نکته ها در چند آیه‌ى قبل، سخن از قیّوم بودن خداوند بود. در این آیه، آشكار بودن همه چیز براى او مطرح شده، كه جلوه‌اى از قیّومیّت اوست. پيام ها 1- خداوند بر همه چیز آگاه است. ما و همه‌ى هستى هر لحظه در محضر خدا هستیم، در محضر او گناه نكنیم. با توجّه به آیه قبل، استفاده مى‌شود كه كفر و معصیتِ هیچ كس بر خدا پوشیده نیست. «كفروا... لا یخفى علیه شى‌ء» 2- تعدّد افراد، تعدّد اعمال، تعدّد مكان‌ها و زمان‌ها هیچ كدام مسأله‌اى را بر خداوند پنهان نمى‌سازد. «لا...فى الارض و لا فى السماء» ✨ @Nafaahat

نکته ها شكل‌گیرى جنین در رحم، نشانه‌ى دیگرى از قیّوم بودن خداوند است كه در آیات قبل خواندیم. موضوع صورت‌گیرى انسان در رحم مادر، در میان دو آیه‌ى نزول كتاب آمده است، شاید رمز این باشد كه خدایى كه در رحم مادر به شما سر و سامان مى‌دهد، با تشریع قوانین الهى و ارسال كتب آسمانى، به رشد آینده و ابدى شما نیز سامان مى‌بخشد. تأثیر هریك از عوامل وراثتى، بهداشتى، غذایى ویا روانى در شكل‌گیرى صورت و جسم افراد نیز از سنّت‌هاى الهى ودر مدار قدرت وتدبیر وحكمت اوست. پيام ها 1- منشأ تكوین و تشریع یكى است. آن كه براى هدایت شما كتاب فرستاده، همان است كه شما را آفریده است. «هدىً للنّاس... یصوّركم» 2- صورت‌گرى انسان در رحم مادر، تنها بدست اوست. «هو الّذى یصوّركم» 3- اكنون كه صورت‌بندى‌ها به دست اوست، یكدیگر را به خاطر شكل و قیافه سرزنش نكنیم. «هوالّذى یصوّركم» 4- قدرت نمایى او محدود به مكان و زمان خاصّى نیست. «یصوّركم فى الارحام» 5 - تفكّر در آفرینش خود، عامل ایمان به خداوند است. «یصوّركم... لااله‌الاّ هو» 6- گرچه خداوند به هر كارى قادر است؛ «كیف یشاء» ولى كارى بر خلاف حكمت نمى كند. «هوالعزیزالحكیم» 7- صورت‌هاى گوناگون افراد بشر، نشانه‌ى قدرت و حكمت اوست. «یصوّركم... العزیز الحكیم» ✨ @Nafaahat

#سوره_مبارکه_آل_عمران | 7 ✨ هُوَ الَّذِي أَنْزَلَ عَلَيْكَ الْكِتَابَ مِنْهُ آيَاتٌ مُحْكَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْكِتَابِ وَأُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ فَأَمَّا الَّذِينَ فِي قُلُوبِهِمْ زَيْغٌ فَيَتَّبِعُونَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ ابْتِغَاءَ الْفِتْنَةِ وَابْتِغَاءَ تَأْوِيلِهِ وَمَا يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلَّا اللَّهُ وَالرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ يَقُولُونَ آمَنَّا بِهِ كُلٌّ مِنْ عِنْدِ رَبِّنَا وَمَا يَذَّكَّرُ إِلَّا أُولُو الْأَلْبَابِ

┄┅═✧❁••❁✧═┅┄ ♻️ اوست كسى كه اين كتاب [=قرآن] را بر تو فرو فرستاد. پاره‏ اى از آن آيات، محكم [=صريح و روشن] است؛ آنها اساس كتابند و [پاره‏ اى] ديگر متشابهاتند [كه تاويل‏ پذيرند] اما كسانى كه در دلهايشان انحراف است براى فتنه‏ جويى و طلب تاويل آن [به دلخواه خود] از متشابه آن پيروى مى كنند با آنكه تأويلش را جز خدا و ريشه‏ داران در دانش كسى نمى‏ داند [آنان كه] مى‏ گويند ما بدان ايمان آورديم. همه [چه محكم و چه متشابه] از جانب پروردگار ماست و جز خردمندان كسى متذكر نمى ‏شود ✨ @Nafaahat

