند، برایش هدیه بردم.
فراموش نمیکنم روزی را که مارسلا روسری سرکرد. او ترجمههای قرآن را خطبهخط میخواند و گاهی با بیم و ترس و تشویش، میآمد پیش من و سوال هایی میکرد که برایش شبهه شده بود؛ مثلا اینکه چرا پیامبر(ص) شما، عایشه نوجوان را به همسری انتخاب کرده است؟ پرسش پشت پرسش. تقریبا تمام ساعات غیردرسی من، صرف جواب دادن به این پرسشها میشد.
مارسلا جذب اسلام شده بود و در اینباره مدام حرف میزد؛ از امام مهربان ما مسلمانها و ویژگیهایش میپرسید اما پاسخ دادن به یک سوال از همه سختتر بود؛ چه وقت زندگی مشترکمان را شروع خواهیم کرد؟
دچار دوگانگی شخصیت شده بودم. اینکه اگر مادرم به این وصلت رضایت ندهد یا اگر مارسلا مسلمان نشود و هزار اماواگر دیگر که پاسخ آن را نمیدانستم. نمیدانستم چه باید بکنم.
تایید مادرانه
ماجراهای پیشآمده باعث شده بود که معدلم، بعضی ترمها به حد نصاب نرسد و باید شهریه پرداخت میکردم. در این ماهها، مارسلا با پولی که از تدریس بهدست میآورد، گاه به من کمک میکرد. تصمیم گرفته بودم مارسلا را با آداب و رسوم ایرانیان آشنا کنم، بنابراین مقدمات سفر به مالزی را فراهم کردم. در مالزی، مارسلا از نزدیک با آدابورسوم یک کشور تقریبا اسلامی آشنا میشد. آنجا برای اولینبار بود که ما غذای ایرانی خوردیم.
در این مدت هرگز به مارسلا سخت نگرفتم که حتما باید اسلام بیاورد. سعی کردم بهدلخواه انتخاب کند و چون ارتباط من و مارسلا جدیتر شده بود، مادرم به کره آمد. خوشبختانه برخلاف انتظارم، از مارسلا بهعنوان عروس، خوشش آمد.
زائر محرم
حالا نوبت مارسلا بود که ایران را ببیند. همسرش تعریف میکند: در محرم سال۹۳ به مشهدالرضا(ع) آمدیم. قبلا برایش از عاشوراهای مشهد گفته بودم اما از دیدن آن همه هیئت عزاداری یکجا به وجد آمده بود. برایش سوال شده بود که چرا خانمهای ایرانی باید چادر
سیاه بپوشند؟
ادامه👇👇
روزی به حرم بردمش. با وجود آنکه چادر برایش خیلی سخت بود،خودش چادر سر کرد و داخل حرم شد.
برگشتیم کره. برایش سفر خیلی خوبی بود اما هنوز هم شبهه و پرسشهای زیادی داشت و احتیاج داشت که درباره آنها تحقیق کند.
عقد بالای سر حضرت
عید۹۴ بود که مارسلا اعلام کرد برای اسلام آوردن آمادگی دارد. حالا باید نماز خواندن را یادش میدادم.
دوباره بهخاطر احترامی که برای والدینم قائل بودم، از پدر و مادرم برای این وصلت اجازه گرفتم. عید همان سال خطبه عقد من و مارسلا خوانده شد. برای انجام مراسم باید به ایران میآمدیم. مقدمات سفر در ماه مبارک امسال مهیا شد. مارسلا چادر سرکرد و برای عقد شرعی بالای سر حضرت، به حرم آمدیم.
امامرضا(ع) مراقب زندگیام خواهد بود
مارسلا با یادآوری لحظه حضورش در حرم میگوید: در این سفر، خانوادهام همراهم نبودند و اضطراب من بیشتر بود. در بین راه، دوباره حضرت مسیح(ع) را قسم دادم که اگر امامرضا(ع) که اینقدر حرف از مهربانیاش میزنند، از اولیای نیک خداست و صلاح میداند، این پیوند صورت بگیرد.
مارسلا تعریف میکند که مراسم اسلام آوردنش در یکی از رواقهای حرم اجرا شده؛ «مراسم درکنار خادمانی برگزار شد که لباسهای یکشکل و یکرنگ داشتند. حال خیلی خوبی داشتم. به مادرم زنگ زدم و گفتم من عروس شهر امامرضا(ع) شدهام.»
مارسلای دیروزی یا ریحانه امروزی در پایان میگوید: شخصی که مرقدش اینجاست، یک رهبر واقعی است که من را هدایت کرده و مراقب زندگیام نیز خواهد بود. راستش ما ایمان داریم که امام مهربانیها، حافظ همه قلبها و زندگیهایی است که نور ایمان و اسلام در آنها شعلهور است.
🍃اللهم عجل لولیک الفرج🍃
@Mawud12
#مهدوی
✅چهل حدیث آخرالزّمان
۱- در آخرالزمان، ثروتمند شدن به وسیله ی غصب و تجاوز است. حضرت محمد(ص)
۲- در آخرالزمان، به مؤمنان واقعی ابله و بی عقل می گویند. امام صادق(ع)
۳- در آخرالزمان، ریا فراوان می شود. حضرت محمد(ص)
۴- در آخرالزمان، از اسلام فقط نام آن باقی می ماند. حضرت محمد(ص)
۵- در آخرالزمان، حق کاملا پوشیده می شود. حضرت علی(ع)
۶- در آخرالزمان، اسراف می ڪنند؛ حتی در آب وضو و غسل. حضرت محمد(ص)
۷- در آخرالزمان، شب ها دیر می خوابند و نماز صبح قضا می شود. حضرت محمد(ص)
۸- در آخرالزمان، مؤذّنان به مظلومان پناهنده می شوند. حضرت محمد(ص)
۹- در آخرالزمان، قبله ی مردان زنانشان خواهند بود. حضرت محمد(ص)
۱۰-در آخرالزمان، مردم از علما می گریزند. حضرت محمد(ص)
۱۱-در آخرالزمان، مؤمن پست و فاسق عزیز می شود. امام حسن عسکری(ع)
۱۲-در آخرالزمان، زنان بد حجاب و عریان می شوند. حضرت علی(ع)
۱۳-در آخرالزمان، علما را با لباس زیبا می شناسند. حضرت محمّد(ص)
۱۴-در آخرالزمان، اسلام چون ظرف واژگون شده می ماند. حضرت علی(ع)
۱۵-در آخرالزمان، برای حفظ دین باید از محل گناه گریخت. حضرت محمد(ص)
۱۶-در آخرالزمان، گناه خویش را به گردن خدا می نهند. حضرت محمد(ص)
