آتشى از آسمان: در بعضى از روايات اسلامى به آتش زرد و سرخ فامى اشاره شده كه از مقدمات ظهور حضرت مهدى (عج) است . از امام صادق (عليه السلام) روايت ‏شده كه فرمود: وقتى آتش بزرگى از سوى مشرق مشاهده گرديد كه در بعضى شب‌ها بالا مى‏ آيد، در آن هنگام گشايش كار مردم پديد مى‏ آيد و اين آتش اندكى قبل از ظهور قائم خواهد بود. (بحارالانوار، ج‏52، ص 240)

از امام باقر (عليه السلام) روايت ‏شده كه فرمود: وقتى از جانب مشرق آتشى بزرگ و سرخ فام مشاهده نموديد كه سه يا هفت روز بالا مى ‏آيد . درآن هنگام به خواست‏ خدا منتظر فرج آل محمد (صلي الله عليه و آله) باشيد و خدا عزيز و حكيم است. (بحارالانوار، ج‏52، ص‏230) از این روایت پی می بریم این حادثه طبیعی یا ساخته دست بشر هر چه که باشد حداقل سه روز ادامه خواهد داشت

بشارت بزرگ امام صادق(ع) که در حال و روز این عصر است روایات دیگری نیز در این رابطه وجود دارد که به دود غلیظی اشاره می کند که آسمان را فرا می گیرد وموجب ترس و وحشت می شود. احتمال می رود این روایت هم مربوط به نزدیکی قیامت و هم مرتبط با قبل از ظهور باشد زیرا در باره آتش عظیم قبل از ظهور نیز باید موضوع دود یا خاکستر آن را که تا مدتها در فضا منتشر می شود را در نظر گرفت.

شیخ مفید در كتاب "ارشاد" می فرماید:روایاتی بما رسیده است كه متضمن ذكر علامات امام زمان وظهور قائم است ،و مشتمل بر حوادثی است كه پیش از آمدنش واقع می شود و هم آیات و علائمی خواهد بود از جمله:خروج سفیانی، كشته شدن سید حسنی و نزاع بنی عباس بر سر سلطنت دنیوی و گرفتن قرص آفتاب در نیمه ماه رمضان و گرفتن ماه در آخر آن ماه 

در "بیدا"زمین فرو می رود و یك فرو رفتگی در زمین مغرب و دیگری در مشرق پدید می آید .آفتاب از ظهر تا عصر از حركت می ایستد و آفتاب از سمت مغرب طلوع می كند و مردی پاك دل با هفتاد مرد صالح در بیرون كوفه به قتل می رسند.

و كشته شدن مردی هاشمی در بین ركن و مقام و خراب شدن دیوار مسجد كوفه و آمدن پرچمهای سیاه از خراسان و خروج مرد یمنی و قیام مردی از اهل مغرب در مصر و تصرف شهر شامات توسط وی و فرود آمدن لشكر ترك در جزیره و رومیان در رمله و طلوع ستاره ای از شرق كه مانند ماه می درخشد،

آنگاه گرفته شود و كمانی به طوریكه دو سر آن می خواهد به هم برسد و سرخی در آسمان پدید آید و در اطراف آسمان پخش گردد و آتشی دراز در مشرق نمایان می شود و سه روز یا هفت روز در هوا می ماند ...

و صدایی از آسمان می آید به طوریكه تمام ساكنان زمین هر كس با زبان خود آنرا می شنود. و یك صورت و سینه برای مردم در نور آفتاب آشكار می شود . آنگاه این علائم با آمدن بیست و چهار باران ختم می شود

سپس زمینهای مرده زنده و سر سبز شده، بركات آن آشكار می گردد و تمام بدبختیها از پیروان حق یعنی شیعیان مهدی (عج) بر طرف می شود. در آن هنگام متوجه می شوند كه او از مكه ظهور می كند و برای یاری او به مكه می روند.

چنانكه در اخبار آمده است.سپس شیخ مفید می گوید: پاره ای از این وقایع حتمی است كه باید واقع شود و پاره ای مشروط به شرایطی است. (بر گرفته از كتاب "مهدی موعود"،علامه مجلسی،ترجمه علی دوانی)