🔴 نافله عصر پیش از نماز عصر خوانده مى‏شود و وقت آن تا موقعى است که آن مقدار از سایه شاخص که بعد از ظهر پیدا مى‏شود، به چهار هفتم آن برسد. 🔴 وقت نافله مغرب بعد از تمام شدن نماز مغرب است تا وقتى که سرخى طرف مغرب که بعد از غروب کردن آفتاب در آسمان پیدا مى‏شود از بین برود. 🔴 وقت نافله عشا بعد از تمام شدن نماز عشا تا نصف شب است و بهتر است بعد از نماز عشا بلا فاصله خوانده شود 🔴 نافله صبح پیش از نماز صبح خوانده مى‏شود و وقت آن بعد از گذشتن از نصف شب به مقدار خواندن یازده رکعت نماز شب است، ولى احتیاط آن است که قبل از فجر اول نخوانند مگر آن که بعد از نافله شب بلا فاصله بخوانند که در این صورت مانعى ندارد.(حدود بیست دقیقه قبل از اذان صبح)

🔴 وقت نافله شب از نصف شب است تا اذان صبح و بهتر است نزدیک اذان صبح خوانده شود. در مورد اثرات نماز نافله باید بگوییم نمازهاى نافله مانند سدى هستند که از نمازهاى واجب محافظت مى کنند یا موجب جبران نقائص نماز مى گردند. امام سجاد (علیه السلام) فرمودند: «حق تعالى تدارک خواهد فرمود نقصان نمازهایتان را به نمازهاى نافله»(1) البته برخى از نمازهاى مستحبى اثرات مخصوص به خود نیز دارند مانند نماز شب که خواص متعددى در روایات براى آن بیان شده مانند تقویت ایمان و انس به خداوند، زیادى روزى، زیبایى چهره و... . یا نماز جعفر طیار که براى برآورده شدن حاجت یا رفع مشکل خوانده مى شود یا نماز شکر که موجب ازدیاد نعمت مى گردد.

البته برخى از نمازهاى مستحبى اثرات مخصوص به خود نیز دارند مانند نماز شب که خواص متعددى در روایات براى آن بیان شده مانند تقویت ایمان و انس به خداوند، زیادى روزى، زیبایى چهره و... . یا نماز جعفر طیار که براى برآورده شدن حاجت یا رفع مشکل خوانده مى شود یا نماز شکر که موجب ازدیاد نعمت مى گردد. خواندن نوافل باعث ایجاد آمادگى براى خواندن نمازهاى واجب مى گردد و رغبت بیشترى نسبت به اداى فرایض و نمازهاى واجب در انسان ایجاد مى کند.

مهمترین اثر نافله آن چیزى است که در حدیثى به نام حدیث قرب نوافل آمده است: ⬅️ راوى از حضرت صادق (علیه السلام) و ایشان از جد بزرگوار خود پیامبر (صلی الله علیه و آله) و پیامبر (صلی الله علیه و آله) از خداوند عزوجل چنین نقل مى کند:👇👇 "به درستى که بنده من با نافله و کارهاى مستحبى قرب را مى جوید تا این که او را دوست بدارم و هنگامى که او را دوست داشتم گوش او مى شوم که با آن مى شنود و چشم او مى شوم که با آن مى بیند و زبان او مى گردم که با آن سخن مى گوید ...".(2)

یعنى نوافل انسان را به مقام قرب حق و خلافت الهى مى رساند و صفات و کمالات حق را در انسان ظاهر و آشکار مى سازد و به طور خلاصه انسان خداگونه مى گردد و این نهایت قرب انسان است که در پرتو نوافل نصیب انسان مى گردد. پی نوشت: 1-منتهى الامال، تاریخ امام سجاد(علیه السلام)، با استفاده از نرم افزار پرسمان 2-اصول کافى، ج 2، ص 352، ح7. موفق و موید باشید ...🤲

سلام علیکم ممنونم استاد جامع وکامل بود خداخیرتون بده حلال کنید زحمت زیادی دادم البته میشد سرچ کنم اما گفتم در گروه مطرح بشه که بقیه هم استفاده کنن خیر ببینید بحق مولایم علی عاقبت بخیرشین و هرچه از خدا میخواین بهتون عنایت کنه باتشکر فراااااوااان🙏🏻

