اجازات اجتهاد آیت الله حق شناس ره خوب خاطرم هست که استاد مرحومم آیت الله حق شناس رضوان الله تعالی علیه با وجود داشتن روحیات عرفانی و معنوی، بسیار به اجازات اجتهاد خود مفتخر بودند و بارها شنیدم که می فرمودند بنده هشت تا اجازه اجتهاد دارم! یکی از اجازات اجتهاد ایشان از مرحوم آیت الله العظمی خویی بود که البته شنیدم ظاهراً شفاهی بوده است.(بنظرم از استاد جاودان شنیدم و البته ایشان هم گفتند ظاهراً و یقین نداشتند.) ظاهراً یکی از اجازات اجتهاد ایشان از مرحوم آیت الله سید محمد تقی خوانساری بوده است. اطلاع دیگری ندارم. در هر حال از هیچ کدام از اجازات ایشان پس از رحلتشان خبری نشد. اگر اهل اطلاعی اجازات ایشان را پیدا کرد لطفاً به بنده برساند و صله دریافت کند. باتشکر #حق_شناس @Menhajalsalehin https://t.me/hadis_keramat

#بیدارفر @Menhajalsalehin

ابراز تاسف حضرت آیت الله شبیری زنجانی از ضعیف شدن درس‌های اخلاق و مباحثه علمی در حوزه‌ علمیه و تاکید برنیازمندی افراد صاحب قدرت و منسب به موعظه 🔹 حضرت آیت الله العظمی شبیری زنجانی مشکلات اقتصادی را یکی از اصلی‌ترین موانع بهره‌مندی جامعه از وجود نخبگان علمی دانستند. این مرجع تقلید شیعیان در دیدار اعضای شورای عالی حوزه‌های علمیه قم تصریح کردند:یکی از موضوعاتی که مانع فیض جامعه از وجود نخبگان علمی می‌شود مشکل اقتصادی و معیشتی است. حوزه علمیه نیز از این امر مستثنی نیست. مشکلات اقتصادی، افراد مستعد را از پژوهش و تحصیل باز می دارد و جامعه خسارت می‌بیند. https://fa.shafaqna.com/?p=1352989 جزئیات 👆👆👆 🌍 | خبرگزاری بین المللی شفقنا 🆔 @shafaqna_farsi

برگی از تاریخ کنگره بزرگداشت حکیم جلوه در زواره. با حضور مرحوم علامه حسن زاده آملی و حضرت آیت‌الله سبحانی و استاد غرویان و مرحوم دوانی و محمد جواد صاحبی و.... #علامه_حسن_زاده #زواره

#تفسیر_قرآن #سوره_حدید جلسه سیزدهم ۱۴۰۱/۱/۲۶ @Menhajalsalehin

اخر فایل تقطیع شده است. مطلبی را حواسم پرت شد و اشتباه کردم و نگفتم و لازم به ذکر بود ...ادامه بحث را در جلسه آینده به امید خدا عرض خواهم کرد.. کامنت ها را باید ببندم تا تمرکزم بهم نخورد بعد از بحث اگر فرصت بود باز میکنم تا اگر پرسش و نقدی بود استفاده کنم.🌺

#اخبار_نشر_خویی 📕📕📕📕📕 شنبه 27 فروردین 1401 انتشار کتاب #الکفاف_فی_شرح_الاعتکاف 👇👇👇 https://t.me/BAZAR423

#شریف_طبرستانی #تراجم @Menhajalsalehin

درباره معرفی کتاب به زودی مطلبی تقدیم خواهد شد....