در این آیه، چند سؤال مطرح است: 🤔🤔🤔🤔

🤔 سؤال: قرآن در یكجا همه‌ى آیات خود را محكم دانسته و فرموده: «كتاب اُحكمت آیاته» و در جای[1] دیگر همه را متشابه دانسته و فرموده: «كتاباً متشابهاً»[2] ولى در این آیه بعضى را محكم وبعضى را متشابه معرّفى نموده است، مسأله چیست؟ ✅ پاسخ: 🔸 آنجا كه فرمود: تمام آیاتِ قرآن محكم است، یعنى سخن سست و بى‌اساس در هیچ آیه‌اى نیست و آنجا كه فرمود: همه‌ى آیات متشابه هستند، یعنى سیستم و آهنگ آیات قرآن، هماهنگ، یكنواخت و شبیه بهم است. اما با این حال، از نظر فهم مردم همه‌ى آیات یكسان نیستند، بعضى صریح و روشن و همه كس فهم، ولى بعضى داراى معانى بلند وپیچیده‌اند كه همین امر موجب شبهه و اشتباه آنان مى‌گردد. ___________________________ 1) هود، 1 2) زمر، 23 ✨ @Nafaahat

🤔 سؤال: چرا در قرآن آیات متشابه به كار رفته است؟ ✔️ پاسخ: 💠 اوّلاً: وجود آیات متشابه زمینه‌ى فكر و تدّبر در آیات است. 💠 ثانیاً: موجب رجوع مردم به رهبران آسمانى مى‌شود. آرى، اگر همه‌ى درس آسان باشد، شاگرد احساس نیاز به استاد نمى‌كند. 💠 ثالثاً: متشابهات وسیله آزمایش مردم است. گروهى كژاندیش، از لابلاى آنها به سراغ اهداف شوم خود مى‌روند و گروهى اندیشمند، به فرموده امام رضا(علیه‌السلام) با مراجعه به محكمات، معناى صحیح آیات را كشف مى‌نمایند.[1] _______________________ 1) مَن ردّ متشابه القرآن الى محكمه هدى الى صراط مستقم». بحار، ج‌2، ص‌185. ✨ @Nafaahat

🤔 سؤال: نمونه آیات متشابه كدام است؟ ✅ پاسخ: در قرآن مى‌خوانیم: «الى ربّها ناظرة»[1] در قیامت، چشم‌ها به پروردگارشان مى‌نگرند. چون عقل سلیم، جسم بودن را براى خداوند محال مى‌داند و در آیات دیگرِ قرآن نیز، مى‌خوانیم: «لاتدركه الابصار»[2] چشمها او را درك نمى‌كنند، لذا مى‌فهمیم كه مراد از نگاه به پروردگار، نگاه به لطف و پاداش او در قیامت است. همچنین مراد از «دست خدا» در آیه‌ى «یداللّه فوق ایدیهم» قدرت اوست، چنانكه در فارسى نیز مى‌گوییم: فلانى در فلان شهر یا اداره دست دارد، یعنى قدرت دارد. وگرنه خداوند كه جسم نیست تا دست و پا داشته باشد. قرآن نیز مى‌فرماید: «لیس كمثله شى‌ء»[3] او همانندى ندارد. این گونه آیات، سبب انحراف ساده اندیشانى شده كه به آیات دیگر توجّه ندارند و از مفسّران واقعى یعنى اهل‌بیت پیامبر(علیهم السلام) جدا افتاده‌اند و شاید به جهت همین خطرات باشد كه قرآن، خود به ما سفارش نموده است هنگام قرائت قرآن از شرّ شیطان به خداوند پناه ببرید. «فاذا قرأت القرآن فاستعذ باللّه من الشیطان الرجیم»[4] ___________________________ 1) قیامة، 23. 2) انعام، 103. 3) شورا، 11. 4) نحل، 98. ✨ @Nafaahat