🌿بسم الله الرحمن الرحیم🌿 #سلام_علی_آل_یاسین #گفتگوی_عصرانه #پرسش و پاسخ های مهدوی🌱 ساعت اجرا: حدود ۱۷/۳۰ سلام مهربان پدر، مهدی جان!✋🏻🌹 محتاج گرمی دستان توام، طنین دلنشین صدایت، عطر ملایم و بهشتی گریبانت، تشعشع نافذ نگاهت، و طنین پدرانه ی گام هایت ... محتاج توام پدر ... در این گفتگو سعی خواهیم کرد به پرسش های مهدوی شما پاسخی درخور تقدیم نماییم✔️ شما هم اگر سوالی دارید، مطرح کنید .. با ذکر شریف یا ابا صالح المهدی ادرکنی 🤲🏻 گفتگو را آغاز می کنیم⤵️

سوال: 👇👇 در تاريخ خوانده ايم كه هر حكومت و تمدني روزي سقوط مي كند، آيا امكان ندارد كه حكومت امام زمان (عجل الله تعالي فرجه الشريف) هم روزي سقوط كند؟ يعني مردم به آن عادت كنند و از آن دلزده شوند؟

پاسخ:⤵️⤵️ با سلام و عرض ادب چنين چيزي در زمان حكومت جهاني امام عصر "عجل الله تعالي فرجه الشريف " متصور نيست. زيرا حكومت ها يا به دليل ظلم و ستم و انحراف از اصول عدالت سقوط مي كنند و يا به دليل فريب مردم و دلزدگي آنها از حكومت. و اين عوامل در زمان حكومت جهاني حضرت مهدی "سلام الله عليه" محال است.

افول و سقوط يك حكومت از دو ناحيه امكان دارد: الف: زوال اركان حكومت به دليل ظلم و ستم و دور شدن از طريقه ي صواب و عدالت، كه نتيجه ي آن طغيان و قيام مردم عليه حكومت و يا هجوم بيگانگان و در نهايت سرنگوني حكومت است. بسياري از حكومتها كه در طول تاريخ سرنگون شده اند به همين دليل بوده است. مثلا در دوره ي اسلامي حكومت بني اميه به دليل بي عدالتي، توسط عباسيون سقوط كرد و يا حكومت عباسيون كه با هجوم مغول ها نابود شد و يا حكومت ساسانيان در ايران كه با هجوم مسلمانان كاملا تسليم شد، زيرا ظلم و ستم به حدي بود كه مردم هيچ علاقه اي براي دفاع از اين حكومت ها نداشتند، بلكه به دنبال منجي يي مي گشتند. انقلاب اسلامي و سرنگوني حكومت شاهنشاهي نيز قيام مردم ايران عليه ظلم و ستم بود. تمام حكومت هاي ظالمانه با چنين وضعي مواجه شدند كه يا از درون پاشيدند و يا با هجوم بيگانگان به دليل پاشيدگي دروني و دلزدگي مردم، تسليم و نابود شدند.

ب: فريب مردم از راه تبليغات و دلزده كردن آنها از حكومت، چنانكه در زمان حكومت اميرالمؤمنين "سلام الله عليه" واقع شد. تبليغات سنگين مخالفين و جنگهايي كه بر امام (عليه السلام) تحميل شد اجازه ي فكر كردن را به مردم آن زمان نداد، گذشته از اينكه به دليل انحرافاتي كه در جامعه ي آن روز پيدا شده بود امام (عليه السلام) راضي به قبول حكومت نبودند زيرا مي دانستند كه خواص جامعه دچار انحرافات بسياري شده اند و اجراي عدالت درباره ي آنها باعث دردسرهاي فراوان براي حكومت مي شود و مردم هم به دليل دور. افتادن از حقيقت اسلام ناب، توان مقاومت در برابر هجوم انحرافات و تبليغات منفي را ندارند،(4) كه در مجموع، نتيجه اي جز شهادت حضرت و پايان حكومت ايشان نبود.