#تفسیر_قرآن #سوره_حدید جلسه چهاردهم ۱۴۰۱/۱/۲۸ @Menhajalsalehin

ضمن تقدیر و تشکر مجدد از فاضل محترم جناب آقای سید حسینی جهت معرفی اجمالی کتاب عجالتا متن ایشان را با حذف قسمتی که به بنده اظهار لطف کرده اند، تقدیم می کنم: ___ بسم الله الرحمن الرحیم یادداشتی کوتاه پیرامون کتاب «الکفاف فی احکام الاعتکاف» کتاب العروة الوثقی مرحوم سید محمد کاظم یزدی طباطبایی، یکی از مهمترین کتب فتوایی در فقه شیعه است که در صد ساله اخیر توجه بسیاری از فقهاء را به خود معطوف داشته و شروح، حواشی و تعلیقه‌های متعددی بر آن نگاشته شده است. اثر پیش روی نیز از جمله شروحی است که به بررسی تفصیلی و استدلالی باب اعتکاف عروه پرداخته است. با توجه به سابقه حضور بیش از ده ساله حقیر در دروس سطح و خارج نگارنده محترم، حضرت استاد رفیع پور تهرانی و آشنایی کامل با مبانی و منهج فقهی ایشان، نکاتی را به صورت مختصر و ناظر به امتیازات بارز اثر حاضر، تقدیم می‌کنم.... ویژگی اول این اثر، توجه به آراء و نظرات قدماء و معاصرین و نقل کلمات آنها در ابحاث گوناگون کتاب است. اساسا یکی از امتیازات فقهی نگارنده، تتبع فراوان در آثار و نگاشته‌های فقهاست. این تتبع، در واقع بررسی تفصیلی سیر تاریخی یک مسأله فقهی است تا از این منظر، فقیه بتواند با علم به تطوّرات فکری و علمی رخ داده در آن مسأله، اقدام به نظریه پردازی کند. این نکته نیز حائز اهمیت است که در نقل اقوال، صرفا به آراء فقهاء امامیة بسنده نشده و در موارد متعدد و به حسب نیاز، آراء فقهاء اهل سنّت نیز نقل گردیده است. در نگارش این کتاب، به بیش از یکصد و پنجاه منبع، مراجعه شده است. ویژگی دوم این اثر، عنایت نویسنده به جایگاه قرآن در استنباط احکام فقهی است به نحوی که قبل از ورود به روایات، ابتدا مقتضای آیات قرآن، به عنوان اصل و قاعده اولی در مسأله، مورد بررسی قرار گرفته و طبق مبنای مختار نگارنده، جز بواسطه روایات معتبر و البته متعدد، اصل مستفاد از قرآن، تخصیص یا تقیید زده نمی‌شود. مبتنی بر این دیدگاه، خبر واحد، و لو صحیحه باشد، نمی‌تواند موجب تخصیص یا تقیید قرآن شود. علاوه بر اینکه، در موارد تعارض اخبار نیز به اطلاقات و عمومات مستفاد از قرآن، به عنوان اولین مرجّح، تمسک شده، کما اینکه در مسأله مسجد اعتکاف، در ترجیح روایات عام، به آیه « َلَا تُبَاشِرُوهُنَّ وَأَنْتُمْ عَاكِفُونَ فِي الْمَسَاجِدِ» استناد شده است. آنچه به عنوان امتیاز سوم این اثر می‌توان ذکر کرد، وزن قابل توجه مباحث رجالی در ابحاث مختلف فقهی کتاب است. نگارنده با ورود تخصصی به این مباحث، نظرات اجتهادی خود را در مورد راویان و یا اسناد روایات، ابراز داشته است. خصوصیت چهارم این اثر، نوآوری در بیان فروعات و ابتکار در استدلالات است. موارد متعددی را می‌توان ذکر کرد که نویسنده پس از ذکر استدلال فقهاء بزرگ و ناتمام دانستن آن، از منظری بدیع، به ارائه استدلال در یک مسأله پرداخته است. این خصوصیت، از حرّیت فکری و روحیه علمی نگارنده در مواجهه با مسائل حکایت دارد. آنچه در جای جای این اثر مشهود است این است که مؤلف، بدون هیچ پیش فرضی، فروعات فقهی را مورد بررسی دقیق قرار می‌دهد و به مقتضای ادله و فارغ از آنچه که ممکن است مخالفت با فتوای مشهور قلمداد شود، نتایج علمی مختار خود را اصطیاد می‌کند. ویژگی پنجم این اثر، توجه به مباحث لغوی در کشف و تحدید دایره موضوعات و اهتمام به ذکر مبانی اصولی در مواردی است که مبانی مذکور سبب اختلاف در فتاوای فقهی می‌شود کما اینکه در مسائلی که اظهار نظر در یک فرع فقهی، مبتنی بر اتخاذ مبنا در فرع کلی فقهی دیگری بوده، آن فرع کلی نیز مورد التفات نگارنده بوده و این خود از استحضار وی نسبت به مسائل مختلف فقهی حکایت دارد. در پایان ذکر این نکته را بر خود لازم می‌دانم که علیرغم تلاش‌های فراوان و اهتمام ویژه در تصحیح دقیق اثر مذکور، تصحیحات صورت گرفته را عاری از خطا و اشتباه نمی‌دانم کما اینکه در مواردی، همچون تنظیم منسجم فهرست و پاورقی‌ها، کار موجود را قابل ارتقاء می‌دانم. و الحمد لله رب العالمین سیدحسینی، مصحح کتاب 15 رمضان 1443 @Menhajalsalehin

