از یه مداح این انتظار رو نداشتم!!!! خب اگ اینجوری باشه روضه حضرت قاسم و حضرت علی اصغر نباید خوند،بچه ها هم نباید بیان هیئت!!! #چند_چندین؟؟

دیشب دمشق، امروز تهران....

امیدواریم برادران نهایتِ انتقام را در زدنِ گنبد آهنین خلاصه نکنید...!(:

در بیابان ها زیر باران گلوله امن اما در کوچه پس کوچه های شهر شهادت :)

[ سکوت خیلی وقتا از رضایت نیست ، خستگی ِ تکرار ِ حرفایی ِ که فهمیده نشدن]

داشتم فکر می‌کردم به اینکه.. میونِ این شب وُ روزا، میونِ این همه شلوغی، میونِ این همه تفسیر رنج وُ الم‌ها، چقدر.. چقدر به این افراد نزدیک شدیم؟! مگه غیرِ اینه که.. رنج، آدمو بزرگ می‌کنه؟! مگه غیرِ اینه که.. عذاب، باعثِ رشد آدمه؟! یه جایی خوندم که.. ز میان زخم‌هایت، بجنگ! زخم زندگیِ ما تا چه حد باعث شده ما به این افراد نزدیک بشیم؟! اصیت دنیا، درده! و خاصیت درد، رشد..

با کمک زخم‌هات .. باید.. باید بزرگ بشی! اگه زخم‌هامون کمکمون نمی‌کنه رشد کنیم، اگه کمکمون نمی‌کنه دیدمون عوض بشه، اگه باعث نمی‌شه حال بقیه‌ رو بهتر بفهمیم و کمکشون کنیم،.. پس زخم‌هامون زخم نیست! توهم و خیالِ زخمه :)

زخم دل، زخم روح باید باعث بشه رشد کنی! باید باعث بشه به حدی برسی که بدونی #هدف‌واصل‌خلقت چی‌بوده!

بعد گذروندن هر درد و زخم، تو دیگه آدم سابق نیستی! کلی تجربه داری، کلی بزرگ شدی، کلی دیدت تغییر کرده، و اگه نکرده، به خودمون باید شک کنیم!

زخم‌ها میان و میرن! کوچیک و بزرگ! سخته! ولے این وسط مهمه که تو چه تغییری میکنی...

با هر عبوری از دردها و درس گرفتن ازشون، بزرگ میشیم:) به مرور به #اصل‌خلقت نزدیک میشیم!