۱۷-در آخرالزمان، بعضی از علما ریاڪار می شوند. حضرت محمد(ص)
۱۸-در آخرالزمان، امّت حضرت محمد(ص) هفتاد و سه گروه می شوند. حضرت محمد(ص)
۱۹-در آخرالزمان، بهترین مونس مردم ڪتاب است. امام صادق(ع)
۲۰-در آخرالزمان، عبادت را وسیله برتری طلبی می دانند. حضرت علی(ع)
۲۱-در آخرالزمان، حج را برای تجارت انجام می دهند. حضرت محمد(ص)
۲۲-در آخرالزمان، سلامت دین در سڪوت بیشتر است. امام زمان(عج)
۲۳-در آخرالزمان، زشتی ها افزایش می یابد. حضرت علی(ع)
۲۴-در آخرالزمان، به علت گناه باران در وقتش نازل نمی شود. حضرت محمد(ص)
۲۵-در آخرالزمان، هر ڪس بیشتر در خانه بماند ایمانش حفظ می گردد. امام باقر(ع)
۲۶-در آخرالزمان، مؤمنان اعمالشان را با ریا انجام می دهند. حضرت محمد(ص)
۲۷- در آخرالزمان، رشوه را به اسم هدیه حلال می ڪنند. حضرت محمد(ص)
۲۸-در آخرالزمان، گرد و غبار ربا همه را فرا می گیرد. حضرت محمد(ص)
۲۹-در آخرالزمان، حضرت عیسی(ع) پشت سر امام زمان زمان(عج) نماز می خواند. حضرت محمد(ص)
۳۰-در آخرالزمان، هر ڪه دینش را حفظ ڪند اجر پنجاه صحابه پیامبر را دارد. حضرت محمد(ص)
۳۱-در آخرالزمان، شیعیان واقعی با گریه بر امام حسین(ع) دل مادرش را شاد می ڪنند. حضرت محمد(ص)
۳۲-در آخرالزمان، از فتنه ها به قم پناه ببرید. امام صادق(ع)
۳۳-در آخرالزمان، بعضی از مردم گرگ صفت می شوند. حضرت محمد(ص)
۳۴-در آخرالزمان، مردم غصه از بین رفتن دینشان را نمی خورند. حضرت محمد(ص)
۳۵-در آخرالزمان، هیچ چیز سخت تر از مال حلال و دوست باوفا یافت نمی شود. امام هادی(ع)
۳۶-در آخرالزمان، حفظ زبان بهترین ڪار است. امام باقر(ع)
۳۷-در آخرالزمان، مؤمن واقعی از غصه آب می شود. حضرت علی(ع)
۳۸-در آخرالزمان، در اوج فتنه ها به قرآن پناه ببرید. حضرت محمد(ص)
۳۹-در آخرالزمان، ارزش دین در نظر مردم پایین می آید و دنیا باارزش می شود. حضرت محمد(ص)
۴۰-در آخرالزمان، مرد از زنش اطاعت ڪرده و از پدر و مادرش نافرمانی می ڪند. حضرت محمد(ص),,'
📕منبع ڪتاب چهل حدیث آخرالزمان.
🍃اللهم عجل لولیک الفرج🍃
@Mawud12
💠ایران با خون شهدا
عجین است.
ایران پر است از عاشقان
این گنج های بی نشان
@Mawud12
#تلنگر
✳️ استاد فاطمي نيا:
" ديدار امام زمان(عج) "
در طول غيبت كبري ، هزاران نفر امام زمان (عج) را رؤيت كرده اند و شكي در اين نيست ، لكن اين دليل نميشود براينكه سخن هر صاحب ادعايي را بپذيريم و -نعوذبالله- امام زمان ديدن را بي در و پيكر قلمداد كنيم !
گاهي شنيده ميشود كه در مورد فردي خيلي آسان ميگويند : " او رابطه مستقيم با آقا دارد!" اينجاست كه دكان ها باز ميشود و عده اي مطرح ميشوند!
خدارا شاهد ميگيرم اگر كسي از عشق مردم به امام زمان (عج)سوء استفاده كند و حرفهاي بزرگتر از دهان خود بزند و در مسائلي كه بويي از حقيقتِ آنها نيافته دخالت كند ، نزد حضرت مهدي (عج) روسياه بوده و حضرتش از او ناراضي است.
لحظاتي با خودمان خلوت كنيم كه آيا اگر سلطنت عالم براي ما باشد ولي امام زمان(عج) از ما ناراضي باشد ، سودي دارد؟!
🍃اللهم عجل لولیک الفرج🍃
@Mawud12
#رهایی_از_شب
#ف_مقیمی
#قسمت_صد_و_هفتم
اوایل مهر بود.یک روز از سرکار برمیگشتم.به سر کوچه که رسیدم ماشین کامران رو دیدم.بدنم شروع کرد به لرزیدن.خودم رو به ندیدن زدم و قصد ورود به کوچه رو کردم که از ماشین پیاده شد و صدام کرد.ترجیح دادم جوابشو ندم.دنبالم اومد و مقابلم ایستاد.صورتم رو به سمت دیگر چرخوندم .
او دستها رو داخل جیبش انداخته بود و از پشت عینک سیاهش نگاهم میکرد..
گفت:باهات حرف دارم.
گفتم:من حرفی با کسی ندارم.مزاحم نشو.
خواستم از کنارش رد شم که چادرم رو کشید.
به سمتش برگشتم ودرحالیکه اطرافمو نگاه میکردم گفتم:چیکار میکنی؟خجالت بکش.من اینحا آبرو دارم.
پوزخند زد:هه!! سوار شو اگه خیلی آبروت واست مهمه وگرنه به علی قسم واست تو این محل آبرو نمیزارم.
عصبانیت از لحنش میبارید.باید چیکار میکردم؟؟
گفت:فقط پنج دیقه بیا و جواب یک سوالمو بده بعدم بسلامت!!!
آب دهانم رو قورت دادم.مردم نگاهمون میکردند.
گفتم:همینجا بگو من سوار ماشینت نمیشم.
چقدر خشمگین بود.
میترسی بلایی سرت بیارم؟! خیالت راحت!میشینی تو ماشین یا داد بزنم همه بفهمن کارم باهات چیه؟
چاره ای نداشتم.سوار ماشینش شدم.او هم به دنبال من سوارشد و با سرعت زیاد حرکت کرد.گفتم:کجا داریم میریم.قرار بود واسه پنج دیقه حرف بزنی بری..
جوابم و نمیداد.ترسیدم.نکنه میخواست بلایی سرم بیاره.دستم رو داخل کیفم کردم و تسبیح رو فشار دادم.
خدایااا خودم و سپردم دستت ..
داد زدم:نگه دار...منو کجا میبری!؟
گفت:یه جایی که راحت بتونم سرت داد بکشم..هرچی دهنمه بهت بگم..بعد میتونی گورتو واسه همیشه گم کنی.
همه ی این رفتارها نشون میداد که کامران پی به اون راز برده! والبته شاید با چاشنی بیشتر و دروغ بیشتر.!
