eitaa logo
نهج البلاغه
36.3هزار دنبال‌کننده
7.2هزار عکس
3هزار ویدیو
65 فایل
🔹تبادل و تبلیغ ⬅️ کانون تبلیغاتی قاصدک @ghaasedak 🔴تبادل نظر
مشاهده در ایتا
دانلود
💠اولي الابصار و الاسماع، و العافية، و المتاع، هل من مناص او خلاص، ان معاذ او ملاذ، او فرار او محار، ام لا؟! (فاني تؤ فكون) ام اين تصرفون؟! ام بماذا تغترون!؟. 🔹هان! اي صاحبان ديدگان بينا گوش هاي شنوا و اي برخورداران از تندرستي و مال و متاع! آيا جاي گريزي يا راه نجاتي يا پناهگاهي يا تكيه گاهي يا راه فراري و يا طريق بازگشتي هست يا نيست؟ پس، به كجا باز مي گرديد؟ يا كجا مي رويد؟ يا فريب چه چيز را مي خوريد؟ 🔶 @Nahj_Et
نهج البلاغه
💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانۀ خود اشاره‌اى به رابطۀ مواهب الهى با نيازها و مصرف‌ها كرده
💠🔹پيام دوم پيام معنوى و الهى است كه خداوند روزى‌رسان به افرادى كه براى زندگى هزينۀ بيشترى مى‌كنند و سخت‌گيرى به همسر و فرزند ندارند و دست و دل آنها براى بخشش به نيازمندان و كارهاى خير و پذيرايى مهمان باز است، رزق و روزى وسيع‌ترى عنايت مى‌كند. اين گفتار حكيمانه در واقع مى‌خواهد مردم را از بخل و تنگ گرفتن بر عيال و كسانى كه نان خور او هستند بر حذر دارد و به شركت در كارهاى خير تشويق كند و اميدوار سازد كه هر اندازه بيشتر به سراغ اين امور رود خداوند هم روزى او را وسيع‌تر مى‌كند. قرآن مجيد به كسانى كه در عصر جاهليت عرب فرزندان خود را از ترس فقر مى‌كشتند خطاب كرده و مى‌فرمايد: «وَ لاٰ تَقْتُلُوا أَوْلاٰدَكُمْ‌ خَشْيَةَ‌ إِمْلاٰقٍ‌ نَحْنُ‌ نَرْزُقُهُمْ‌ وَ إِيّٰاكُمْ‌» ؛ و فرزندانتان را از ترس فقر به قتل نرسانيد، ما آنها و شما را روزى مى‌دهيم» و در آيۀ 22 و 23 سورۀ «ذاريات» مى‌فرمايد: «وَ فِي اَلسَّمٰاءِ‌ رِزْقُكُمْ‌ وَ مٰا تُوعَدُونَ‌ * فَوَ رَبِّ‌ اَلسَّمٰاءِ‌ وَ اَلْأَرْضِ‌ إِنَّهُ‌ لَحَقٌّ‌ مِثْلَ‌ مٰا أَنَّكُمْ‌ تَنْطِقُونَ‌» ؛ و روزى شما در آسمان است و نيز آنچه شما وعده داده مى‌شويد * سوگند به پروردگار آسمان و زمين كه اين مطلب حق است همان‌گونه كه شما سخن مى‌گوييد» ابن ابى‌الحديد در شرح نهج‌البلاغۀ خود حديثى را (از رسول خدا صلى الله عليه و آله) آورده كه مى‌فرمايد: «مَنْ‌ وَسّعَ‌ وُسِعَ‌ عَلَيْهِ‌ وَ كُلَّما كَثُرَ الْعِيالُ‌ كَثُرَ الرِّزْقُ‌ ؛ هر كس دامنۀ انفاق را گسترش دهد خداوند روزى او را وسيع‌تر مى‌كند و هر زمان افراد خانوادۀ انسان بيشتر شوند روزى نيز فزون‌تر خواهد شد» 🔶 @Nahj_Et
🤔قرآن می‌گوید: انسان گاهی خودش را فراموش می‌کند و خودش را می‌بازد ⚠️💸و به تعبیر خود قرآن، بازنده بزرگ آن نیست که همه پولش را باخته است ☝️🙅‍♂و حتی آن کسی نیست که آزادی خود را باخته و نوکر دیگری شده و حتی آن کسی نیست که ناموسش را باخته است، 🔍😐بلکه بازنده بزرگ کسی است که خودش را باخته است. 💡👤وقتی انسان خودش را ببازد، همه چیز را باخته و اگر انسان خودش را بیابد، همه چیز را یافته است. 📚 ، انسان کامل، ص302، 303 ✨ 🔶 @Nahj_Et
