↪️جلسه قبل خدمت شما عرض کردیم
که
🔔 برای "بهتر بندگی کردن" ؛
"باید دنیا و قوانین دنیا رو خوب بشناسیم"
در اثر این شناخت👆👇
🔹حالا دیگه قدر دین رو بهتر میدونیم
🔹و ان شاء الله دینداری قشنگ تر
و قوی تری خواهیم داشت.
🌺🌹🌺
⚠️ ولی اگه ما بخوایم
《 بدون درک واقعیت ها
و سنّت های حاکم بر حیات دنیا 》
دینداری کنیم،
مشکلات زیادی برامون پیش میاد.
👇👇
♨️ گاهی دیدید که یه نفر " تصادفاً " دیندار میشه،
بدون اینکه از واقعیت های دنیا شروع کنه
🍂 مثلا بچه ای بوده که پدر و مادرش مذهبی بودن
برای همین اون بچه هم
بطور خودکار مذهبی شده!
🔺همچین آدمی ارزش دین رو نمیفهمه
🔴 اگه یه نفر "اتفاقی" مذهبی شده باشه
مشکلات بزرگی به وجود میاد
⭕️ همچین آدمی ممکنه بعداً بی دین بشه
🔺و حتی اگه ظاهراً هم بی دین نشه
👈نان خودش رو در دینداری میبینه
⭕️🚫
و "دین" رو در خدمت "هوای نفس" خودش قرار میده
👆چنین فردی ضربات بدی
به دین و دینداران خواهد زد.
🚫🚫🚫
📎 یا مثلا طرف، صداش خوب بوده توی بچگیش یه روز "اتفاقی" مسجد رفته
🚶
یه اذانی هم گفته
بعد دیگه آدم مسجدی شده!
💠 یکی از کارهایی که آموزش و پرورش باید انجام بده این هست که
دانش آموزان رو با
"واقعیت های دنیا" آشنا کنه.
✅💯
⭕️ معمولاً دیده میشه که در مدارس ما
از دینداری
فقط به خواندن قرآن و دعای فرج
و برخی از دانسته های دینی اکتفا میشه❌
⛔️ در حالیکه اگه بحث های مهمی مثل
"پذیرش رنج" مطرح نشه
اون بچه در آینده حتماً در دینداری خودش به مشکل برخواهد خورد.
🚫⬆️🚫
🔵 ما نباید " دینداری" رو یه امر بدون رنج نشون بدیم؛
مثلاً در مورد نماز روی عاشقانه بودن نماز تاکید میشه✖️
✅ در حالیکه نماز در ابتدا یه کار سخت هست
و انسانها طبیعتاً از یه کار تکراری و مداوم خسته میشن و "رنج" میکشن
و خود این رنج هست که 🔃
👈 "سازنده انسان هاست".
🌺🔹
📍حالا فکر کنید در این وضعیت، کسی بخواد نماز رو یه کار "صرفاً عاشقانه" بدونه
🏮قطعاً معرفی نماز به این صورت👆
موجب میشه که
◀️ بچه از سن ۱۴ سالگی به بعد در نماز خوندنش دچار مشکل بشه
و کاهل نمازی بکنه.
🔹🔺🔶✅
نگاهمون رو به مفاهیم دینی اصلاح کنیم.
هم نگاه خودمون و هم نگاه مخاطبینمون رو....