صدای ضبطش رو زیاد کرد .یک موسیقی درباب خیانت و بی وفایی پخش میشد.
سکوت کردم و زیر لب دعا خوندم.
نمیدونم چقدر گذشت .رسیدیم به یک جاده ی خاکی در اطراف تهران..
نفسهام به شمارش افتاده بود.فرمونش رو کج کرد و وارد جاده ی خاکی شد.گفت:پیاده شو.
اشکهام نزدیک بود پایین بریزه ولی اجازه ندادم.نمیخواستم از خودم نقطه ضعفی نشون بدم.
خودش زودتر از من پیاده شد و به سمت در عقب، جایی که من نشسته بودم اومد و در رو باز کرد.
با لحن طعنه واری خطابم کرد:پیاده شید رقیه ساداااات خانووووم...
فکم میلرزید.اگر لب وا میکردم اشکم پایین میریخت.
صورتم رو ازش برگردوندم.
گفت:خیلی خب اگه دوست نداری پیاده شی نشو..
بریم سراغ پنج دیقه مون..
مکثی کرد و پرسید:چراااا؟؟؟؟
هنوز ساکت بودم.
با صدای بلند تری فریاد زد:پرسیدددم چرا؟
ترسیدم.
لعنتی! اشکم در اومد.
حالا اون هم صداش میلرزید.نمیدونم شاید از شدت عصبانیت.شاید هم مثل من گلوش رو بغض میسوزوند.
روبه روی صندلی م نشست و در ماشین رو گرفت تا تعادلش به هم نخوره.
گفت:فکر میکردم با باقی دخترهایی که دیدم فرق داری.!! تو چطوری اینقدر قشنگ بازی میکنی؟ هیچ کی نتونسته بود منو دور بزنه هیچکی...
گفتم:من بهت گفته بودم که نمیخوام باهات باشم..بهت گفته بودم خسته شدم از این کار.پس دیگه این بازیا واسه چیه؟اگه قصدم فریبت بود اون ساک وبهت برنمیگردوندم.
پوزخندی زد:اونم جزو بازیهات بود..خبر دارم.
سرم رو به طرفش چرخوندم و با عصبانیت گفتم:کدوم بازی؟!!! اصلا این کارچه سودی داشت برام؟
داد زد:چه سودی داشت؟؟ معلومه خواستی دیوونه ترم کنی..گفتی تا وقتی محرم هم نشیم نمیخوام باهات باشم! واقعا که خیلی زرنگی!! پیش خودت گفتی این که خرشده حالا بزار یه مهریه و یه شیربهایی هم ازش به جیب بزنیم بعدم الفرار...
دستم رو مشت کردم.با حرص گفتم:
اینا رو خودت تنهایی فهمیدی یا کسی هم کمکت کرده؟؟ برو به اون بی شرفی که این خزعبلاتو تو گوشت پرکرده تا از من انتقام بگیره بگو بره به درررک!! و تو آقای محترم!!!
تو که ادعات میشه خیلی زرنگی و..هیشکی دورت نزده پس چرا خام حرفهای اون خدانشناس شدی؟!
او بلند شد و با لگد لختی خاک به گوشه ای پرتاب کرد و گفت:همتون آشغالید..
ادامه دارد...
#رهایی_از_شب
#ف_مقیمی
#قسمت_صد_و_هشتم
از ماشین پیاده شدم.
او عصبانی بود و حقش نبود که این حال رو داشته باشه!
گفتم:بخدا من وقتی ساکو واست آوردم هدفم یه چیز بود.پشیمونی! دلم میخواست همه ی اینا رو همون موقع بهت بگم ولی میترسیدم از عکس العملت.تو خیلی خیلی خوب بودی..در حق من خیلی محبتها کردی..نمیتونستم به همین راحتی در حقت بدی کنم.
اوخنده ای عصبی کرد و سرش رو با تمسخر تکون داد.
_آره آره میدونم...! آخه اونموقع نوبت صید جدیدت بود! فقط یک چیزی رو من نفهمیدم.اونم این بود که مگه اون آخونده چقدر وضعش از من بهتر بود؟!!
مقابلش ایستادم.سعی کردم آرامش خودم رو حفظ کنم.
گفتم:دیگه مسعود چه اراجیفی بهت گفته؟؟ من هیچ اطلاعی از مال ومکنت اون روحانی ندارم...
_لابد بهش علاقه هم نداری هاااان.؟؟؟
لبم رو گزیدم.
با عصبانیت گفتم:آره اصلن من یه عوضی یه کلاه بردار..یک بازیگر...حالا میخوای چیکار کنی؟!! تو که کارخودتو کردی وانتقامتم گرفتی.حالا دردت چیه؟؟
او با عصبانیت گفت: انتقاااام؟؟؟
صدام میلرزیدگفتم:آره!! با مسعود رفتی مسجد پیش حاجی آبرومو بردید. توی محل وساختمونم برام حرف درست کردید..پامو از مسجد بریدید..تو در ازای این خطام آبرومو ازم گرفتی بی انصاااف..بدون اینکه یه لحظه فکر کنی شاید واقعا پشیمون باشه وتوبه کرده باشه.حالا بعد چندماه سروکلت پیداشده که مثلن چیو ثابت کنی!
به سمت ماشین رفت و آرنجش رو روی سقف ماشین گذاشت.
باصدای آروم تری گفت:من آبروت رو پیش کسی نبردم فقط نمیخواستم آخونده هم مثل من خامت بشه.همسایه هاتم به من چه مربوط؟
من با اونا کاری ندارم.
باید میفهمیدم اونها از کجا فهمیدند که من حاج مهدوی رو دوست دارم.
پرسیدم:چی موحب شده به این نتیجه برسی که من با اون حاج آقا صنمی دارم؟! برای حرفهات اثباتی هم داری یا فقط تحت تاثیر اراجیف مسعود قرار گرفتی؟!
سکوت کرد.
پرسیدم:جواب ندادی....اینطوری بهم علاقه داشتی؟! هرکی هرچی میگه باور میکنی؟
او به سمتم چرخید.
_تند نرو باباااا تند نروووو..نمیخواد بااین جمله ها خامم کنی! کلی مدرک دارم.یکیش سروشکلت..دومیشم دنبال اون ملا راه افتادنت..من حتی میدونم که با اون رفتی جنوب..
آب دهانم رو قورت دادم:خب؟؟! خودت با چشم خودت اینا رو دیدی یا کسی بهت گفته؟!
او اخم کرد:کاش نمیدیدم...اون وقت شاید باور نمیکردم..
باید به حرف میاوردمش!
گفتم:دروغ میگی ندیدی..
گفت:دیدمت..همون شب وفتی از ماشینش پیاده شدی دم خونت..دلم میخواست اون موقع بیام جلو و مچ هردوتونو بگیرم ولی دندون رو جیگر گذاشتم..