گعده فقهی رمضانی... ۱۴۰۱/۱/۲۸ @Menhajalsalehin

#یادداشت_قرآنی معرفی میراث قرآنی آیت الله مدرسی با تاکید بر تفسیر ایشان (آشنایی با تفاسیر معاصر) گرچه پرداختن به تراث علمی افراد زنده به جهت تداوم و در جریان بودن فعالیت آنها کامل نخواهد بود اما با قابلیتهای ویرایش که اخیراً امکان پذیر شده است می توان به تدریج یادداشت ها را به روز رسانی و تکمیل کرد. از جمله عالمان معاصر که اهمیت زیادی به قرآن کریم داده است عالم پرکار و موفق آیت الله حاج سید محمد تقی مدرسی( متولد۱۳۶۴ قمری در کربلا) هستند. ایشان تحصیلات خود را در زادگاه خویش به پایان برد و در مقطع درس خارج از محضر دایی خود مرحوم آیت الله سید محمد شیرازی و نیز آیت الله شیخ یوسف خراسانی بیارجمندی(نویسنده مدارک العروة) استفاده کرد. «من هدی القرآن» طلوع قرآنی آقای مدرسی و معروفترین و مهمترین اثر قرآنی ایشان تفسیر من هدی القرآن است. این تفسیر در طول ۱۱ سال به نگارش درآمده است. از ابتدای آن تا پایان سوره نحل در مدت سه سال به صورت قلمی و از اینجا تا پایان قرآن به صورت پیاده سازی از نوارها و تنظیم و ویرایش نویسنده تدوین شده است. آقای مدرسی در این زمینه از برخی از شاگردان و دوستان خود کمک گرفته است. تفسیر من هدی القرآن در سال۱۳۹۸ در #کویت آغاز و در سال ۱۴۰۹ در شهر #مشهد به اتمام رسیده است و لذا مدت نگارش آن ۱۱ سال بوده است. تعجب از مرحوم آیت الله معرفت است که در جلد آخر التمهید (ج۱۰، ص۵۱۲) تاریخ پایان تالیف این کتاب را سال ۱۴۰۵ ذکر کرده اند که حتما اشتباه است. مشخصات چاپ : این تفسیر در ۱۸جلد در ایران، انتشارات دار محبی الحسین در سال۱۴۱۹ منتشر شد. چاپ دوم این کتاب در لبنان توسط دار القاری در ۱۲ جلد(+ یک جلد فهارس) انجام شده است. آقای مدرسی ثواب نگارش این تفسیر را به همسر مرحومه اش ام صالح که در جوانی فوت کرده، هدیه کرده است(ج۱۲ص۴۴۵ از چاپ دوم) «تفسیر هدایت» ترجمه فارسی این تفسیر توسط انتشارات آستان قدس رضوی به نام "تفسیر هدایت" چاپ شده است. آقایان احمد آرام، عبد المحمد آیتی و پرویز اتابکی و پرویز شعار مترجمان این تفسیر هستند. مرحوم آیت الله واعظ زاده خراسانی مقدمه مفصل و سودمندی بر ترجمه این کتاب نگاشته اند که متاسفانه در برخی نرم افزارها و در اینترنت حذف شده است. پس از چند سال در سال ۱۳۹۳ این تفسیر مجددا توسط آقای حمیدرضا آژیر ترجمه و با نام پرتویی از هدایت قرآن در شش جلد توسط انتشارات آستان قدس رضوی منتشر گردید. مرحوم آیت الله واعظ زاده خراسانی در مقدمه کوتاه خود بر این اثر از نویسنده و مترجم تمجید کرده و خوانندگان را به مقدمه مفصل خود بر چاپ اول حواله دادند. در مقدمه ناشر محترم، دلیل ترجمه مجدد این اثر اشتباهات مترجمان پیشین از یک سو