🌿🌹🌿🌹🌿
#اربعین
عمری ست در فراق تو با اشک سر کنیم
گریه اگر کم است بگو بیشتر کنیم
جا مانده ایم، حوصله ی شرح قصه نیست
تربت بیاورید که خاکی به سر کنیم
ری زاده ایم و هر شب جمعه در این حرم
شب را به یاد کرب و بلایت سحر کنیم
باهر قدم به سمت تو، صد حج برابر است
راضی نشو که این همه آقا ضرر کنیم
یک گوشه می رویم و فقط گریه می کنیم
یک روز میشود به ضریحت نظر کنیم؟
امسال اربعین تو دق میکنم حسین (ع)
تا کی برای آمدن اما، اگر… کنیم
((حی علی حسین(ع) فی یوم الاربعین))
این جمله را شعارِ حقوق بشر کنیم
🌟 #حامد_فلاحی_راد 🌟
@NafasseAmigh
🌹🌿🌹🌿🌹
❤️🍃❤️
💐 #فنجـانی_چـاے_بـاخـدا
💐 #قسمت_شصت_و_یکم
پرستار که حالا میدانستم اکبر نام دارد به میان حرفش پرید
_عه.. عه .. عه .. من کی مثه زندانبانا بالای سرت بودم؟؟ آخه بچه سید، اگه تو اتاق بقیه مریضا فضولی نکنی که من دنبالت راه نمیوفتم.. تمام مریضایِ بخش میشناسنت..اینم از الانت که بدون ویلچر واسه خودت راه افتادی..😄
زن دستی بر موهای ِ نامرتب حسام کشید
_فدایِ اون قدت بشم من .. قبول کن مادر که تو آدم بشو نیستی.. از الانم هر وقت خواستی جایی بری، بدون ویلچر تشریف ببری، گوشِ تو طوری میپیچونم که یه هفته ام واسه خاطرِ اون اینجا بستری بمونی..😉☺️
حسام ابرویی بالا انداخت و آب دهانی قورت داد
_مامان به خدا امروز دکترم گفت دیگه کم کم ویلچرو بذار کنار.. مثلا مگه من فلجم.. این اکبر بیخود داره خود شیرینی میکنه.. در ضمن گفتم سارا خانووم فارسی حرف زدنو بلد نیستن، اما معنیِ کلماتی فارسی رو خوب متوجه میشنااا.. آّبرمو بردین..😅😃
لبهایم از فرطِ خنده کش آمد..😄
این مادر و پسر واقعا بی نظیر بودند..ناگهان تصویر مادرِ بی زبانم در ذهنم تجدید شد.. و کنکاشی برایِ آخرین لبخندی که رنگِ لبهایم را دیده بود.
حسام سرش را به سمت من چرخاند
_سارا خانووم. ایشون مادرم هستن و اسم واقعی من هم 🌷امیر مهدیِ🌷 .. امروز خیلی خسته شدین.. بقیه ی ماجرا رو فردا براتون تعریف میکنم..😊
به میان حرفش پریدم که نه، که نمیتوانم تا فردا صبر کنم.
و او با آرامشی خاص قول داد تا عصر باقی مانده ی داستان را برایم تعریف کند..
مادر حسام پیشانی ام را بوسید☺️😘 و همراه پسرش از اتاق خارج شد..
چشمم به کبوتر🕊 نشسته در پشتِ پنجره ی اتاقم افتاد.
مخلوطی از خاطراتِ روزهایِ گذشته ام و دیدار چند دقیقه پیش حسام و مادرش در ذهنم تداعی شد..
چرا هیچ وقت فرصت خندیدن در خانه ی مان مهیا نمیشد؟؟ اما تا دلت بخواهد فرصت بود برایِ تلخی و ناراحتی..
تهوع و درد لحظه ایی تنهایم نمیگذاشت و در این بین چقدر دلم هوایِ فنجانی چایِ شیرین داشت با طعم خدا..☕️😍💖
💝خدایی که خیلی دیر فهمیدم هست..💝
درست وقتی که یک بند انگشت با نبودن فاصله داشتم..
دلهره ی عجیبی به سینه ام چنگ میزد. حتی نفسهایی که می کشیدم از فرط ترس میلرزید.. کاش فرصت برایِ زنده ماندن بیشتر بود.. من اصلا آمادگی مرگ را نداشتم..
🙏آن روز تا غروب مدام خدا را صدا زدم..🙏
از ته دل.. با تمام وجود..به اندازه تمام روزهایی که به خدایی قبولش نداشتم.
و آرزو میکردم که ای کاش حســـ🌷ــام بود و ✨قرآن✨ میخواند. هر چند که صدایِ اذان تسکینی بود برآن ترسِ مرگ زده، اما مسکنِ موجود درآن آیات و صوتِ حسام، غوغایی بی نظیر به پا میکرد بر جانِ دردهایم..
حسام آمد..
یالله گویان و سربه زیر در چهارچوب درب ایستاد..
از فرط درد پیچیده در خود رویِ تخت جمع شده بودم اما..
💎محضه احترام، روسریِ افتاده رویِ بالشت را بر سرم گذاشتم.💎
عملی که سرزدنش حتی برایِ خودم هم عجب بود..حسام چشم به زمین دوخته؛ لبخند برلب نشاند. انگار متوجه روسریِ پهن شده رویِ سرم شد..
_پرستار گفت شرایطتون خوب نیست. اومدم حالتونو بپرسم.. الان استراحت کنید، بقیه حرفا بمونه واسه وقتی که حالتون بهتر شد.. فعلا یا علی..😊✋
خواست برود که صدایش زدم
_نرو.. بمون.. بمون برام قرآن بخوون..🙏
و ماند، آن فرشته سربه زیر…
🌹 #زهرااسعدبلنددوست 🌹
@NafasseAmigh
🍃❤️🍃