باورم نمیشد...
گفتم:داری دروغ میگی! تو اونجا نبودی..تو اصلا آدرسمو نداشتی..
دوباره با لگد زد به خاکها..
_از مسعود گرفتم.. و از بخت بدم همون شب که با آخونده برگشتی دم اپارتمانت زیر نظرت داشتم..! اخه از وقتی ساک و دادی دستم عین خل وچلا میومدم سر کوچه تون تا ببینمت..هه!!، چه احمق بودم!! فک میکردم دنیای واقعی مثل آهنگهاییه که میخونم!! نگو خانوم سرش گرم جای دیگه بود.
با ناراحتی یک قدم جلو رفتم: تهمت نزن..
درباره ی من میتونی هرچی خواستی بگی ولی اون مرد واقعا شریفه...
با طعنه گفت:چون رسوندتت تا دم خونت اونم اون وقت شب شریفه؟! یا دلایل دیگه ای داری؟؟
من از این شرایط بیزار بودم..از اینکه او مقابل من بایسته و منو متهم کنه یا به اون مرد تهمت بزنه و من خودم رو به آب و آتیش بزنم تا از خودم دفاع کنم بیزار بودم.به سمت اتوبان رفتم.میدونستم هیچ ماشینی برام توقف نمیکنه ولی این حرکت نشونه ی اعتراصم به رفتار کامران بود.او دنبالم دوید.
نفس زنان گفت:کجا؟!!! جوابمو ندادی..
با غیض گفتم:
قرارمون پنج دیقه بود...از طرفی تو که در هرصورت باور نمیکنی پس بهتره وقتمونو تلف نکنیم! برو خداروشکر کن که قبل از هر اتفاقی دستم برات رو شد و از این به بعد حواستو جمع کن کسی سر کیسه ت نکنه!!
کامران با دستش بهم دستور توقف داد.
_من فقط دنبال جواب سوالم هستم..بگو چرا اینکارو باهام کردی؟!؟
با اشک و عصبانیت گفتم:غلط کردم..خریت کردم..فقط از روی بیچارگی و تنهایی ...همین!! چوبشم به فاطمه ی زهرا خوردم..وحاضرم هرکاری کنم تا حلالم کنی...حالا دیگه ولم کن برم...
با چشم گریون راه افتادم .ناگهان حرفی زد که تمام بدنم خیس عرق شد..
_زنم شووو...
برگشتم نگاهش کردم.او به زمین نگاه میکرد.
گفت:مگه نمیخوای حلالت کنم؟! زنم شو تا حلالت کنم.
خدایا او چه نقشه ای در سرش داشت؟!'
ادامه دارد...
#رهایی_از_شب
#ف_مقیمی
#قسمت_صد_و_نهم
اشکم رو پاک کردم.به جزییات صورتش دقت کردم تا شاید در حالاتش چیزی دستگیرم شه.
پرسیدم:تو ..دنبال چی هستی؟! منو کشوندی اینجا بهم میگی آشغالم..و هزار یک حرف نامربوط درموردم میزنی اونوقت الان میگی زنت شم؟؟هدفت از این مسخره بازیا چیه؟
صورتش رو به سمت دیگه چرخوند.و پشت سر هم آب دهانش رو قورت میداد. .شاید واسه اینکه بغضش نترکه..
بعد از مکثی طولانی گفت: پای آبروم وسطه..
مادرم کل فامیل وخبر کرده که کامران میخواد زن بگیره..با کلی آب وتاب..تو دقیقا موقعی که مطمئنشون کردم هدفم قطعیه همه چی رو ریختی به هم..تو این چندماه یک آب خوش از گلوم پایین نرفته..همه جا دنبالتم..تو کوچه..تو مسجد، خیابون..
با کنایه گفتم:البته تنها نه!! با مسعود.!!
تا خواست چیزی بگه گفتم:بیخود کتمان نکن که دیدمتون باهم..
و در مورد درخواستت..ظاهرا تو فقط بخاطر مامانت میخوای ازدواج کنی..خب حرفی نیست.ازدواج کن..ولی باکسی که دوسش داری و بهش اعتماد داری!! تو داری خودتو بدبخت میکنی واسه اینکه آبروت پیش مامانت نره؟؟ تو داری منو بازی میدی نه؟؟؟ اونروزم بهت گفتم تو که این قدر خواست مادرت برات مهمه برو یه دختر و که مادرت پسند کرده عقدش کن و باهاش خوشبخت شو.
گفت:مامانم دست میزاره رو این دخترایی که تو هییت ها وروضه ها هستن..یکی عین خودش! که از صبح کله ی سحر تا بوق سگ به بهونه ی عزاداری ومولودی این ور اون ور ولو باشن! من دنبال این دخترا نیستم.
اوچقدر طرز فکرش با من فرق داشت! فاصله ی او با من بسیار بود.
پرسیدم:دوست نداری زنت هییتی باشه؟؟
با کلافگی چونه اش رو فشارداد.
گفت:جوابمو ندادی!!..
_من شبیه زن دلخواه تو نیستم..تو دنیات خیلی با من فرق داره کامران..
پوزخند زد و با حرص گفت:خیلی دلم میخواست بدونم اگه کس دیگه ای رو زیر نظر نداشتی باز اینو میگفتی یانه.
نشست روی خاکها زانوانش رو بغل گرفت.باد موهاش رو به زیبایی حرکت میداد!
شبیه عکس خوانندگان روی بیلبوردها شده بود..
_دوستت دارم...میدونم عین خریته ولی دوستت دارم..
قلبم تیر کشید..این جمله ی کامران تیر خلاص بود.حالا باید چیکار میکردم؟ ذهنم هیچ فرمانی بهم نمیداد..! زیر لب اسم حضرت زهرا رو صدا زدم ..
به اندازه ابدیت سکوت بود وسکوت!
کامران احمق بود یا من احمق بنظر میرسیدم؟!
چرا باید کامران سی و اندی ساله با وجود اینهمه اتفاقات بازم بهم میگفت دوستم داره؟!
خودش سکوت رو شکست.
نمیدونم چرا نمیتونم بی خیالت بشم.با اینکه داری پسم میزنی. آره! خونواده وآبروم بهونست..واقعا بدون تو عین دیوونه هام..
مسعود میگفت تو کارت اینه..اصلا به مردها به چشم طعمه نگاه میکنی نه دوستی! ولی من هربار میبینمت باخودم میگم نه..این دختر چشماش پراز معصومیته..اصلا شبیه چشمهای اونای دیگه نیس..
نزدیکش شدم.او همچنان مثل یک پرتره ی زیبا منظره ی خوبی مقابل چشمانم رقم زده بود.
گفتم:مسعود دیگه درمورد من چه چیزایی بهت گفته؟؟!
