بسم الله الرحمن الرحیم کنفرانس : تاریخ اسلام موضوع: بررسی شخصیت حضرت ام البنین سلام الله علیها

در مورد تاريخ دقيق ولادت حضرت‌ام البنين اطلاعی در دست نيست و تاريخ نگارانْ سال ولادت او را ثبت نكرده اند، ولي ياد آور شده اند كه تولد پسر بزرگ ايشان، حضرت ابوالفضل عليه السلام، در سال ۲۶ هجری قمری اتفاق افتاده است. برخي از تاريخ نگارانْ زمان ولادت ايشان را در حدود پنج سال پس از هجرت (در حوالي كوفه) تخمين می زنند

در خاندان و تبار پاک ‌ام البنين چند ويژگي مهم وجود دارد كه همگی در وجود عباس عليه السلام به ظهور رسيد👇👇👇

۱_شجاعت و دلاوری كه در كربلا زيباترين چهره خويش را نماياند. ۲_ادب و متانت و عزت نفس كه در زندگانی ۳۴ ساله عباس ابن علی به وضوح ديده مي‌شود ۳_هنر و ادبيات كه‌ام البنين از «دایی» خويش لبيد شاعر به ارث برده بود و فرزند عزيزش عباس عليه السلام از مادر اديبه خود [البته شاعران ديگری در اين خاندان می زيسته اند. ]

۴_ ايثارگری و احترام به حقوق ديگران كه نمود آن در عشق به ولايت و امامت متجلي شد ۵_وفا و پايبندی به تعهدات......

حضرت علي عليه السلام پس از اينكه فاطمه كلابيه را تاييد كرد وپسنديد عقيل برادرش ،،براي خواستگاري به نزد پدر فاطمه آمد و حُزام«پدر ام البنین» كه بسيار ميهمان دوست بود پذيرايي كاملي از او كرده و با احترام فراوان به او خيرمقدم گفته و در مقابل وی قربانی كرد.

سنت و رسم عرب اين بود كه تا سه روز از ميهمان پذيرایی می كردند و روز سوم حاجت او را می پرسيدند و از علت آمدنش سؤال مي‌كردند و خانواده‌ام البنين كه خارج از مدينه زندگي مي‌كردند نيز چنين رسمي را به جاي آوردند.

روز چهارم با ادب و احترام از علت ورود وی جويا شدند و عقيل گفت: به خواستگاري دخترت فاطمه«نام اصلی ام البنین فاطمه هست» آمده ام، براي پيشواي دين و بزرگ اوصيا و امير مؤمنان علي ابن ابيطالب . حُزام كه هرگز پيش بينی چنين پيشنهادي را نمي كرد، حيرت زده ماند.

حُزام با كمال صداقت و راستگويي گفت: بَه بَه چه نسب شريفي و چه خاندان با مجد و عظمتي! اما اي عقيل «شايسته اميرالمؤمنين يك زن باديه نشين با فرهنگ ابتدايي باديه نشينان نيست. او با يك زن كه فرهنگ بالاتري دارد بايد ازدواج كند و اين دو فرهنگ با هم فرق دارند. »

عقيل پس از شنيدن سخنان وي گفت: اميرالمؤمنين علی «علیه السلام »از آنچه تو مي‌گويي خبر دارد و با اين اوصاف ميل به ازدواج با او دارد. پدر‌ام البنين كه نميدانست چه بگويد از عقيل مهلت خواست تا از مادر دختر، ثمامه بنت سهيل«مادر ام البنین»، و خود دختر سؤال كند و به او گفت: «زنان بيشتر از روحيات و حالات دخترانشان آگاه هستند و مصلحت آنها را بيشتر مي‌دانند.