بعضی چیزارو نمیتونی فراموش کنی؛مهم نیست چقد دلت میخواد یادت بره

تا چند وقت پیش به کرونا و انفولانزا و دوهفته استراحت مطلق راضی بودم؛ ولی الان فقط یچی تو مایه ها سرطان میخوام

‏بعضی از آهنگا، قابلیت مرور خاطرات چندین سال گذشته رو با کیفیت اچ‌دی دارن، به حدی که میری تو اونروزا و دیگه بیرون نمیای

*با کیفیت 4k

‏همه چیزا که میشد و نشد،چی میشد اگه میشد ؟ اصن چیشد که نشد ؟

مثلا دارم به این فکر میکنم چی میشد اگه همه ی اتفاقا برعکس میشدن ؟ چی میشد اگه خوب میشدی ؟ چی میشد اگه با خوشحالی میومدیم از اون بیمارستانِ لعنتی نجاتت میدادیم ؟ چی میشد اگه میومدیم خونه‌تون و همه خوشحال بودیم ؟ چی میشد اگه تولدتو جشن میگرفتیم و تو شمع تولدتو فوت میکردی ؟ چی میشد اگه واسه پسرت جشن قبولی دانشگاشو با حضور تو میگرفتیم ؟ چی میشد اگه همه خوشحال می‌بودیم ؟ چی میشد اگه روزای مریضیتو فراموش میکردیم و به‌جاش بغلت میکردم و میگفتم مرسی که قوی بودی و دووم اوردی؟

میترسیدم از اینکه یه روزی چشامو باز کنم و ببینم دیگه نفس نمیکشی .

از دست دادن یه عزیز ، هر بار که تجربه‌اش کنی سخته. اما وقتی کسی رو داری بلاخره یه روزم از دستش میدی، و باید یه روشی پیداکنی که هردفعه دووم بیاری!