او با خشم نگاهم کرد:چرا هرچی حرف میزنم فقط میگری دنبال یه ردی از حرف مسعود؟!
دندان به هم ساییدم.چون برام قابل هضم نیست که اینا رو بهت گفته باشه و تو باز باهاش رفاقت کنی.!!
بلندشد وخاک لباسش رو تکوند.حالا رخ در رخ همدیگر ایستاده بودیم.
پرسید:منظورت اینه که باید میزدم تو دهنش که پشتت بد نگه.؟؟!!
دیگه داشت باورم میشد که خودش رو به حماقت زده.
با کلافگی گفتم:اونا بودن منو به این خط آوردن. .جرم اونا اگه از من بیشتر نباشه کمترم نیس! چطوری میتونی باهاش رابطه داشته باشی؟!
او مثل یخ وا رفت..
گفت:چی.؟؟؟! تو چی گفتی؟ ؟
سرم رو با ناراحتی تکون دادم.
_پس حدسم درست بود.بهت همه چیو نگفته! عجیبه که میگی هیچکی بهت رکب نزده.!! من میگم تو کل زندگیت از همه رکب خوردی ولی خودتو به اون راه زدی نسوزی! مثل همین حال
او با عصبانیت قدم زد.
_باور نمیکنم.اون چرا باید باهات همدست باشه مگه تجارته؟؟؟
از اصرارم درمورد آگاه کردن کامران نسبت به مسعود پشیمون شدم.او مثل ببر وحشی این ورو اونور میرفت و داشت فکر میکرد.
لحنم رو مهربون کردم.
_کامران! تو خیلی خیلی خوبی !!به خداوندی خدا راست میگم..حیفی..برو به زندگیت برس.خیالتم راحت..من لیاقت تو رو ندارم چه برسه که بخوام امیدوار به وصال اون روحانی باشم.من ...باید کامل پاک بشم..نمیدونم اون حرفهای احساسیت از ته دلت بود یا دلیل دیگه ای داشتی..فقط میدونم که من و تو سهم هم نیستیم.من گناه کردم وباید تاوان گناهانم رو پس بدم.الانم دارم پس میدم..نمیدونی چه برزخی شده زندگیم! ولی امید دارم به بخشش!!
ادامه دارد...
🍃🌺
#رهایی_از_شب
#ف_مقیمی
#قسمت_صد_و_دهم
کامران مقابلم بود و من باتمام غرورم ازش حلالیت میطلبیدم!
گفتم: منو ببخش که اینهمه اذیت شدی .تو اینقدر خوب بودی که هربار میبینمت از خودم متنفر میشم وعذاب وجدان میگیرم .
بازعصبی بود.یه حسی بهم میگفت داره هنوز به مسعود فکر میکنه..
گفت:با این حرفها آخرش میخوای به چی برسی؟؟!
آه کشیدم:ببخش و بگذر..همین!!
گفت:سوار شو برسونمت.
اینو گفت و خودش رفت تو ماشین نشست.
اصلا نمیشد از رفتارات کامران چیزی فهمید.
داخل ماشین بی مقدمه گفت:از اون لحظه خیلی بدم میاد...
باتعجب از آینه نگاهش کردم.
گفت: بدم میاد وقتیکه با شنیدن اسمش قیافه ت اونجوری میشه.
اون از کی حرف میزد؟؟؟
پرسیدم:تو از کی حرف میزنی؟
او با غیض گفت:حاج مهدوی!
در دلم گفتم امکان نداره که در صورتم حالتی دال بر احساساتم نسبت به حاج مهدوی وجود داشته باشه..ولی فاطمه هم میگفت پیشتر از اینها فهمیده بوده..
چیزی نگفتم! بجاش تسبیح رو در آوردم وذکر خفیه ی لااله الی الله گفتم.
او هم حرفی نزد! منو سر کوچه پیاده م کرد.
گفت: داخل نرفتم که واست حرف در نیارن..
پوزخند زدم:هه!!! اول آبروم رو میبری و با کمک یکی دیگه موقعیتم رو تو ساختمون بهم میریزی بعد میگی نگرانی واسم حرف در بیارن؟
او به سردی گفت: هنوز اون قدر نامرد نیستم.آره واقعا کامران نامرد نبود! فقط مسعود میتونست اینکار کثیف و بکنه.اما چطوری! ؟ نمیدونم.!
دنیای مسخره ای بود.تا دیروز دوستم بودند.هوامو داشتند..پناهم بودند .هرچند دروغین وبه ناروا..ولی تنهاییم رو پرمیکردن.اما از وقتی مسیرمو ازشون سوا کردم دشمنم شدند! اینه حکایت دنیا! !
خواستم پیاده شم.که انگار خواست اتمام حجت کنه.
_اگه به فکر حلالیت افتادی بهم زنگ بزن ...
این یعنی او هنوز هم به ازدواج اصرار داشت.
احساس کامران به من منطقی نبود.همونطور که احساس من به حاج مهدوی دوراز عقل بنظر میرسید.نمیدونم حکمت این اتفاقها چی بود.
پیاده شدم. صدام کرد.نگاهش کردم.
سرش رو چرخوند سمتم و نگاهی ملتمسانه و عاشقانه بهم انداخت.
دروغ گفتم! نمیدونم چرا...ولی حلالت کردم..
نمیتونم ازت متنفر باشم.تو یک جورایی تاوان گناهانم بودی! من با دل خیلیها بازی کرده بودم.حالا دارم اون خیلیها رو میفهمم.وقتی مثل یک تیکه دستمال مینداختمشون دور یک کلمه بهم میگفتن.. همونی که الان من بت میگم..
یه روزی حسرت داشتنمو میخوری...
اشکش ریخت و پاشو گذاشت رو گازو رفت..
دل و روح منم با خودش برد..
وقتی در فیلمها و داستانها میدیدم قهرمان زن قصه،یک عاشق ثابت قدم داره با خودم میگفتم خدا بده شانس.مگه میشه تو واقعیت این اتفاق بیفته؟!
حالا من قهرمان قصه بودم و یک عاشق بی منطق و مظلوم، گیرم اومده بود اما من خوشحال نبودم! دلم میخواست بمیرم ولی اون عاشقم نبود.چون او انتخابم نبود.نه اینکه حاج مهدوی انتحابم بود نه..ولی بههرحال انتخابم یک مرد با ایمان بود..کامران یکی شبیه خودم بود..شبیه مردهای جذاب توی قصه ها..من دنبال اون مردها نبودم..من دلم مرد باخدا میخواست. .
خواستم آه بکشم که یادم افتاد من در آغوش خدا هستم.تو دلم به خداگفتم:از این یکی هم سربلند عبورم بده خدا...نمیدونم راه درست کدومه!
برای فاطمه قصه اونروز رو تعریف کردم. او گفت:از کجا میدونی اون مرد با خدا کامران نیست؟! اگه از خدا چنین مردی خواستی پس بهش اعتماد کن. .
