🎥زهرا(س)فدای علی(ع) ----------------------------------------------- اگر یک نفر را به او وصل کردی برای سپاهش تو سردار یاری...

دختر حرملھ در اوجِ حسادت می‌گفت: خوش به حالش! رقیه عجب عمویی دارد #امام_حسین --------------------------------------------------- با ارسال این پست به دیگران در ثوابش شریک باشید

🪐هر کار خیری کم هم که باشد به اموات می‌رسد! 🌱 ----------------------------------------------- اگر یک نفر را به او وصل کردی برای سپاهش تو سردار یاری...

گفتم‌: ای‌عشق.. مرا‌دست‌نیاز‌است‌دراز..؛ طلب‌ِخویش‌..بہ‌نزد‌ِکہ‌برم؟ گفت: حسین...!🖤 #محرم #امام_حسین #اربعین ----------------------------------------------- اگر یک نفر را به او وصل کردی برای سپاهش تو سردار یاری...

🏴ماه محرم فرصتی خاص برای عاقبت بخیری فرزندانمون...... 👈از همون اول هم یاد بدیم هر حرکتی به قصد فرج❣ ----------------------------------------------- اگر یک نفر را به او وصل کردی برای سپاهش تو سردار یاری...

📲 #استوری؛ ڪربلا هر لحظہ و هر روز صفا دارد ولے ڪربلا با #مهدے زهرا صفایش بیشتر #امان_از_دل_زینب💔 ----------------------------------------------- اگر یک نفر را به او وصل کردی برای سپاهش تو سردار یاری...

💠 نماز در مسجد 🔸 امام صادق(علیه السلام): بر شما باد نماز خواندن در مسجدها. 📚 کافی/ج2/ص635 🔸 رسول خدا(صلی الله علیه و آله و سلم): خوشا به حال صاحبان پرچم ها که روز قیامت آنها را حمل مى کنند و به سوى بهشت از دیگران سبقت مى گیرند، آگاه باشید که آنها کسانى هستند که در سحرگاهان و غیر سحرگاهان به طرف مسجدها سبقت گرفته اند. 📚 کافی/ج2/ص635 #احادیث_روزانه ----------------------------------------------- اگر یک نفر را به او وصل کردی برای سپاهش تو سردار یاری...

"یمن را دریاب ..." 📝خاطره دکتر علی حائری شیرازی (فرزند مرحوم آیت الله حائری شیرازی) از پدر پدر داشت روزهای پایانی را می‌گذراند. دکترها برایش اصطلاحِ «سپسیس عفونی» را بکار می‌بردند. «سپسیس» یک بیماری خطرناک و مرگبار است که بر اثر واکنش شدید سیستم ایمنی بدن در برابر عفونت شدید ایجاد می‌شود.... این حالات، پدر را در خوابی عمیق و متفاوت فرو می‌برد؛ حالتی اغماء گونه ... از شب، نوبت حضور من بالای سرشان است. حالتی رفت و برگشت دارند. بی‌هوش و هوشیار در نیمه‌های شب نگاهی به من کردند. «علی بیا !». بعد بلافاصله گفتند: «از یمن چه خبر؟!». متعجب نگاه می‌کنم. «با موشک کجا را زده؟». گویی نظاره‌گر واقعه‌‎ای بوده که من از آن بی‌خبرم. می‌گویم: «خواب دیدید؛ ما الآن در بیمارستان نمازی هستیم». رویش را برمی‌گرداند. «نه، خواب نبود! یمن را دریاب. اخبار یمن را پیگیر باش. آخرالزمان از یمن آغاز می‌شود. از شلیک اولین موشک‌ها !» بعد سکوتی طولانی کرد. دوباره می‌گوید «علی بیا!». اشاره می‌کند که «سرت را جلو بیار». سرم را می‌چسبانم به دهانش. باصدای بی‌جوهره‌ای می‌گوید: «ان‌شاءالله تو ظهور را درک میکنی!» مو به تنم سیخ می‌شود. می‌گویم «ان‌شاءالله » و در دل، همۀ این فضا را حمل بر حال اغماگونه او می‌کنم و عبور می‌کنم... تا این‌روزها که اولین موشک‌ها با جسارتی وصف‌ناشدنی از یمن به سمت تمام منافع اسرائیل و آمریکا شلیک می‌شود ... و تنگه‌ای که لقب مهمترین آبراهۀ جهان را یدک می‌کشد برای همه کشتی‌های اسرائیل و آمریکا ناایمن شده. یمن یک تنه دارد صف‌آرایی و آبروداری می‌کند. باز صدای پدر را می‌شنوم: «یمن را دریاب ...!»