💠🔹امام عليه السلام در اين كلام حكيمانه به حقيقت دنيا اشاره كرده و كسانى را كه در دنيا هستند به اعتبار استفادۀ درست و نادرست به دو گروه تقسيم مى‌كند: نخست مى‌فرمايد: «دنيا سراى عبور است نه سراى اقامت»؛ (الدُّنْيَا دَارُ مَمَرٍّ لَا دَارُ مَقَرٍّ) . اين تشبيه شبيه چيزى است كه امام سجاد عليه السلام از حضرت مسيح نقل كرده است كه مى‌گويد: «الدُّنْيا قَنْطَرَةٌ‌ فَاعْبُرُوها وَ لا تَعْمُرُوها ؛ دنيا به منزلۀ پلى است، از آن عبور كنيد و به فكر آباد كردن آن (و خانه ساختن بر آن) نباشيد». شبيه اين تعبير در خطبۀ 203 با بيان ديگرى آمده است، مى‌فرمايد: «أيُّهَا النّاسُ‌، إنَّمَا الدُّنْيا دارُ مَجازٍ، وَالْآخِرَةُ‌ دارُ قَرارٍ، فَخُذُوا مِنْ‌ مَمَرِّكُمْ‌ لِمَقَرِّكُمْ‌» . تعبيرى كه در آيۀ شريفۀ 39 سورۀ «غافر» آمده «وَ إِنَّ‌ اَلْآخِرَةَ‌ هِيَ‌ دٰارُ اَلْقَرٰارِ» نيز از نظر مفهوم كلام اين پيام را به ما مى‌دهد كه دنيا دار قرار نيست بلكه فقط گذرگاهى است. البته آنها كه دنيا را هدف مى‌بينند براى آنان قرارگاه است و آنان كه به عنوان وسيله‌اى به آن مى‌نگرند گذرگاه است 🔶 @Nahj_Et
💠🔹امام عليه السلام در اين كلام نورانى‌اش به يكى از دلايل توحيد اشاره كرده مى‌فرمايد: «خداوند را به‌وسيلۀ بَر هم خوردن تصميم‌ها، فسخ پيمان‌ها و نقض اراده‌ها شناختم»؛ (عَرَفْتُ‌ اللّٰهَ‌ سُبْحَانَهُ‌ بِفَسْخِ‌ العَزَائِمِ‌، وَ حَلِّ‌ الْعُقُودِ، وَ نَقْضِ‌ الْهِمَمِ‌) . اشاره به اين‌كه، بسيار مى‌شود انسان تصميم محكمى به انجام كارى مى‌گيرد، اما ناگهان ارادۀ او تغيير پيدا مى‌كند بى‌آن‌كه عاملى براى آن تغيير بشناسد! اين نشان مى‌دهد كه اراده‌اى از بيرون به آن تعلّق گرفته بود كه ارادۀ اين شخص فسخ شود وگرنه دليلى ندارد كه انسان با داشتن تصميم قوى بر كارى ناگهان منصرف شود. اين تفسير مطابق همان روايت صدوق است كه در شرح سند اين حكمت آمده است. تفسير ديگرى نيز براى اين كلام نورانى شده است كه بسيار مى‌شود انسان تصميم محكمى بر كارى مى‌گيرد؛ ولى تقديرات الهى مانع از آن مى‌گردد و انسان ناچار عقب‌نشينى مى‌كند و از آن چنين مى‌فهمد كه مافوق ارادۀ او ارادۀ ديگرى است كه اگر تعلق به چيزى گيرد هرچه برخلاف آن است دَرهم مى‌ريزد و از بين مى‌رود. 🔶 @Nahj_Et
البلاغه منظور از عقل در روایات و حکمت ۵۴ نهج البلاغه چه عقلی هستش؟؟؟ 🔶 @Nahj_Et
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
🔺 غم و اندوه بر او چيره بود! 🔅 : 🔸 «بر كسى چون حسين بايد كه گريندگان بگريند؛ زيرا كه گريستن بر او گناهان بزرگ را مى‌زدايد... چون ماه محرّم مى‌رسيد كسى پدرم عليه‌السلام را خندان نمى‌ديد. غم و اندوه بر او چيره بود تا آن كه ده روز مى‌گذشت». 🔹 «فَعَلى مِثلِ الحُسَينِ فَليَبكِ الباكونَ؛ فإنَّ البُكاءَ عَلَيهِ يَحُطُّ الذُّنوبَ العِظامَ... كانَ أبي عليه السلام إذا دَخَلَ شَهرُ المُحَرَّمِ لا يُرى ضاحِكا، و كانَتِ الكَآبَةُ تَغلِبُ عَلَيهِ حَتّى تَمضِيَ عَشرَةُ أيّامٍ» . 📚 وسائل الشيعة ج ۸ ص١۰ح٣۹٤ 🔶 @Nahj_Et