گفتم:آخه کامران. .بهت گفته بودم که نظراتش درمورد مذهب ومذهبیا چیه؟! اون نمیتونه اون مرد باشه.اون غافله..اگه من با اون بیفتم خودمم کم میارم...شاید بهم عشق بده ولی خدا رو بهم نمیده فاطمه..
فاطمه سکوت عمیقی کرد وبعد از چند لحظه حرفم رو تایید کرد..
آره راست میگی..خواستم بگم شاید تو بتونی سربه راهش کنی ولی بعد دیدم این نگاه خیلی خوش بینانست.. واقعا دلم براش میسوزه رقیه سادات..اون حتما خیلی عاشقه که با گذشت اینهمه مدت باز سراغت اومده.
خجالت زده گفتم:بنظرت چه کاری درسته؟!
فاطمه نگاه دقیقی بهم کرد.
پرسید:تو خودت دلت چی میگه؟! دوسش داری؟
فاطمه که جواب سوال منو میدونست.!چرا این سوال رو ازم پرسید؟ او که میدونست من دنبال چه مردی هستم.
ادامه دارد...
🍃
✳ حملات هوایی و زمینی ائتلاف نظامی به رهبری عربستان به بندر استراتژیک حدیده در یمن ادامه دارد
✳جنگ پیرامون فرودگاه و نقاط استراتژیک دیگر شهر شدت گرفته است.
۴ تن از سربازان امارات به درک واصل و ۲۲ تن از رزمندگان انصار الله یمن به شهادت رسیدند.
💀مدعیان دروغین💀
♉️چرخش فرقه ای چیست؟
فرقه ها برای حفظ منافعشان قادر به چرخش و تغییر ۱۸۰ درجه ای از مبانی و اصول خود بوده و میتوانند به آنچه تا کنون ملزم بوده اند، پشت کنند!
✡️جریان احمد بصری نیز به عنوان یک فرقه انحرافی از این مولفه دور نبوده و بارها نشان داده است که برای حفظ حیات خود می تواند "چرخش فرقه ای" داشته باشد.
👈به چند نمونه توجه کنید:
1️⃣ احمد و اتباع او بر این باور بودند که دموکراسی و انتخابات بر خلاف قانون حاکمیت الله است، اما پس از مدتی این مبنای اساسی را زیر پا گذاشته و درخواست کرسی قانونی در مجلس عراق کرده و حتی انتخابات های موجود در ایران را نیز مشروع دانست!
2️⃣احمد بصری و اتباع او چنین باور دارند:
🔺مخالفین احمد بصری ناصبی و اموال آنان غیر محترم است.
🔺تقلید از فقیه حرام و مقلدین آنان در گروه مخالفین امام مهدی(ع) هستند.
🔺آنان توهین به مخالفین و علمایی که احمد را باطل میدانند را جایز میدانستند.
🔺جمهوری اسلامی ایران و رهبران و مسولین آن را فحش می دادند و آنان را با حکام بنی امیه و بنی عباس مقایسه میکردند!
👈اما با این وجود؛ پس از شدت گرفتن مخالفت پلیس عراق و ایران با این جریان، احمد الحسن بیانیه میدهد و یکباره با زیر پا گذاشتن باورها و عملکردهای گذشته، دعوت خود را اعتقادی دانسته و حفظ جمهوری اسلامی ایران را واجب می شمارد! از سویی شاهد آن می شویم که لیدر های فحاش احمد در ایران نیز تغییر چهره داده و توهین به مخالفین را کنار میگذارند!
3️⃣ستاره ۶ پر صهیونیسم را نماد مقدسی می دانستند و آن را به عنوان تابلو در خانه هایشان نگهداری می کردند، اکنون به خاطر رسوایی و نمایان شدن تشابه شان به رژیم کودک کش اسرائیل، مکتب احمد گفته است که ستاره نماد ما نیست و از آن استفاده نکنید!
و چقدر از این چرخش ها می توان در این جریان انحرافی یافت و توضیح داد...
⬅️این پوست اندازی ها در فرقه ها چیز مرسومی است.
🌸🍀🌸🍀🌸🍀🌸🍀
🍀🌸🍀🌸
🌸🍀
#تشرف
✳️ شفای سرطان پسربچه سنی در مسجد جمکران
✅من «سعید چندانی»، 12 ساله هستم که حدود یک سال و هشت ماه به سرطان مبتلا بودم و دکترها جوابم نموده بودند.
15روز قبل، شب چهارشنبه که به «مسجد جمکران» آمدم، در خواب دیدم نوری از پشت دیوار به طرف من می آید که اول ترسیدم، بعد خود را کنترل نموده و این نور آمد به بدن من تماسی پیدا کرد و رفت و نور آنقدر زیاد بود که من نتوانستم آن را کامل ببینم.
بیدار شدم و باز خوابیدم تا صبح که از خواب بیدار شدم، دیدم بدون عصا می توانم راه بروم و حالم خیلی خوب است تا شب جمعه در مسجد جمکران ماندیم و در شب جمعه، مادرم بالای سرم نشسته بود و به تلاوت قرآن مشغول بود، احساس کردم کسی بالای سر من آمد و جملاتی را فرمود که من باید یک کاری را انجام دهم، سه مرتبه هم جملات را بیان کرد.
من به مادر گفتم:
« مادر! شما به من چیزی گفتی؟ »
گفت:
« نه! من آهسته مشغول قرائت قرآنم. »
گفتم: « پس چه کسی با من حرف زد؟ »
گفت:
« نمی دانم. »
هر چند، سعی کردم آن جملات را به یاد بیاورم متأسفانه نشد و تا الان هم یادم نیامده است.
سؤال: سعید جان! شما اهل کجا هستی؟
جواب: زاهدان.
سوال: کدام شهر زاهدان؟
جواب: خود زاهدان.
سوال: کلاس چندمی؟
جواب: پنجم.
سوال: کدام مدرسه می روی؟
جواب: محمد علی فائق.
سوال: شما قبل از شفا پیدا کردن، چه ناراحتی داشتی؟
جواب: غده سرطانی.
سوال: در کجای بدنت بود؟
جواب: لگن و مثانه و شکم.
سوال: از چه جهت ناراحت بودی؟
جواب: راه رفتن و درد و ناراحتی که حتی با عصا هم نمی توانستم درست راه بروم، مرا بغل می گرفتند.
سوال: دکترها چه گفتند؟
جواب: گفتند: ما نمی توانیم عمل کنیم و جوابم کردند و بعضی به مادرم می گفتند باید پایش را قطع کنیم.
سوال: شما در این مدت، بیرون از منزل نمی رفتی؟
جواب: از وقتی که مرا عمل کرده برای نمونه برداری که سه ماه قبل بود، دیگر نتوانستم از خانه بیرون بروم.
