در قدیم موی دم اسب را بصورت ریسمان به دور دستها میپیچاندند وآنها را درون صمغ مخصوصی میکردندوسپس درون خرده شیشه تا این بانداژ سخت وسفت وبرنده شود هنگام ضربه زدن(کاد چرگ).-از پوست نارگیل نیز بجای کاپ استفاده میشد وهمینطور جهت مشخص کردن زمان مبارزه یک نارگیل را سوراخ میکرده ودرون آب می انداختند وقتی زیر آب میرفت زمان مبارزه به انتها میرسید واز یک پارچه بلند نخی برای پیچاندن دور کمر وپا ها وبجای شرت های امروزی استفاده میشد ورینگ مبارزه معمولا زمین صاف ومحصور شده توسط طنابی یا تخته های چوبی وبصورت سکویی بود.این مبارزه بسیار طرفداران زیادی داشت ودارد وامروزه نیز برگزار میشود با یکسری تفاوت های مختصر.
از کشور عزیزمان نیز تا به حال دو نفر از اساتید مطرح موی تای موفق به انجام این مبارزه طاقت فرسا شده اند که خود نشان از توانمندی و قدرت رزمی ایشان است.