🏴🏴قـالَ مولانا الامام أَبُوعَـبدِاللّه عليه السلام: 🏴لَوْ أَنَّ أَحَدَكُمْ حَجَّ دَهْرَهُ ثُمَّ لَمْ يَـزُرِالْحُسَـيْن بْنَ عَلِىٍّ عليهما السلام 🏴لَكانَ تارِكا حَقّا مِنْ حُقُوقِ رَسُولِ اللّه صلي الله عليه و آله 🏴لأن حَقَّ الْحُسَيْنِ عليه السلام فَريضَةٌ مِنَ اللّه تَعـالى، واجِبَـةٌ عَـلى كُلِّ مُسْـلِمٍ. ; 🏴🏴مولاناامام صادق عليه السلام فرمود: 🏴اگر يكى از شما تمـام عمرش را احرام حج بندد، 🏴امّا امام حسين عليه السلام را زيـارت نكند، 🏴هرآينه حقّى ازحقوق رسول خدا صلي الله عليه و آله راترك كرده است 🏴چرا كه حق حسين عليه السلام فريضـه اى است الهى و بر هر مسلمانى واجب و لازم است. وسائل الشيعه، ج10، ص333 🏴🏴🏴🏴🏴

امام جعفرصادق(ع): تنها او مهدي(عج) است که پس از دوران‌های های طولانی بلاخیز و تنگناهای طاقت‌فرسا غم و گرفتاری ها را از دل شیعیانش برطرف می‌نمیاد. 📚 الزام الناصب ص۱۳۸ #امام_زمان🤍 #عکس‌نوشته 🌱

[السلام علیڪ یااباعبدالله الحسین(ع)] «أَلسَّلامُ عَلى ساکِنِ کَرْبَلآءَ، أَلسَّلامُ عَلى مَنْ بَکَتْهُ مَلائِکَةُ السَّمآءِ، أَلسَّلامُ عَلى مَنْ ذُرِّیَّتُهُ الاَْزْکِیآءُ» سلام بر ساکنِ کربلاء ، سلام بر آن کسى که فرشتگانِ آسمان بر او گریستند، سلام بر آن کسى که خاندانش پاك و مطهرند .. #اللهم_ارزقنا_کربلا_بحق_الحسین_ع

❇️ سفارش امیرالمومنین علی علیه السلام به امام حسن علیه السلام بعد از نبرد صفین (3) 🟡 فإِنِّي أُوصِيكَ بِتَقْوَى اَللَّهِ أَيْ بُنَيَّ وَ لُزُومِ أَمْرِهِ وَ عِمَارَةِ قَلْبِكَ بِذِكْرِهِ وَ اَلاِعْتِصَامِ بِحَبْلِهِ وَ أَيُّ سَبَبٍ أَوْثَقُ مِنْ سَبَبٍ بَيْنَكَ وَ بَيْنَ اَللَّهِ إِنْ أَنْتَ أَخَذْتَ بِهِ. 🟢 پسرم! همانا تو را به ترس از خدا سفارش مى‌كنم كه پيوسته در فرمان او باشى و دلت را با ياد خدا زنده كنى و به ريسمان او چنگ زنى چه وسيله‌اى مطمئن‌تر از رابطه تو با خداست‌؟ اگر سر رشته آن را در دست گيرى. 🔰 نهج البلاغه، نامه 31، فرع سوم.

🔅#پندانه ✍️ دلی که تو داری... 🔹روزی واعظی به مردمش گفت: هرکس دعا را از روی اخلاص بگوید، می‌تواند از روی آب بگذرد، مانند کسی که در خشکی راه می‌رود. 🔸جوانی ساده و پاک‌دل که خانه‌اش در خارج از شهر بود و هر روز می‌بایست از رودخانه می‌گذشت، در پای منبر بود. 🔹چون این سخن از واعظ شنید، بسیار خوشحال شد. 🔸هنگام بازگشت به خانه، دعاگویان، پا بر آب نهاد و از رودخانه گذشت. 🔹روزهای بعد نیز کارش همین بود و در دل از واعظ بسیار سپاسگزاری می‌کرد. آرزو داشت که هدایت و ارشاد او را جبران کند. 🔸روزی واعظ را به منزل خویش دعوت کرد، تا از او به شایستگی پذیرایی کند. 🔹واعظ نیز دعوت جوان پاک‌دل را پذیرفت و با او به راه افتاد. 🔸چون به رودخانه رسیدند، جوان دعا گفت و پای بر آب نهاد و از روی آن گذشت. اما واعظ همچنان برجای خویش ایستاده بود و گام برنمی‌داشت. 🔹جوان گفت: ای بزرگوار! تو خود، این راه و روش را به ما آموختی و من از آن روز چنین می‌کنم، پس چرا اینک بر جای خود ایستاده‌ای، دعا را بگو و از روی آب گذر کن! 🔸واعظ، آهی کشید و گفت: حق، همان است که تو می‌گویی، اما دلی که تو داری، من ندارم!