سوال: در این سه ماه چه می کردی؟
جواب: خوابیده بودم و نمی توانستم راه بروم.
سوال: می شود آدرس منزلتان را بگویید.
جواب: بلی! زاهدان، کوی امام خمینی، انتهای شرقی، کوچه نعمت، پلاک 6، منزل آقای چندانی.
سوال: شما چطور شد جمکران آمدید؟
جواب: مادرم مرا آورد.
سوال: چه احساسی داری الان که به مسجد جمکران آمده ای؟
جواب: خیلی احساس خوبی دارم و ناراحتیهایم همه برطرف شده.
سوال: بعد از اینکه شفا یافتی، دکتر رفتی؟
جواب: آری!
سوال: چه گفتند؟
جواب: تعجب کردند و مادرم به آنها گفت: ما دکتر دیگری داریم و او علاج کرده گفتند: کجاست؟ گفت: جمکران و آنها هم آدرس گرفتند و گفتند ما هم می رویم.
سوال: شما قبل از اینکه شفا بگیری و قبل از خوابیدن، چه راز و نیازی کردی و با خود چی می گفتی؟
جواب:
گریه کردم و از خدا و امام زمان (عج) خواستم که این درد از من برود و مرا شفا بدهد و بالأخره به نتیجه رسیدم و موفق شدم و خیلی راضیم.
سوال:
شما برای معالجه کجا رفتید؟
جواب:
چند ماه قبل به بیمارستان «الوند» رفتیم. بعد دکتر گفت تکه برداری می کنم، رفتم، بستری شدم و تکه برداری کردند. پس از چهار روز که بستری بودم، از حال رفتم، و سه چهار ماه نتوانستم اصلاً راه بروم و تمام خانواده ام، مأیوس بودند.
سوال: خیلی درد داشتی؟
جواب: آری!
سوال: الان هیچ درد نداری؟
جواب: خیر!
سوال: با چه چیزی شما را به اینجا آوردند؟
جواب: ماشین.
سوال: به چه نحو وارد مسجد شدی؟
جواب: تا نصف راه با عصا آمدم، نتوانستم، مرا بغل کردند و به مسجد آوردند.
سوال و جواب با مادر نوجوان سرطانی شفا یافته:
بسم الله الرحمن الرحیم
بر محمد و آل محمد صلوات!
برای خشنودی امام زمان (عج) صلوات! من از یک جهت ناراحت و از یک جهت خوشحال هستم و لذا نمی توانم درست صحبت کنم، ببخشید.
اما ناراحتی من این است که می خواهم از اینجا بروم و جهت خوشحالیم آن است که فرزندم شفا پیدا کرده است.
بچه من یک سال و 8 ماه مریض بوده و به من چیزی نگفت. یعنی فرزندم یک سال با درد ساخت و چیزی نگفت تا ناراحتی خیلی شدید شد و به من اظهار کرد. من او را نزد دکترهای زاهدان بردم، به من گفتند باید این بچه را به تهران ببرید. او را به تهران آوردم و نمونه برداری کردند و گفتند: « غده سرطانی است. »
من بی اختیار شده و به سر و صورتم زدم و از آن روز به بعد که مرض او را فهمیدم خواب راحت نداشتم و شبهای طولانی را نمی دانم چه طور گذرانده و خواب به چشمان من نمی آمد.
آنچه بلد بودم این بود که: اول به نام خدا درود می فرستادم و
« الله اکبر» و « لااله الاالله» می گفتم. چندین دوره تسبیح « لا اله الاالله» می گفتم که این نام خداست. بعداً به نام محمد صلی الله علیه و آله و بعد به نام حضرت مهدی (علیه السلام) و بقیه انبیاء صلوات فرستادم؛ چون خواب که به چشمم نمی آمد، نمی خواستم بیکار باشم.
سوال: دکترها چه گفتند؟
جواب: گفتند: مادر سعید! الان که بچه را از بین برده ای، برای ما آورده ای! و به من گفتند که سرطان است و علاج ندارد. گفتم تقصیر من نیست، به من نگفت. به او گفتند: چرا نگفتی؟ گفت: من نمی دانستم که سرطان است. به هر حال دکترها عصبانی شدند و به من گفتند ببرش.
چهار دکتر ما را جواب کردند. به بعضی از دکترها التماس کردم، گفتند: شیمی درمانی می کنیم تا چه پیش آید. چند جلسه شیمی درمانی کردند و هنوز زیر برق نگذاشته بودند که من سعید را به اینجا ( مسجد جمکران) آوردم.
وقتی به اینجا آمدیم، روز سه شنبه بود و سعید شب چهارشنبه، ساعت سه بعد از نصف شب، که تنها بود و من خودم مسجد بودم، خواب می بیند؛ من آمدم دیدم بدون عصا دارد راه می رود.
گفتم: سعید جان! زود برو، چوب را بردار، چرا بدون عصا می روی؟
گفت: من دیگر با پای خودم می توانم راه بروم و احتیاجی به عصا ندارم. مگر من نیامدم اینجا که بدون چوب بروم؟
من و برادرش گفتیم لابد شوخی می کند، و او گفت: من شفا گرفتم و خوابش را گفت.
برادرش گفت: « اگر راست می گویی، بنشین. » نشست. « بلند شو»، بلند شد. « سینه خیز برو »، رفت. دیدم کاملاً خوب شده است. « الحمدالله رب العالمین.»
من به خاطر اینکه بچه ام را چشم نکنند و اسباب ناراحتی او را فراهم نکنند، گفتم به کسی نگویم تا بعداً برای متصدی مسجد نقل می کنم.
شکر، «الحمدلله» بچه ام را آوردم اینجا، سالم شده و امید است حضرت اجازه بدهد تا از خدمتش مرخص شویم.
در نوار ویدئویی از این مادر سوال شده: چرا شما به « مسجد جمکران» آمدی؟
در جواب می گوید: به خاطر خوابی که وقتی در بیمارستان تهران بودم، دیدم که مرا به اینجا راهنمایی کرده و گفتند: شفای فرزند تو آنجاست.
سوال: ایشان چند ماه مریض احوال و بستری بود؟
جواب: از شهریورماه، که از شهریور تا آبان، دیگر هیچ نتوانست راه برود. در زاهدان پدرش او را بغل می گرفت و از این طرف به آن طرف و پیش دکتر می برد و در مسافرت برادرش که همراه ما هست. چون بعد از نمونه برداری، به کلی از پا افتاد و عکسها و مدارک موجود است.
سوال: بعد از شفا هم او را پیش دکترها بردی؟
جواب: آری! و تعجب کردند و گفتند: چه کار کردی که این بچه خوب شده؟
گفتم: ما یک دکتر داریم که پیش او بردم. گفت: کجاست؟ گفتم: «قم» « جمکران» و از سکه های امام زمان (علیه السلام) که شما داده بودید، به آنها دادم. بخدا دکتر تعجب کرد، دکترش آدرس جمکران را نیز گرفت.