و بازنگری های نویسنده از سوی دیگر ذکر شده است. چقدر خوب بود که موارد بازنگری های مولف و اضافات ایشان هم در چاپ عربی و اصلی و هم در ترجمه مشخص می گردید تا پژوهشگران قرآنی بهره بیشتری ببرند و نیاز به ملاحظه و مقایسه مطالب در چاپهای مختلف نباشند. «المنتقی من تفسیر من هدی القرآن» کار خوب دیگری که روی تفسیر من هدی القرآن انجام شده است تلخیص و برگزیده کردن مطالب تفسیری آن با حذف فضائل، مقاصد و اهداف سور و مانند آن است که توسط مرکز العصر در بیروت انجام شده‌است. این اثر در سال۱۴۳۴(۲۰۱۳م) در شش جلد چاپ شده است و آقای مدرسی مقدمه کوتاهی بر آن نوشته و تشکر کرده‌اند. «بینات من القرآن» غالب مفسران پس از آنکه دوره تفسیر آنها منتشر شود به کارهای دیگر می پردازند اما آیت الله مدرسی با تداوم جلسات تفسیر وارد مرحله جدیدی از فعالیتهای قرآنی شدند و مجموعه دیگری را با نام "بینات من فقه القرآن" کلید زدند که تا کنون بیش از ده جلد از آن منتشر شده است و هر جلد آن به تفسیر یک سوره از قرآن کریم اختصاص دارد. این مجموعه حاصل دروس قرآنی جاری آیت الله مدرسی است و طبعا ادامه دارد. مفسر محترم در دوره جدید و دوم تفسیری خود با فراغت و حوصله بیشتری به تفسیر قرآن کریم پرداخته و در نتیجه مباحث بیشتر و مفصل تری را در ذیل آیات مطرح کرده است. در سال۱۳۹۵ تفسیر سوره مبارکه روم از این مجموعه به فارسی تحقیق و ترجمه شده و با نام «در پیشگاه قرآن» توسط انتشارات پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی منتشر شده است. آقای فرج الله میر عرب این پروژه را به انجام رسانده است. نگاه تفسیری اجتماعی و تحلیل و الهام گرفتن از آیات قرآن و استفاده از آن در مسایل تربیتی و اجتماعی و سیاسی به مناسبت های مختلف ویژگی مجموعه کارهای قرآنی آقای مدرسی است. از دیگر آثار قرآنی «بحوث فی القرآن الکریم» است که در سال ۱۳۷۹ شمسی با نام مباحثی پیرامون معارف قرآن کریم توسط آقای حمیدرضا آژیر به فارسی ترجمه شده است. @Menhajalsalehin

مقاصد السور فی القرآن الکریم، القرآن حکمة الحياة، بصائر القرآن فی التحرک الإسلامی از دیگر پژوهش های قرآنی ایشان است. ناگفته پیداست که بحث از آثار متعدد فقهی و اصولی و سیاسی آقای مدرسی مجال دیگری می خواهد. با آرزوی سلامتی و موفقیت بیشتر برای آیت الله سید محمد تقی مدرسی. رمضان المبارک۱۴۴۳_فروردین۱۴۰۱ @Menhajalsalehin

سلام علیکم در کانال ایتا مطلبی درباره آیت الله العظمی محمد تقی مدرسی بود، در مورد تفسیر ایشان اکنون سوالی از جنابعالی دارم این است که آیا ایشان از نظر مواضع سیاسی هم مانند آقای شیرازی هستند ؟باتشکر از شما استاد گرامی ____ سلام علیکم خیر راهی مستقل از دایی خود پیمودند. موفق باشید. @Menhajalsalehin

