🔴بیچاره ترین آدم ها در روز قیامت!
روايت داريم حق الناس در برزخ انسان را اسير مي كند مثلا يك سوم فشار قبر متعلق به غيبت است. در روايتی دیگر هست كه خداوند بر روي پل صراط كمينی قرار داده كه هر كس حق الناس بر گردن دارد، از آنجا به بعد حق عبور ندارد.
رسول_اكرم (صلی الله علیه و آله) فرمودند: بيچاره ترين مردم كسی است كه با اعمال خوب وارد صحراي محشر شود مثلا در نماز ، حج و ... مشكلی نداشته باشد و جز اصحاب يمين قرار گيرد
اما زماني كه قصد ورود به بهشت می كند گروهی از مردم مانع می شوند.
علت را جويا مي شود و می شنوند كه حقوق آنها را پايمال كرده است.
در آن لحظه از فرشتگان كمك می طلبند و آنها می گويند: حلاليت بگير , يعنی قسمتی از اعمال خوب خود را به آنها بده تا حلالت كنند.
وقتی اين كار را می كنند متوجه می شوند ديگر هيچ چيز ندارند و نامه را به دست چپ می دهند كه از نظر پيامبر بيچاره ترين بنده ها هستند.
💐اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
هدایت شده از روشنگری آخرالزمان
ـــ ـ ـ ـــ ـ ــ
فریاد انتقام ملت سوخت واقعی موشکهاست✅
و دیدید که این سوخت بر توطئه های جریان نفاق و نفوذ هم پیروز است✌️
پس مطالبه رو ادامه بدید✌️
#وعده_صادق
#حزب_الله_زنده_است
#سید_حسن_نصرالله
شده تسبیحِ باران یا اباالفضل
نوای چشمه ساران یا اباالفضل
اگر که تشنگی جان بر لبت کرد
بگو با کام عطشان یا اباالفضل
یوسف رحیمی
#حضرت_ابالفضل_العباس
#خلوتکده_مستان
@khalvatkadeh_mastan
کجاست صاحب روز فتح ☀️
کجاست طالب خون پیامبران
کجاست منتقم خون شهید کربلا
کجاست پسر راه های روشن
کجاست او که پسر پیامبر مصطفی صلوات الله علیه
کجاست پسر علی ابن ابی طالب
کجاست پسر فاطمه الزهرا سیدة نساهء العالمین
کجاست پسر سادات پاک
کجاست فرزند خورشید های درخشان
کجاست پسر علم های پاک
کجاست پسر علم های روشن
کجاست پسر دلایل روشنه
کجاست پسر راه مستقیم
کجاست پسر حادثه بزرگ
کجاست صاحب کتاب روشن
کجاست پسر برهان های روشن
کجاست فرزند نعمت های قدیمی
کجاست پسر طه و یس
کجاست پسر ذاریات
کجاست پسر آنکسی که با خدا به اندازه یک کمان یا کمتر فاصله گرفت
سخت است دوری تو سخت 💔
✨امام جعفرصادق (علیهالسلام):
هُوَ المُفرِّجُ الكُرَبِ عَن شیعَتِه بَعد ضَنكٍ شَدیدٍ وَ بَلاءٍ طَویل.
تنها او (مهدی(علیهالسلام)) است که پس از دورانهای طولانی بلاخیز و تنگناهای طاقتفرسا، #غمها و #گرفتاریها را از دل شیعیانش برطرف مینماید.
📚الزام الناصب،ص ۱۳۸