سوال: کدام دکتر بود؟
جواب: بیمارستان هزار تختخوابی (امام خمینی) و نام دکتر هم «دکتر رفعت» و یک دکتر پاکستانی.
سوال: دقیقاً چه مدت است که اینجا هستی؟
جواب: نزدیک یک برج است اینجا هستم و باید حضرت امضا کند و اجازه دهد تا از اینجا بروم.
سوال: پدرش می داند؟
جواب: آری! خودم تلفن زدم و همه تعجب کرده و باور نمی کنند که بچه خوب شده باشد.
سوال: محل شما اکثراً اهل تسنن هستند؟
جواب: بلی!
سوال: خودتان چطور؟
جواب: ما خودمان اهل تسنن و حنفی هستیم، پیرو دین، قرآن و اسلام هستیم.
سوال: حالا که امام زمان (علیه السلام) بچه شما را شفا داده، شما شیعه نمی شوید؟
جواب: امام زمان (ع) مال ما هم هست و تنها برای شما نیست.
آقای زاهدی نقل می کنند:
در سفری که اخیراً با حجت الاسلام سید جواد گلپایگانی جهت افتتاح مسجد سراوان به زاهدان داشتم و جویای حال این خانواده شدم به دو نکته آگاهی یافتم:
1. دیدار این نوجوان با مرحوم آیت الله العظمی گلپایگانی و سفارش ایشان به او که باید جزو شاگردان مکتب امام صادق (علیه السلام) و از سربازان امام عصر ـ ارواحنا فداه ـ شوی. 2. مژده دادند که افراد خانواده این نوجوان همه شیعه اثنی عشری شده اند و این قصه در نزد مردم آنجا مشهور است. »
🍃اللهم عجل لولیک الفرج🍃
@Mawud12
🌸🍀🌸🍀🌸🍀🌸🍀
🍀🌸🍀🌸
🌸🍀
#جبرئیل امین
✳️چهره های آخرالزمانی
جناب جبرئیل یکی از ۴ فرشته ی مقرّب به خداوند تعالی است. نامهای دیگر ایشان: روح الامین، روح القدس است و در اخلاق جلالی او را طاووس عرش نیز نامیده اند. (۱)
در ادیان ابراهیمی، جبرئیل رابط میان خداوند و پیامبران اوست. ایشان، پنجاه بار بر حضرت ابراهیم (علیه السلام)، چهارصد بار بر موسی (ع)، ده بار بر عیسی (ع) و بیست و چهار هزار بار بر حضرت محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) نازل شده است.
حضرت جبرئیل پس از رحلت رسول اکرم (ص)، در زمین ظاهر نشده است اما کمی پیش از ظهور و در هنگامه ی ظهور نقش بسیار مهمی در ظهور حضرت حجت (عج) دارد.
نقش اول: صیحه ی آسمانی در ۲۳ ماه رمضان
امام باقر (ع) می فرمایند:
«یک منادی از آسمان در ابتدای روز ندا می دهد که حق با آل علی و شیعیان اوست و سپس شیطان در انتهای روز بانگ می زند که حق با عثمان و پیروان اوست و اهل باطل در آن زمان دچار تردید می شوند.»
در انتهای حدیث دیگری که از امام باقر (ع) نقل شده است، آمده است که کسانی می توانند این دو ندا را از هم تشخیص بدهند که:
«…احادیث ما را راست می کنند، از هم تمیز می دهند آن هم پیش از آنکه اتفاق بیفتد و می دانند که ایشان بر حق و راستگویند.»
ندادهنده ی اول که نوید به ظهور می دهد جناب جبرئیل است.
پس از این ندا، یاران خاص امام (ع) از ظهور او که کم کم اتفاق می افتد خبردار می شوند و مسئله ی ظهور سر زبانها می افتد و مردم برای ظهور حضرت مهدی (عج) آماده می گردند.
نقش دوم: بیعت با امام
پس از آنکه حجت بن الحسن (ع) در مکه ندای ظهور سر دادند، یاران او که ۳۱۳ نفر هستند دور او جمع می شوند. حضرت از مردم پیمان می گیرد که خدا را بپرستند و به طور کلی اصول و فروع دین را رعایت کنند.
پس از آن نخستین کسی که با حضرت مهدی (عج) بیعت می کند جناب جبرئیل است که از پی قرنها به زمین می آید و به نقلی از امام صادق (ع) به شکل پرنده ای در می آید و بیعت می کند. سپس یک پایش را در مسجد الحرام و پای دیگرش را در بیت المقدس قرار می دهد و ندا سر می دهد:
«فرمان خداوند رسید، درباره ی آن شتاب نکنید.»
🍃اللهم عجل لولیک الفرج🍃
@Mawud12
🌸🍀🌸🍀🌸🍀🌸🍀
🍀🌸🍀🌸
🌸🍀
#جبرئیل امین
✳️صـدر المـتـالهـیـن(ملا صدرا)
بـعـد از ایـن کـه بـه بـزرگـان و رئوس مـلائکـه اشـاره میکند، جـبـرئیـل را بـه لحـاظ این که خداوند در قرآن کریم به صفات کمالی او اشاره فـرمـوده اسـت و بـر سـایـر بـزرگـان فـرشـتـگـان بـه شـش دلیل ترجیح میدهد:
1- جبرئیل صاحب وحی است : نزل به الروح الامین علی قلبک .
2- نام او را پیش از فرشتگان دیگر در قرآن بیان نموده است :من کان عدوا لله و ملائکه و رسـله و جـبـرئیـل و مـیـکـال . زیـرا جـبـرئیـل صـاحـب عـلم و وحـی و مـیـکائیل صاحب روز و غذاست . و علمی که آن غذای روحانی است ، برتر و بالاتر از غذای جسمانی است ، پس باید جبرئیل برتر از میکائیل باشد.
3- خـداونـد نـام او را پـس از خـود قـرار داده اسـت :
فـان الله هـو مـولاه و جبرئیل و صالح المومنین .
4- او را روحالقدس نـامـیـده اسـت و دربـاره عـیـسـی (ع) فرمود:
اذ ایدتک بروح القدس .
5- خـداوند دوستانش را یاری میدهد و دشمنانش را سر کوب میگرداند با هزار فرشته صف بسته .
6- خـداونـد او را بـه صـفـات ششگانه در قرآن ستوده است که عبارتند از: رسالت او، ارجـمـنـدی او، نیرومندی او، منزلت و مقام او، فرماندهی او بر فرشتگان و امین وحی بودن او: مطاع ثم امین .
از کانال موعود(عج) دیدن
فرمایید.
🍃اللهم عجل لولیک الفرج🍃
@Mawud12