💠🔹شأن ورود اين گفتار حكيمانه مطابق آنچه طبرى و مسعودى در تاريخ خود نوشته‌اند چنين بوده است كه ابن عباس به امير مؤمنان على عليه السلام پيشنهاد كرد معاويه را در حكومت شام ابقا كند تا بيعت نمايد سپس مى‌تواند او را از آن مقام عزل كند. امام عليه السلام اين گفتار حكيمانه را به او فرمود كه «تو حق دارى نظر مشورتى خود را به من بگويى و من روى آن بينديشم و تصميم بگيرم؛ اما اگر با تو مخالفت كردم (و نظر تو را نپذيرفتم) بايد از من اطاعت كنى»؛ (وَ قال عليه السلام لِعَبْدِ اللَّهِ‌ بْنِ‌ الْعَبَّاسِ‌ وَ قَدْ أَشَارَ إِلَيْهِ‌ فِي شَيْ‌ءٍ‌ لَمْ‌ يُوَافِقْ‌ رَأْيَهُ‌: لَكَ‌ أَنْ‌ تُشيرَ عَلَيَّ‌ وَ أَرَى، فَإِنْ‌ عَصَيْتُكَ‌ فَأَطِعْني) . شيخ محمد عبده بر آنچه در بالا آمد مى‌افزايد كه اين سخن را امام عليه السلام زمانى بيان فرمود كه ابن عباس پيشنهاد كرد فرماندارى بصره را به طلحه و فرماندارى كوفه را به زبير دهد و معاويه را در فرماندارى شام ابقا كند تا آرامشى در دل‌ها پيدا شود و بيعت مردم كامل گردد و خلافت تثبيت شود. اميرمؤمنان عليه السلام به ابن عباس فرمود: «لا أُفْسِدُ دِيني بِدُنْيا غَيْري وَ لَكَ‌ أنْ‌ تُشِيرَ عَلَىَّ‌...؛ من حاضر نيستم دينم را به سبب دنياى ديگرى فاسد كنم 🔶 @Nahj_Et
💵یک وقت علی علیه السلام درهم یا دیناری را که مال خودشان بود کف دست گرفت، 🤔قدری به آن نگاه کرد و فرمود: ای پول! تو تا وقتی که در دست من هستی مال من نیستی؛ ☝️درست عکس آنچه ما می‌گوییم. ما می‌گوییم تا وقتی پول مال من است که در جیب من است 💸و وقتی خرج کردم از دست من رفته است. علی علیه السلام عکس این را فرموده است: 💷🙅‍♂تو تا وقتی که در دست من هستی مال من نیستی، زیرا تا وقتی که در دست من هستی 👌باید مال تو باشم و نوکر تو باشم و تو را نگهداری کنم. تو آن وقت مال من هستی که تو را خرج کرده باشم ⚠️و الّا تا وقتی که تو را نگه داشته‌ام تو مال من و در خدمت من نیستی، من مال تو و در خدمت تو هستم. 📚 مطهری، انسان کامل، ص277 ✨ 🔶 @Nahj_Et
نهج البلاغه
💠🔹شأن ورود اين گفتار حكيمانه مطابق آنچه طبرى و مسعودى در تاريخ خود نوشته‌اند چنين بوده است كه ابن
💠🔹تو مى‌توانى نظر مشورتى خود را به من بدهى...». آنچه را ابن عباس در اين‌جا بيان كرد تنها نظر خود او نبود و احتمالاً گروه ديگرى از سياستمداران عصر امام عليه السلام چنين مى‌پنداشتند كه مماشات با طلحه و زبير و معاويه عامل پيشرفت كار است. در حالى كه اگر اين سه نفر بر آن سه نقطۀ حساس مسلط مى‌شدند به يقين حكومتى غير اسلامى به وجود مى‌آوردند، چراكه هر سه، دنياپرست و خودخواه بودند و از چنين افرادى نمى‌توان انتظار حكومت عادلانۀ على عليه السلام را داشت و بعد از سلطۀ بر كار، ديگر نمى‌توانست مانع خودكامگى‌هاى آن‌ها شود و جنگيدن با آن‌ها براى بازگشتن به راه حق نيز بسيار مشكل‌تر و پيچيده‌تر مى‌شد 🔶 @Nahj_Et
