4) همان گونه که در ادامه اشاره خواهد شد، امام حسين (عليه‏السلام) به دليل شدت علاقه به پدر بزرگوار و مادر گرامي‏شان، نام همه فرزندان خود را فاطمه و علي مي‏گذاشتند. اين امر خود منشأ بسياري از سهوِ قلم‏ها در نگاشتن شرح حال زندگاني فرزندانِ امام حسين (عليه‏السلام) گرديده است. قراين و شواهدي نيز در دست است که رقيه (عليهاالسلام) را فاطمه صغيره مي‏خوانده‏اند. احتمال دارد همين موضوع سبب غفلت از نام اصلي ايشان شده باشد.(1)

بنابراين، نيامدن نام حضرت رقيه (عليهاالسلام)، در کتاب‏هاي تاريخي، اگر چه شک در وجود تاريخي او را تقويت مي‏کند، اما هرگز دليل بر نبودن چنين شخصيتي در تاريخ نيست. افزون بر آن، مهم‏ترين دليلِ فراموشي يا کم رنگ شدن حضور اين شخصيت، زندگاني کوتاه ايشان است که سبب شده ردّ کمتري از ايشان در تاريخ به چشم بخورد.

در مدارک معتبر میان فرزندان امام حسین نامی از حضرت رقیه برده نشده است،ولی اصل وجود دختری چهار ساله برای امام حسین علیه السلام در منابع شیعی آمده است در کتاب کامل بهائی نوشته علاء الدین طبری (قرن ششم هجری) قصه دختری چهار ساله که در ماجرای اسارت در خرابه شام در کنار سر بریده پدر به شهادت رسیده، آمده است.(2)

اما در مورد نام او، آیا رقیه بوده یا فاطمه صغری و... اختلاف است.علت اين مطلب را شايد بتوان با اطلاع از سيره امام حسين(عليه السلام) در مورد نامگذاري فرزندانشان بدست آورد،در منابع روايي آمده است:«در ميان کودکان امام حسين (عليه‏السلام) دختر کوچکي به نام فاطمه بود و چون امام حسين (عليه‏السلام) مادر بزرگوارشان را بسيار دوست مي‏داشتند، هر فرزند دختري که خدا به ايشان مي‏داد، نامش را فاطمه مي‏گذاشت. همان گونه که هرچه پسر داشتند، به احترام پدرشان امیرالمومنین علي (عليه‏السلام) وي را علي مي‏ناميد».(3)

محدث قمی در منتهی الآمال (4) از کامل بهائی نقل کرده است. امام دختری چهارساله داشت. شبی از خواب- در شام- بیدار شد. گفت: پدرم کو. اکنون او را در خواب دیدم. ناراحت و پریشان بود. زنان که نوای این کودک را شنیدند. همه صدا به گریه بلند کردند. سایر بچه ها نیز گریه می کردند. یزید از خواب بیدار شد. پرسید: چه خبر است؟جریان را به او گفتند. دستور داد سر پدرش را برایش ببرند. سر را آوردند. در دامن آن کودک گذاردند. پرسید: چیست؟ گفتند: این سر پدر توست. چنان ناراحت شد که فریادی زد. از همان ناراحتی مریض گردید و پس از چند روز فوت شد.

روایت فوق نام این دختر را بیان نکرده و از او فقط با تعبیر دخترک چهارساله یاد کرده. این واقعه بنابر قول وقایع الشهور و الایام آیت الله بیرجندی در پنجم ماه صفر اتفاق افتاده است. در کتاب ریاض القدس می‌نویسد که روز پنجم صفر بنا به قولی حضرت رقیه خاتون از دنیا رفته و آن طفل کوچک که مرحوم آیت الله بیرجندی در کتاب وقایع فرموده. به احتمال قوی رقیه بوده است. (5)

برای وجود چنین دختری دو شاهد می‌توان آورد: شاهد اول:دو خطاب از امام حسین علیه السلام در کربلا در مصادر شیعی آمده است که یکی از دختران حرم خود را با نام رقیه صدا زده است. 1)- “یا اختاه یا ام کلثوم، و انت یا زینب و انت یا رقیه و انت یا فاطمه و انت یا رباب، ...”.(6) 2)- “ثم نادی: یا ام کلثوم و یا سکینه و یا رقیه و یا عاتکه و یا زینب یا اهل بیتی علیکن منی السلام”.(7) همانگونه كه مشاهده می فرمایید امام حسین(علیه السلام)نام رقیه را آورده است.

شاهد دوم: هنگامی که زینب (سلام الله علیها) در کوفه با سر بریده امام حسین (علیه السلام) مواجه شد. اشعاری سرود که در ضمن آن آمده است: «ای برادرم! با فاطمه کوچک سخن بگو که نزدیک است قلبش تهی گردد». (8) که نشان از وجود چنین دختر خردسالی که در فراق پدر بی‌تاب بوده. دارد. ابن فندق (م 565ق) نیز در لباب الانساب از رقیه به عنوان دختر امام حسین (علیه السلام) یاد کرده است. (9)

شیخ مهدی مازندرانی از حمزاوی نقل کرده که در کتاب نفحاتش گفته :برای امام دختری به نام رقیه بوده که با حسین (علیه السلام) از مدینه حرکت کرده. پنج یا هفت سال داشته و سپس به کربلا رسیده. با حلقه اسیران به شام آمده و در شام وفات کرده است. آقای محمد باقر مدرس می گوید : درباره این دختر امام حسین از مرحوم آیت الله نجفی کتباً و شفاهاً سؤالاتی نمودم. فرمود : ولو مدارک معتبر از وجود چنین دختری ساکت است لکن با وجود این شهرت نمی شود انکار کرد. (10)

بهرحال از لحاظ تحقیقی با اثبات وجود دختری چهار ساله برای امام حسین(علیه السلام)هیچ استبعادی وجود ندارد که نام این دختر امام حسین (علیه السلام) رقیه باشد. پی نوشت ها : 1. محمدي اشتهاردي، محمد، سرگذشت جان سوز حضرت رقيه (عليهاالسلام)، تهران، انتشارات مطهر، 1380 ه . ش، ص 12. 2. کامل بهائی، ج 2، ص 179. 3. مجلسي، محمد باقر، بحار الانوار، بيروت، مؤسسه الوفاء، 1404 ه . ق، ج44، ص210. 4. منتهی الآمال، محدث قمی. ج4. ص204. 5. حضرت رقیه دختر امام حسین، شیخ علی فلسفی خراسانی. 6. اللهوف، سید بن طاووس ص 140 و 141. 7. مقتل ابن مخنف، ص 131. 8. « …یا اخی فاطمة الصغیرة کلمّا فقد کاد قلبها ان یذوبا. بحارالانوار،ج 45،ص 115؛ القندوزی، ینابیع المودة، ج 2، ص 421. 9. لباب الانساب، ابن فندق، ج 1،ص 355. 10. شخصیت حسین، محمد باقر مدرس بستان آباد، ص458. والسلام ان شاءالله ادامه دارد ...

تشکر از توجه و همراهی شما بزرگوارانِ منتظر ظهور اباصالح المهدی(عجّ الله تعالی)☘✋ اللهم صل علی محمد و آل محمد بعدد ما احاط به علمک و عجل فرجهم به حق حضرت زینب سلام الله علیها🌺🌺

ان شاالله سلام علی ال یاسین سلام علیکم تشکر از شما استاد گرامی بابت وقتی که در اختیار گروه قرار میدین ومطالب ارزشمندتون زحمات شما توشه ای برای اخرت شما انشاالله خیر دو دنیا نصیبتون