💠 *تازه‌های نشر* *زیـارت عاشـورا از آغاز تا امروز* مؤلّف: سیّد مهـدی محمـودی‏ با تقریظ حضرت آیةالله‌العظمیٰ صافی گلپایگانی (قدس‌سره) موضوع: اثبات اصـالت زیارت عاشورای مشهور با استناد به بیش از ۱۶۰ نسخهٔ خطی از منابع این زیارت چاپ اوّل، قطع وزیری، ۴۸۰ صفحۀ تمام‌رنگی کاری مشترک از: مؤسّسهٔ کتاب‌شناسی شیعه و آستـــان قـدس حسیـنی

♦️انفجارهای کابل؛ دست‌کم ۲۵ دانش‌آموز در یک انفجار کشته شدند 🔹منابع خبری در غرب کابل اعلام کردند که در یکی از «حملات انتحاری» دوگانه امروز به مدرسه «عبدالرحیم شهید» در این شهر دست کم ۲۰ تا ۲۵ دانش‌آموز کشته شده‌اند. 🔹حمله نخست زمانی رخ داد که شاگردان در حال ترک مدرسه بودند؛ آموزگاران در حال متفرق‌کردن شاگردان و نجات جان آنان در راهروهای امن بودند که انفجار دومی نیز رخ داد. / ایرنا 🆔 @Entekhab_ir

این هم از امنیت طالبان که وعده می دادند! چقدر باید ازین رخدادهای تلخ اتفاق بیفتد تا حامیان آنها از اعتماد و شرط بندی روی آنها شرم سار شوند؟! مردم مظلوم افغانستان برای داشتن حداقل هایی از کار و امنیت و آزادی و‌ آرامش و تحصیلات غیر طالبانی!! به این طرف و آن طرف آواره شده و راه مهاجرت پیشه کردند. حق هم دارند. فشار بیشتر برای تشکیل دولت فراگیر و غیر طالبانی حداقل انتظار از مسوولان محترم کشور و دیگر کشورهای اسلامی است. سازمان کنفرانس اسلامی و مراجع و عالمان متنفذ منطقه، مجمع تقریب مذاهب اسلامی، مجمع جهانی اهل بیت علیهم السلام.. وظیفه قطعی شرعی دارند که این مردم بی پناه را رها نکنند. #افغانستان #مهاجرت #کشورهای_اسلامی #تقریب @Menhajalsalehin

حدیث نصر، ۴۲۴_۴۲۵ البته ظاهراً توبه فی المجلس و مصلحتی بوده است چرا که بر اساس مدارک تاریخی مرحوم آقای حلبی بعد از آن هم تا آخر عمر بر همان منوال رفتار کردند... اختلاف نظر طبیعی است ولی اهانت به متفکران و اندیشمندان کار بسیار زشتی است. #فلسفه #ملاصدرا #حاجی_سبزواری #نصرالله_شاه_آبادی #انجمن_حجتیه @Menhajalsalehin

