تیزر دانشگاه امام خمینی ره

پرسش از شما؟ ❇️ با نوجوانی که در قبل نوجوانی یا ابتدای نوجوانی اطلاعات جنسی نابهنگام را به دست آورده (در قالب عکس یا صحبت با دوست یا...) چگونه برخورد کنیم؟ ‼️ پاسخ از ما ✅ اگر احساس می‌کنید او در معرض تهدید است دقیقاً به معنای واقعی کلمه از تهدید یک فرصت بسازید. 🟡 وقتی می‌گوید چنین اطلاعی یافته دو نگرانی در مورد آن داریم: یکی اینکه ممکن است اطلاعات اشتباهی دریافت کرده باشد و دیگر اینکه ممکن است اطلاعات اضافی پیدا کرده باشد. 🟢 پس بهتر است خودتان جواب درست را به او بدهید؛ مثلاً بله بچه‌ها به این روش که دوستت گفته متولد می‌شوند ولی نیاز نبوده که دوست شما این را به شما بگوید. باید تا حدی با بچه‌هایی که خیلی راحت در مورد این مسائل حرف می‌زنند احتیاط کنید. اگر نیاز به اطلاعات بیشتری داری من می‌توانم یک سری مسائلی که لازم است بگویم. 🟣 یا یک شگرد بهتر اینکه به او بگویید: خودت چه فکر می‌کنی؟ بله من می‌دانم که بچه‌ها محصول ازدواج پدر و مادر هستند و اینها از کنار هم بودن و انتقال سلولهای نطفه به هم دیگر تشکیل می‌شوند.

🔴 آداب صدا زدن 💠 وقتی در مورد همسرتون صحبت می‌کنید از اسامی اشاره مثل "این" یا "اون" و همچنین کلمه‌هایی مثل "ببین"، "الو" و "آهای" استفاده نکنید. 💠وقتی همسرتان شما را صدا می‌زند با علاقه بهش جواب بدید! مثلا به جای گفتن: "هااان!؟" یا گفتن یک "بله" خالی به او بگویید: بله عزیزم، جان دلم یا جانم و ... 💠مطمئن باشید در ازای احترام گذاشتن خودتان احترام می‌بینید. زیبا صداکردن زن و مرد، بهترین شیوه برای ابراز محبت و نوعی شخصیت دادن به طرف مقابل است. ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌

نکات صیانتی سفر اربعین ویژه خانواده محترم کارکنان و اعضای وابسته فراجا

🌷🌷🌷🌷🌷 به بقیه خوبی کن. از راه هایی که انتظارشو نداری به خودت برمیگرده...🍃🌼 @Moshavere_Mehr_Amin

فرض کن دیوانه‌ای سر کوچه‌تون بهت بگه؛ میدونی بابا فوت شد؟! تو هم آشفته میشی و میدوی سمت خونه، بعدش میفهمی دروغ گفته! به مراجعین اضطرابی میگم؛ مغز مثل این دیونه سرکوچه گاهی اوقات دروغ میگه،اغراق میکنه،و بدبینانه‌ترین حالت رو نتیجه گیری میکنه وتماماً هم تلاش میکنه شبیه واقعیت باشه. @Moshavere_Mehr_Amin

پرسش: والدین بچه ای پرسیده‌اند: با سلام و عرض ادب. چگونه پسرهاي دوازده‌ساله را به نماز خواندن تشويق كنيم؟ انگيزه‌اي به نماز ندارند. به زور و با عجله نماز مي‌خوانند. حرف كسي را گوش نمي‌دهند و در برابر همة امور، بي‌خيال‌اند. آيا طردكردن آن‌ها تأثيری دارد؟ لطفاً راهنمايي فرماييد. متشكرم

