مواعظ امام حسن مجتبی عليه السّلام به جناده
3
وَ اعْلَمْ أَنَّ فِى حَلَالِهَا حِسَابٌ وَ فِى حَرَامِهَا عِقَابٌ وَ فِى الشُّبُهَاتِ عِتَابٌ؛ فَأَنْزِلِ الدُّنْیا بِمَنْزِلَةِ الْمِیتَةِ، خُذْ مِنْهَا مَا یکفِیک فَإنْ کانَ ذَلِک حَلَالًا کنْتَ قَدْ زَهِدْتَ فِیهَا، وَ إنْ کانَ حَرَامًا لَمْ یکنْ فِیهِ وِزْرٌ، فَأَخَذْتَ کمَا أَخَذْتَ مِنَ الْمِیتَةِ، وَ إنْ کانَ الْعِتَابُ فَإنَّ الْعِتَابَ یسِیرٌ.
امام حسن مجتبی (ع) در بیانی با اشاره به اهمیت جایگاه مسجد و ثمرات حضور در آن فرمود:
«مَنْ أَدامَ الاْخْتِلافَ إِلَى الْمَسْجِدِ أَصابَ إِحْدى ثَمان: آیةً مُحْکَمَةً وَ أَخًا مُسْتَفادًا وَ عِلْمًا مُسْتَطْرَفًا وَ رَحْمَةً مُنْتَظِرَةً وَ کَلِمَةً تَدُلُّهُ عَلَى الهُدى أَوْ تَرُدُّهُ عَنْ رَدًى وَ تَرْکَ الذُّنُوبِ حَیاءً أَوْ خَشْیةً»
هر که پیوسته به مسجد رود به یکى از این هشت فایده مىرسد:
1ـ نشانهاى محکم و استوار
2ـ دوستى قابل استفاده
3ـ علمی کمیاب
4ـ رحمتى مورد انتظار
5ـ سخنى که به راه راستش کشد
6ـ یا سخنى که او را از پستى برهاند
7ـ ترک گناهان به خاطر شرم از خدا
8ـ ترک گناهان به خاطر خوف از خدا
منبع: تحف العقول ص 235
چه دانستم که این سودا مرا زین سان کند مجنون…
دلم را دوزخی سازد دو چشمم را کند جیحون!
چه دانستم که سیلابی مرا ناگاه برباید!
چو کشتی ام دراندازد میان قلزم پرخون…
زند موجی بر آن کشتی که تخته تخته بشکافد!
که هر تخته فروریزد ز گردشهای گوناگون…
نهنگی هم برآرد سر خورد آن آب دریا را!
چنان دریای بیپایان شود بیآب چون هامون…
چه دانمهای بسیار است لیکن من نمیدانم…
که خوردم از دهان بندی در این دریا کفی افیون!
مواعظ امام حسن مجتبی علیه السلام به جناده - علامه طهرانی | مکتب وحی
https://maktabevahy.org/Document/Article/Details/67/%D9%85%D9%88%D8%A7%D8%B9%D8%B8-%D8%A7%D9%85%D8%A7%D9%85-%D8%AD%D8%B3%D9%86-%D9%85%D8%AC%D8%AA%D8%A8%DB%8C-%D8%B9%D9%84%DB%8C%D9%87-%D8%A7%D9%84%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85-%D8%A8%D9%87-%D8%AC%D9%86%D8%A7%D8%AF%D9%87
عاقبت «جنادة بن حارث سلمانی» در کربلا، شهادت در راه دفاع از امام حسین (ع) در روز عاشورا است. او یکی از شیعیان مخلص کوفه بود که در دفاع از مکتب اهل بیت، جان خود را فدا کرد.
در منابع تاریخی به «عمر بن جناده انصاری» نیز اشاره شده است که او نیز پس از پدرش در کربلا به شهادت رسید. اگر منظور شما «جناده بن حارث سلمانی» است، پس همانطور که گفته شد، عاقبت او شهادت است.
به امامحسن(علیه سلام) عرض کردم: «عِظْنِی یا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ»[*]؛ ای پسر! پیغمبر مرا موعظه کن. ببینید حضرت در آخرین لحظات چه میفرماید! جناده میگوید: حضرت رو کرد به من و فرمود: «یا جُنادَه اسْتَعِدَّ لِسَفَرِکَ وَ حَصِّلْ زَادَکَ قَبْلَ حُلُولِ أَجَلِکَ»؛ ای جناده خودت را برای کوچ کردن به نشئۀ دیگر آماده کن!۵ آبان ۱۳۹۸