اجازه‌های عجیب و بحران عقل سلیم در روزگار قدیم، . و در فرهنگ‌های گوناگون، نه تنها ارتباط شفاهی مهم‌ترین شکل ارتباط و انتقال دانش بود، که گفتار از نوشتار اعتبار و اهمیّت بیشتری داشت، و در انتقالِ حقیقتِ معنا و مفاهیم توانمندتر قلمداد می‌شد. در تاریخ اسلام، به ویژه در قرون اولیّه‌ی آن، «روایت» یا نقل شفاهی، شیوه‌ی اصلیِ انتقال سنّت دینی از نسلی به نسل دیگر است. آن‌چه فردی معتبر در «حفظ» دارد، از اعتبار بیشتری نسبت به آن‌چه در متن مکتوب آمده برخوردار است. به عبارت دیگر، اعتبار متن مکتوب به اعتبارِ راوی شفاهیِ آن است. مسلمانان، برای نظم‌دادن به شبکه‌ی راویان و حفظ احادیث از زوال، جعل یا تحریف احادیث، چیزی به نام «اجازه‌ی روایت/حدیث» ابداع کردند. محدّثان معتبر، اگر از صلاحیّت شخصی برای نقل حدیث اطمینان می‌یافتند، به او «اجازه‌ی روایت» می‌دادند. کم‌کم، اجازه‌ی روایت یا حدیث، به شکل مدرکی علمی درآمد، و کارکردهای تعلیمی و اجتماعی مهمی پیدا کرد. طبیعی است که، دست‌کم، پس از ورود صنعت چاپ به کشورهای اسلامی، و بدل‌شدنِ متون خطّی به متونِ چاپی، دیگر «اجازه‌ی روایت» معنا و کارکرد واقعی خود را از دست می‌دهد. اما عالمان دینی، بدون توجه به این تحول مهم، هم‌چنان به صدور و دریافت اجازه‌ی روایت ادامه می‌دهند. از شگفتی‌های اهل حدیث، اجازه‌ی روایت دادن به خردسالان است. بنا به گفته‌ی آیت الله موسی شبیری زنجانی، که صاحب نظر در حدیث و رجال شناخته می‌شود، علمای شیعه «گاهی بزرگان به کودک خردسال که حدس زده می‌شد، آتیه‌ی خوبی دارد، اجازه‌ [حدیث] می‌دادند. مرجوم آشیخ آقابزرگ، به نوه‌اش کاوه، که کمتر از یک ماه داشت، اجازه داده است.» (موسی شبیری زنجانی، جرعه‌ای از دریا، قم، مؤسسه‌ی کتاب‌شناسی شیعه، ج. ۳، ص. ۶۵۵.) آقای شبیری از کسانی است که باور دارد هنوز اجازه‌ی حدیث کاری مفید و شاید ضروری است. جالب آن‌که «اجازه» به حدیث و و علوم شرعی محدود نیست، و در انتقال علوم عقلی و فلسفه نیز نقش بازی کرد، به ویژه از دوران صفویه به بعد، «اجازه‌ی معقولات» رواج می‌یابد. محمدباقر مجلسی در بحارالانوار از اجازه‌ی فنّ سیزده از کتاب مابعدالطبیعه‌ی شفا، از سوی میرداماد به شاگردش سید احمد عاملی یاد می‌کند (ج. ۱۰۶، ص. ۱۵۳). محقق کرکی در اجازه‌ی خود به عبدالعلی استرآبادی، به او اجازه‌ی «روایت معقولات و منقولات» می‌دهد. هم‌چنین اجازه‌ی کتاب‌هایی مانند شفا و اشارات ابن سینا در این دوره فراوان به چشم می‌خورند. (موسی الرضا بخشی استاد، «تحلیلی بر اجازه‌نامه‌ها و کارکردهای آن در عصر صفوی»، فصل‌نامه‌ی شیعه‌شناسی، شماره ۵۷، بهار ۱۳۹۶.) محمدرضا مظفّر در مقدّمه‌ی خود بر اسفار اربعه‌ی ملاصدرا، می‌نویسد «استادان فنّ معقول به بودن در سلسله‌ی شاگردان ملاصدرا افتخار می‌کنند، حتّی برخی از آن‌ها در نام‌های این سلسله گزافه‌روی می‌کنند، و بدان چون سلسله‌ی روایت حدیث می‌نگرند.» (محمد رضا المظفر، المقدمة الکاملة للاسفار، النجف الاشرف، الرئد للطباعة و التصمیم، بی‌تا، ص. ۸.) «اجازه‌ی معقولات» یا «اجازه‌ی فلسفه» در دوران قدیم هر معنای داشته باشد، امروزه بی‌معناست. اما ظاهراً - طبق شنیده‌ها - هنوز، در حوزه‌های علمیّه عدّه‌ای به «اجازه‌ی فلسفه» اعتقاد دارند، و به صدور و دریافت آن فخر می‌کنند. «اجازه» از مسائلی است که می‌توان با آن میزان وفاداری علما و روحانیّت را به «عقل سلیم» سنجید. https://t.me/khalajich

بخوانید تا سر فرصت حاشیه بزنم....