تلنگر!!! خیلی وقتها همه ما نیاز به تلنگر داریم تا حالا فکر کردی تلنگر چیه؟ حالا اینکه یکی به ما تلنگر بزنه یا ما خودمان به خودمان تلنگر بزنیم. مهم نیست. مهم خوردن تلنگر اصلا تلنگر چیه؟ اصلا چرا ما باید تلنگر بخوریم؟ ..................................................... هی یک لحظه صبر کن: اصلا متوجه هستی داری چکار می کنی؟ فکر کردی داری چی میگی؟ اصلا می فهمی چرا و چطوری این حرف را می زنی؟ فکر کردی چرا این کار و می کنی؟ ..................................................... تلنگر یعنی پرسیدن و رسیدن به جواب این سه سوال: چی؟چرا؟ چطوری؟ فقط یک لحظه صبر کن..... عزیز من من و تو بدنیا آمدیم که چکار کنیم؟ زندگی کنیم یا زندگی را بسازیم؟ زندگی کردن یعنی کپی بودن. یعنی اَدای دیگران را در آوردن. و اما زندگی ساختن... ساختن یعنی خلق کردن... من و تو فراموش کردیم. میدانی چه چیز را فراموش کردیم؟ همراه خوبم، همراهم باش تا با هم به فراموشی مان برسیم که اگر برسیم شاید دیگر این نباشیم که هستیم.

می‌دونی خوشبختى سراغ کسى میره که یاد گرفته خوشبختی را خودش ‌تعریف کند. باور کن این زندگى نیست که زیباست. این من و تو هستیم که زندگى را زیبا یا زشت مى بینیم. دنبال رسیدن به یک خوشبختى بى نقص نباش. باید بتونی از چیزهاى کوچک زندگى لذت ببری.اگر آن ها را کنار هم بگذاریم، مى تونیم کل زندگی را با خوشحالى طى کنیم. این نگاه توست که زندگی را زشت یا زیبا می بیند. کمی فکر کن ببین اختیار نگاهت دست کیه؟

داشتن هر احساسی نسبت به هر کس و هر چیز در زندگی یک انتخابی است که تو با اختیاری که داری آنرا همین الان داری تجربه می کنی. شادی یا غصه، دشمنی یا محبت، انتخاب با توست. دنبال مقصر نگرد

لحظه های زندگیت بخواهی یا نخواهی در حال گذشتن است. همانگونه که لوازم زندگیت را از گردوغبار پاک میکنی مراقب فکرهایت باش با بخشیدن خودت و دیگران از زندگی لذت ببر. دنبال گرد و خاکی که بر اثر ندانستن ها بر دلت می نشیند نباش. فقط کافیه باور کنی همه ما نسبت به فکر و احساسات یکدیگر نادانیم.

ما ظاهر آدمها را می بینیم و حرفهای یکدیگر را آنطور که دوست داریم می شنویم و معنا می کنیم نه به آن معنا و منظوری که گفته شده البته منظورم لغاتی که با آنها حرفها گفته شده نیست منظور نیت باطنی حرفهاست که هیچکس جز گوینده آن منظور و هدف اصلیش را نمی داند. پس مراقب قضاوت های مان نسبت به هم باشیم.

تا حالا نشده یک لحظه با خودم فکر کنم بچه خوبی نبودم. جوان خوبی نبودم. رفیق و دوست خوبی نبودم.همسر خوبی نبودم. پدر خوبی نبودم. همکار خوبی نبودم.و خلاصه اینکه اصلا بنده خوبی نبودم. آخه کسی نگفته بود که خوب چی؟ واقعا چرا نتونستم بفهمم خوب بودن چه شکلی؟ آخه هر کسی خوب بودن را آنطور که خودش دلش میخواد تعریف می‌کنه و هیچکس خوب بودن اون یکی را قبول نداره. واقعاً چرا اینجوریه؟ بیائیم خوب بودن را آنطور که باید باشه تعریف کنیم نه آنطور که خودمان دوست داریم. عزیز من تو فکر می کنی خوب بودن چطوریه؟

چقدر غافل از غبار گذر زمانه ایم و چگونه خودفریب از نادیده گرفتن این غبار بر دلهای تنهای دلهای خودیم چه مرحمی است این تنهایی که آدمی آن خود، خود را در آئینه خلوت دل می بیند و عجب سخت جانی ست این دل، که باز هم توان نجوا در خلوت غم‌های خود دارد

باسواد و بیسواد؟ انسانی که به شناخت خودش نرسيده باشد، انسانی که نمی تواند علت وجود نفرت، خودخواهی، غرور و خشم و عصبانیت خود را بفهمد و قبول کند بی سواد حقيقی است، هر چند دهها کلاس را گذرانده باشد و صدها کتاب های دنيا را خوانده باشد...! اگر نتواند کتاب درون خودش را بخواند بیسواد تر از آن کسی است که هيچ کلمه ای را نخوانده. از بر کردن کلمات دلیل رشد انسان بودن نیست ... معلمی که خود معنای خودش را نفهمیده معلم نیست.

می دونستی بیشتر ما آدمها از دنبال کردن مهم ترین رویاهایمان می‌ترسیم چون احساس می‌کنیم لیاقت رسیدن به آنها را نداریم یا اینکه قدرت و توان رسیدن به آنها را نداریم ...! بیائیم کمی با خودمان روراست باشیم تا کی می خواهیم به بهانه های مسخره قدرت خودمان را نادیده می گیریم؟ @MFamide313

رنج که نباید تو را غمگین کند، رنج قرار است تلنگری باشد که بفهمی زندگی ات نیاز به تغییر دارد. آدم وقتی هوشیار می‌شود که زخم بردارد، مگذار رنج درمانده ات کند؛ @MFamide313

هر دردی تلنگریست بر غافل شدن از داشته هایی که داریم چه درد بدن مان باشد چه درد و غم دلمان.... غفلت یعنی فراموشی کردن خودمان دقت کنیم خالق غفلت خودمان هستیم دنبال مقصر نگردیم. @MFamide313

خیلی از ما آدمها فراموش می کنیم که آدم هستیم با حرفهایی که از دیگران می شنونیم یا شیر می شویم یا خر. مهم نیست که شیر بشویم و درنده یا خر بشویم و چرنده، مهم اینست که راه حیوان شدن را یاد گرفتیم نه آدم شدن را.....