پاسخ ما: درود بر شما که در اندیشة عبادت و دیانت فرزندتان هستید. چند نکته: 1. پرستش خداوند، از امور فطری است و خدای سبحان، جان‌مایة آن را در نهاد آدمیان نهاده و بذر و نهال آن را در جان انسان کاشته است. ما برزگران این بذر و کشت‌کنندگان این نهال نیستیم؛ بلکه باغبانان آنیم. باغبان دانا آن است که بذر و نهال را نیکو پرورش دهد؛ به آن، به اندازه، آب و نور و غذا بدهد؛ نه بیش و نه کم و آن را از آفت‌ها دور نگه دارد تا شکوفا شود. آب زیاد و بیش از نیاز، بذر و نهال را می‌میراند و آب اندک و کمتر از نیاز، آن را می‌خشکاند. آفت‌زدگی هم آن را پژمرده می‌کند. 2. «نمایاندن» بیش از «گفتن» اثر می‌گذارد. اگرچه گفتن نیز لازم است؛ اما نمایاندن، لازم‌تر است. شما عبادت و نیایش را به فرزندتان نشان دهید و البته گاهی نیز به آن فرمان دهید. یادمان باشد که امام صادق(ع) فرموده است: «کونوا دُعاةً لِلنّاسِ بِغَیرِ ألسِنَتِکُم؛ مردمان را با غیر زبانتان (بلکه با کردارتان) به سوی نیکویی‌ها دعوت کنید». و به یاد داشته باشیم که پیامبر اکرم(ص) فرموده است: «صَلُّوا کَمَا رَأَیْتمونی أُصَلّی؛ ببینید همین‌گونه که من نماز می‌گزارم، نماز بگزارید». اغلب چنین است که فرزند، از کردار پدر و مادر اثر می‌پذیرد و مانند ایشان رفتار می‌کند. عبادت و نیایش حال‌دار و به‌هنگام را به فرزندتان نشان دهید. همچنین او را در رفتن به مسجد و محافل دینی، با خود ببرید. 3. از تشویق، استفادة شایان کنید. فرزندتان را برای عبادت و کارهای نیکویش تحسین کنید. 4. از فشار، کمترین بهره را ببرید. عبادت با اکراه و اجبار، پایدار نیست. 5. از تذکر زیاد بپرهیزید که اثر معکوس دارد؛ البته تذکر نیز لازم است؛ اما اندک و به اندازة ضرورت. 6. در راه تربیت دینی فرزندتان از دیگران کمک بگیرید؛ از همسرتان، مربیان، معلمان، دوستان، خویشان و آشنایان. این کمک خواستن را به گونه‌ای ماهرانه و زیرکانه انجام دهید تا فرزندتان احساس نکند برای هدایت او، دیگران را بر او گمارده‌اید. یا نپندارد که در انجام عبادت سست است و شما به‌ناچار، برای به راه آوردن او از دیگران کمک خواسته‌اید؛ چراکه در این صورت رمیده می‌شود و نتیجة معکوس به بار می‌آید. ظرافت و مهارت، در راه تربیت، ضرورتی حتمی است. 8. «طرد کردن»ی را که در پرسش خود آورده‌اید، هرگز انجام ندهید. طرد‌ کردن، نه تربیت است و نه تنبیه. هرگز مباد که نوجوانتان را طرد کنید که بسیار زیان می‌کنید. طرد کردن نوجوان، یعنی انداختن لقمه در دهان افعی. خدای مهربان، در مسیر تربیت نیکوی فرزندتان یاورتان باشد.

پرسش: فردی پرسیده‌اند: من در مهمانی‌ها و دورهمی‌ها ساکت و آرام هستم. خودم از اینکه کم‌تر حرف می‌زنم یا دربارة هر چیزی نظر نمی‌دهم، احساس بدی ندارم؛ اما دیگران به گونه‌ای رفتار می‌کنند که انگار اگر شلوغ نباشی یا هر روز به این و آن تلفن نزنی، دچار مشکل ارتباطی یا افسردگی هستی. علاقه دارم از نظر و راهنمایی شما استفاده کنم