🔴 حاضر شدن اهلبیت در هنگام مرگ گریه کنان " سلام الله علیهم اجمعین " 🔻عَنْ مِسْمَعِ بْنِ عَبْدِ الْمَلِکِ قَالَ قَالَ لِی أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع فِی حَدِیثٍ أَمَا تَذْکُرُ مَا صُنِعَ بِهِ یَعْنِی بِالْحُسَیْنِ ع قُلْتُ‏ بَلَی قَالَ أَتَجْزَعُ قُلْتُ إِی وَ اللَّهِ وَ أَسْتَعْبِرُ بِذَلِکَ حَتَّی یَرَی أَهْلِی أَثَرَ ذَلِکَ عَلَیَّ فَأَمْتَنِعُ مِنَ الطَّعَامِ حَتَّی یَسْتَبِینَ ذَلِکَ فِی وَجْهِی فَقَالَ رَحِمَ اللَّهُ دَمْعَتَکَ أَمَا إِنَّکَ مِنَ الَّذِینَ یُعَدُّونَ مِنْ أَهْلِ الْجَزَعِ لَنَا وَ الَّذِینَ یَفْرَحُونَ لِفَرَحِنَا وَ یَحْزَنُونَ لِحُزْنِنَا أَمَا إِنَّکَ سَتَرَی عِنْدَ مَوْتِکَ حُضُورَ آبَائِی لَکَ وَ وَصِیَّتَهُمْ مَلَکَ الْمَوْتِ بِکَ وَ مَا یَلْقَوْنَکَ بِهِ مِنَ الْبِشَارَةِ أَفْضَلُ وَ لَمَلَکُ الْمَوْتِ أَرَقُّ عَلَیْکَ وَ أَشَدُّ رَحْمَةً لَکَ مِنَ الْأُمِّ الشَّفِیقَةِ عَلَی وَلَدِهَا إِلَی أَنْ قَالَ مَا بَکَی أَحَدٌ رَحْمَةً لَنَا وَ لِمَا لَقِینَا إِلَّا رَحِمَهُ اللَّهُ قَبْلَ أَنْ تَخْرُجَ الدَّمْعَةُ مِنْ عَیْنِهِ فَإِذَا سَالَ دُمُوعُهُ عَلَی خَدِّهِ فَلَوْ أَنَّ قَطْرَةً مِنْ دُمُوعِهِ سَقَطَتْ فِی جَهَنَّمَ لَأَطْفَأَتْ حَرَّهَا حَتَّی لَا یُوجَدَ لَهَا حَرٌّ وَ ذَکَرَ حَدِیثاً طَوِیلًا یَتَضَمَّنُ ثَوَاباً جَزِیلًا یَقُولُ فِیهِ وَ مَا مِنْ عَیْنٍ بَکَتْ لَنَا إِلَّا نُعِّمَتْ بِالنَّظَرِ إِلَی الْکَوْثَرِ وَ سُقِیَتْ مِنْهُ مَعَ مَنْ أَحَبَّنا ▪️مسمع بن عبدالملک گوید: امام صادق " سلام الله علیه " در حدیثی به من فرمود: آیا یاد می کنی که چه کردند با امام حسین " سلام الله علیه" گفتم بله، فرمودند آیا جزع و بی تابی می کنی؟ گفتم آری بخدا قسم و بدین خاطر گریه می کنم اشک می ریزم تا اینکه اهل خانه ام اثر اشک را در من می بینند و از طعام امتناع می کنم تا اینکه اشک در رخسارم نمایان می شود. 🔻حضرت فرمودند: خداوند اشکت را رحمت کند بدرستیکه تو از کسانی هستی که از اهل جزع برای ما و از آنانیکه بسبب شادی ما شادی می کند و بخاطر حزن ما محزون می شوند شمرده می شوند و بدرستیکه تو هنگام مرگت حاضر شدن پدران من را نزد آمده و توصیه کردن ایشان در مورد تو به ملک الموت را خواهی دید و آنچه که بدین خاطر از بشارت به تو می دهند بهتر و افضل می باشد، هیچ کسی از روی رحمت به ما و بخاطر آنچه که به ما وارد شده بر ما گریه نمی کند مگر اینکه خداوند قبل از اینکه اشک از چشمهایش در جهنم بیفتد قطعاً حرارت جهنم را خاموش خواهد نمود تا اینکه دیگر هیچ حرارتی نداشته باشد و هیچ چشمی نیست که بر ما گریه کند مگر اینکه به نگاه به کوثر بهره مند خواهد شود و از آن به همراه آنانیکه ما را دوست دارند سیراب خواهد شد. 📚وسائل الشیعه/ج14/ص508 📚 ص ۱۰۱ 🔶 @Nahj_Et