♨️چرخش روزگار را ببین؛ لجنپراکن دیروز، مالهکش امروز شده است...
✍ #علی_احمدنیا ادمین اصلاحات نیوز که ریاست امور اطلاعرسانی دولت وفاق را به او سپردهاند، معترض است که چرا چرندیات پزشکیان درباره نبود پنکه و کولر در قدیم تقطیع شده و نباید درباره موضوعات ملی سیاسیبازی کنیم!
مژدگانی که گربه عابد شد!
آقای احمدنیا، یادتان است که با قلمتان بخصوص در اغتشاشات ۱۴۰۱ چه بنزینی رو آتش میریختید؟ یادتان هست چه خون دلی به شهید جمهور کردید تا آنجا که رهبری فرمود دلم برای رئیسی سوخت؟ یادتان رفته که چطور از بازدید مرکز ارتباطات مردمی و سوال از یک کارمند دولت، جمله «ناهار خوردی» را بیرون کشیدید و تا مدتها دستمایه تخریب قرار میدادید؟!
ضمنا ما که میدانیم بیشتر ناترازیها از جنس مدیریتی است، اما شما بعنوان مشاور رسانهای لطفا به جناب رئیسجمهور که زاده آذربایجان سردسیر است و هیچ درکی از گرمای استانهای گرمسیری چون خوزستان ندارند و ظاهراً کاری هم از دستشان بر نمیآید، تذکر بدهید لااقل نمک به زخم مردم رنجدیده نپاشند!
🖋 #محمد_جوانی
🔻ارزش این کاغذ، حدود ۴۵ میلیون تومان است و معنای ظاهری آن، ارزش کم پول ملی!
اما در عالم واقع ببینید اوضاع چگونه است:
🔻این اسکناس در آلمان می شود ۲۵۰ لیتر بنزین ، اما در ایران ۱۵۰۰۰ لیتر!
🔻این اسکناس در آلمان کفاف پول برق ۳ ماه یک خانواده کم مصرف را می دهد، اما در ایران معادل ۲۵ سال هزینه برق همان خانواده می شود!
🔻در حالی که درآمد یک خانواده معمولی در آلمان، تقریبا معادل ۵ عدد از این اسکناس و در ایران حدود یک ششم آن است...
🔻فقر واقعی در عالم مدرن پنهان است و فقر ذهنی در دنیای ما، آشکار...
.
از شیطان پرسیدند:
گمراه کردن شیعیان چه سودی دارد؟!
گفت:
امامِ اینها کـه بیایـد مـن را از میان خواهد برد!
اینهاکه گناه مۍڪنند امامشان دیرتر
می آید...!
#امام_غریب 💔
#مجموعه_امام_عشق
4.35M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
.
و همه کسانی که این ویدیو را تماشا میکنن
📛لطفاً آب یخ را بذارین زمین 📛
خوردن آب یخ در طب سنتی واسلامی ایران هم منع شده،،
توییت جالب کاربر عراقی که یک میلیون بازدید پیدا کرد:
اینها نسل ما هستند
و آنها نسل آنها ...
پس صبر میکنیم ببینیم کدام پیروز می شوند.
امام علی علیه السلام
لَا يَجِدُ عَبْدٌ طَعْمَ الْإِيمَانِ حَتَّى يَتْرُكَ الْكَذِبَ هَزْلَهُ وَ جِدَّهُ
هیچ بندهای مزه ایمان را نچشید تا دروغ را ترک کند چه شوخی باشد و چه جدی.
الکافی، ج ۲، ص: ۳۴۰