و درود خدا بر او، فرمود: خدا را فرشته‌ای اسـت که هر روز بانگ مـی‌زند: بزایید برای مـردن، و فراهـم آورید برای نابود شـدن، و بسازید برای ویران گشتن . . [ #نهج‌البلاغه | #حکمت ۱۳۲ ]

دنیا گذرگاهِ عبور است، نه جای ماندن؛ و مردم در آن دو دستـه‌اند: یکـی آن که خود را فروخـت و به تباهی کشـانـد، و دیگری آن که خود را خرید و آزاد کرد. [ #نهج‌البلاغه | #حکمت ۱۳۳ ]

روزی را با صدقه دادن فرود آورید [ #نهج‌البلاغه | #حکمت ۱۳۷ ]

آن که پاداش الهی را باور دارد، در بـخشش سخـاوتمند است . . [ #نهج‌البلاغه | #حکمت ۱۳۸ ]

کمک الهی به اندازه‌یِ نیـاز فــرود مــی‌آیـد.. [ #نهج‌البلاغه | #حکمت ۱۳۹ ]

آن که میانـه‌روی کند، تهیدست نخواهد شد [ #نهج‌البلاغه | #حکمت ۱۴۰ ]

اندک بودن تعداد زن و فرزند، یـکـی از دو آسـایـش اسـت . . [ #نهج‌البلاغه | #حکمت ۱۴۱ ]

دوستی کردن نیمی از خردمندی است. [ #نهج‌البلاغه | #حکمت ۱۴۲ ]

صبـر به انـدازه‌یِ مصیبت فـرود آید، و آن که در مصیبت بی‌تاب بر رانش زند، اَجرش نابود می‌گردد . . [ #نهج‌البلاغه | #حکمت ۱۴۴ ]

ایمان خود را با صدقه دادن، و اموالتان را با زکات دادن نگاهـدارید، و امواج بلا را با دعا از خود برانید [ #نهج‌البلاغه | #حکمت ۱۴۶ ]

نـابــود شـد کســی کـه ارزش خود را ندانست [ #نهج‌البلاغه | #حکمت ۱۴۹ ]

هـر کسـی را پایانـی است؛ تلخ یا شیرین - ضرورتِ آینده‌نگری [ #نهج‌البلاغه | #حکمت ۱۵۱ ]