•• . امـام‌زمانم همه‌گوینـد‌به‌انگشت‌اشاره مگـر‌این‌عاشق‌دلسوخته ‌ارباب‌ندارد؟ تو‌کجایی‌گل‌نرگس ز‌فراقت‌دل‌من‌تاب‌ندارد💛' #اللھم‌عجل‌لولیڪ‌الفرج . •••

•• . ور گل کند صد دلبری ای جان، تو چیزی دیگری #مولانا . •••

#poem . •••

همیشه کسانی هستند که پرواز تو را نمی خواهند ببینند، تو به پرواز فکر کن، نه به آنها...!🌱👌

•• . باید جای دنجی پیدا کرد و رها شد از "قفسِ روزمرگی‌ها" باید نسخه‌ی تمام نگرانی‌ها را پیچید و پرت کرد آن سوی "نخواستن‌ها" باید عمیق و آرام نفس کشید و زندگی کرد زندگی! #لاادرے . •••

•• . 🌙 از سنگینی بغض‌هایمان‌ بکاه و‌ به‌ آرامش‌ِ قلب‌هایمان‌ بیافزا . . . #الهی‌وربی . •••

•🎼• . چه شود قافله‌ی غم رَوَد و از بهشتم، جهنم رَوَد و لحظه‌های پوچِ بی‌هم رَوَد و ⌝از تو خالی نشود؛ زندگی‌ام⌞ #امیرعباس_گلاب . •••

•• . شب چنان گریه‌کنم بی‌تو که همسایه به روز دستِ من گیرد و بیرون کشد از آب . . . مرا! #سعدی . •••

•• . "عاصی" دلش‌گرفته زین هجمه‌هایِ‌دنیا او را حــرم نیاز است؛ حالش دوا گردد #امام‌حسینم . •••

از دل افروزترین روزِ جهان، خاطره‌ای با من هست به شما ارزانی: ✨ سَحَرے بود و هنوز، گوهرِ ماه به گیسوے شب آویخته بود.. گلِ یاس، عشق، در جانِ هوا ریخته بود من به «دیدارِ سحر» می‌رفتم نفسم با نفس یاس درآمیخته بود🍃 می‌گشودم پر و می‌رفتم و می‌گفتم: «های! بِسرای ای‌دل شیدا، بِسرای این دل‌افروزترین روزِ جهان را بنگر! تو دلاویزترین شعر جهان را بسرای! آسمان، یاس، سحر، ماه، نسیم، ⌝🌿 روح در جسمِ جهان ریخته‌اند⌞ شور و شوقِ تو برانگیخته‌اند، تو هم ای‌مرغکِ تنها . . . بسرای! همه درهای رهایی بسته‌ست، تا گشائی به نسیم سخنی، پنجرها را، بسرای! 🪁 بسرای... من به دنبالِ دلاویزترین شعرِ جهان می‌رفتم!

در افق، پشتِ سرا پرده‌ے نور باغ‌هاے گل سرخ، شاخه گسترده به مهر، غنچه آورده به ناز، دم به دم از نفسِ باد سحر؛ 🌹 غنچه‌ها می‌شد باز غنچه‌ها می‌رسد باز، باغ‌های گل سرخ، باغ‌های گل سرخ، یک گلِ‌سرخِ‌درشت از دل دریا برخاست! چون گل‌افشانی لبخند تو، در لحظه شیرین شکفتن! 🌤خورشید! چه فروغی به جهان می‌بخشید! چه شکوهی...! همه عالم به تماشا برخاست! من به دنبال دلاویزترین شعر جهان می‌گشتم!