پاسخ ما: ۱. کم‌حرفی و نپرداختن به اموری که به انسان مربوط نمی‌شود، یک «فضیلت اخلاقی» است و در هر کاری سرک کشیدن و به امور نامربوط به خود پرداختن، یک «رذیلت اخلاقی» به شمار می‌رود. شما این فضیلت را دارید و این رذیلت را ندارید. خداوند را بر این نعمت شاکر باشید. بسیاری از افراد آرزو دارند این فضیلت را داشته باشند. برخی می‌کوشند که چنین باشند؛ برخی‌ دیگر نیز با کوشش فراوان، ‌می‌توانند اندکی خود را مهار کنند؛ اما افراد بسیاری در این کار توفیق نمی‌یابند. اینان، نزد وجدان خود و دیگران، شرمنده‌اند. مردمان، اینان را سبک‌سرانی نادان و پرگو می‌دانند. بسیاری از نیروهای فکری و جسمی آدمی از این راه هدر می‌رود و این، خسارتی بزرگ است. پس این ویژگی خوب خویش را حفظ، و نیروهای عقلی و اندیشه‌ای‌تان را ذخیره کنید تا آن‌ها را در مسیر رشد خود به کار گیرید. انسان‌های کم‌سخن، مردمانی ژرف‌اندیش و باوقارند. ایشان در دل و جان دیگران، بزرگ‌اند. بسیاری از گناهان، از راه زبان منتشر می‌شود. با نگاهی به جامعة کنونی‌ درمی‌یابید که این حجم انبوه از غیبت‌ها، تهمت‌ها و بداخلاقی‌ها، از زبان آدمیان برمی‌آید. دربارة هر چیز سخن گفتن و در هر وادی‌ای ورود کردن و به هر کار نامربوط به خود پرداختن، فاجعه‌ای هولناک به بار آورده‌ است. بنابراین شما این صفت پسندیده و این ویژگی خجسته‌تان را پاس بدارید و به آن افتخار کنید. ۲. با ورزش، گردش، تفریحات سالم، آموختن مهارت‌های جدید، خود را شاداب‌تر کنید. ۳. ما شما را افسرده نمی‌دانیم؛ اما اگر احتمال افسردگی در خود می‌دهید، با مشاوری دانا و توانا، مشاورة حضوری با مشاوران مهر امین یا آرامش یا شمیم انجام دهید. خداوند سبحان یاورتان باشد.

پرسش دختري پرسيده‌اند: دختري هجده‌ساله و آمادة ازدواج هستم؛ اما خجالت مي‌كشم اين موضوع را به پدر و مادرم بگويم. از نظر روحي به‌شدت به هم ريخته‌ام. اميدم بعد از خداوند، به شماست كه راهنمايي‌ام كنيد.

پاسخ ما تحليل مسئله: 1. غريزة جنسي، موهبتي است كه خداوند از سر حكمت در سرشت آدميان نهاده است. ميل همسرخواهي نیز، لطف خداوند است كه در آفرینش انسان لحاظ شده. وجود اين غريزه و ميل، سبب تكامل بشر و بقاي ذات اوست. اين گوهر ارزشمند، سبب شادابی و شیرینی زندگی مي‌شود. مديريت ساخت اين موهبت، مديريتي ظريف و لطيف است. شيوة اين مديريت را بايد از آفرینندة آن فراگرفت. او كه آفريده، شیوة مديريتش را هم نمايانده است. 2. تأخير در ازدواج به هر دليل و بهانه، ناروا و زيان‌بار است. 3. پدر و مادر و بزرگ‌ترهای خانواده، دوران نوجواني و جواني خود را به‌عمد از ياد نبرند. بايد به حال جوانانمان رحم کنيم. اما پاسخمان به اصل پرسش: 1. آفرينتان مي‌گوييم كه خواهان این هستید كه با ازدواج «بهنگام» پاك بمانيد. 2. اكنون كه خجالت مي‌كشيد نيازتان را مستقيم به پدر و مادرتان بگوييد، با واسطه به ايشان بگوييد. موضوع را با يك «انسان صالح» مطرح كنيد تا او به پدر و مادر‌تان بگويد. اين انسان صالح مي‌تواند مادربزرگ، خاله، عمه، دايي، عمو، دبير، استاد، روحاني محل یا مشاوری دانا باشد. 3. كتابي داريم به نام «دختران و انتخاب همسر» كه موضوع آن دقيقاً همين مسئله‌اي است كه شما مطرح كرده‌ايد. اين كتاب را به‌دقت بخوانيد و به راهكارهايش عمل كنيد. 4. مبادا خواستگارانتان را بي‌دليل و بدون بررسي رد كنيد. مواظب باشيد ديگران نيز چنين نكنند. 5. چه خوب است كه با مشاوري دانا و توانا در ارتباط باشيد. كمكی بزرگ است. خداي پاكي‌ها ياورتان باشد.