#قدرت_و_استبداد
🔹امیرالمومنین علیهالسلام
💠مَنْ مَلَكَ اسْتَأْثَرَ
🔹«آنهايى كه به حكومت مى رسند (غالباً) مستبد مى شوند»
📘#حکمت_160
🔶 @Nahj_Et
💠🔹همانگونه كه در بعضى از شروح نهج البلاغه آمده كه بعضى گفتهاند: بخت به منزلۀ مردى نابينا و گنگ و كر است كه در برابر او مقدارى جواهرات و سنگريزه باشد و او با هر دو دستش بىحساب آنها را به سوى حاضران پرت كند، گروهى بىدليل جواهرات را به چنگ مىآورند و گروه ديگرى سنگريزهها را. در حالى كه اين سخن صحيح به نظر نمىرسد. درست است گاهى پارهاى از تصادفها سبب پيشرفت بعضى از اشخاص نالايق و عقبماندگى برخى از افراد لايق مىشود؛ ولى اينها را بايد استثنايى دانست. اساس پيشرفت بر تلاش و كار و مديريت و نظم و تدبير است. ممكن است بعضى عوامل موفقيت و پيروزى اشخاص بر ما روشن نباشد ولى به يقين آنها كه موفقيت بيشترى در امور اقتصادى، فرهنگى، سياسى و نظامى و مانند آن را پيدا مىكنند داراى امتيازاتى هستند كه ديگران ندارند؛ خواه اين امتيازات براى ما روشن شده باشد يا نه و اينكه امام عليه السلام مىفرمايد: با كسانى كه روزى به سوى آنها روى آورده شريك شويد، ممكن است اشاره به همين عوامل موفقيت و بهرهگرفتن از مديريت و لياقتهاى آنها باشد و به اين ترتيب مسئلۀ اقبال و شانس از جنبۀ خرافى بيرون مىآيد و به صورت مستدل و منطقى خودنمايى خواهد كرد
#حکمت_230
🔶 @Nahj_Et
💠 حدیث روز 💠
💎پاداش بینهایت اشک برای اهلبیت (ع)
🔻امام صادق علیهالسّلام:
لِكُلّ شَيْئٍ ثَوابٌ اِلا الدَمْعَةٌ فينا
🏴 هر چيزى پاداش و مزدى دارد، مگر اشكى كه براى ما ريخته شود (كه چيزى با آن برابرى نمیكند و مزد بیاندازه دارد).
📚 جامعالاحادیث الشیعه، ج ۱۲، ص ۵۴۸
🔶 @Nahj_Et
شرحی بر نامه سی نهجالبلاغه
از نامه هاى امام(علیه السلام) است به معاویه.
مرحوم سیّد رضى آغاز این نامه را نیاورده است. آغاز آن مطابق آنچه در نقل ابن ابى الحدید آمده، چنین است:
«أمّا بَعْدُ فَقَدْ بَلَغنى کِتابُکَ تَذْکُرُ فیهِ مُشاغَبَتى ...; نامه تو به من رسید که در آن مرا متهم ساخته اى که شر و فتنه درباره تو و یارانت برپا کرده ام...».
این تعبیر به خوبى نشان مى دهد که این نامه نامه اى ابتدایى از سوى امیر مؤمنان على(علیه السلام) نیست،
بلکه پاسخى است به نامه معاویه که امام(علیه السلام) را متهم به ایجاد آشوب و ظلم و ستم کرده و امام(علیه السلام) پاسخ کوبنده اى به او مى دهد که برنامه من امر به معروف و نهى از منکر و مبارزه با ستمکاران و ملحدان و منافقان است و بر اساس دستور پروردگار در قرآن مجید، این امور را انجام مى دهم.
امام(علیه السلام) بعد از آنکه دامن خود را از این تهمت هاى ناروا پاک مى شمرد، به نصیحت کردن معاویه مى پردازد که این بخش از نامه در آنچه سیّد رضى در اینجا نقل کرده، منعکس است.
امام(علیه السلام) به او مى فرماید:
راه حق را بشناس که نشانه هایش روشن است و عذرى در نشناختن آن ندارى. هرگز از مسیر حق منحرف نشو که در بیابان زندگى سرگردان مى شوى و خدا نعمتش را از تو بر مى گیرد و نقمت و مجازاتش را بر تو نازل مى کند. مراقب خویشتن باش باز هم مراقب خویشتن باش; مبادا نفس سرکش، تو را به زیان و خسران و کفر و ترک ایمان بکشاند.
#نامه_30
🔶 @Nahj_Et
💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانۀ كوتاه به دو نكتۀ مهم اشاره مىكند و در واقع به همگان هشدار مىدهد. در نكتۀ اول مىفرمايد: «بهترين افراد اين امت را نبايد از عذاب الهى ايمن بدانيد زيرا خداوند مىفرمايد: جز زيانكاران هيچكس در برابر مجازات الهى احساس امنيت نمىكند»؛ (لَا تَأْمَنَنَّ عَلَى خَيْرِ هٰذِهِ الْأُمَّةِ عَذَابَ اللّٰهِ لِقَوْلِهِ تَعَالَى: « فَلاَ يَأْمَنُ مَكْرَ اللّٰهِ إِلَّا الْقَوْمُ الْخَاسِرُونَ ») . ابن ابى الحديد در شرح نهج البلاغۀ خود در اينجا ايرادى مطرح كرده و آن را بدون پاسخ گذاشته است و آن اينكه آيۀ شريفۀ اول درمورد قوم زيانكار است كه ممكن است در برابر مجازات الهى احساس امنيت كند اما كسى كه از بهترين افراد اين امت است مشمول اين آيه نيست چگونه امام عليه السلام آيه را تطبيق بر اينگونه افراد فرموده است؟ پاسخ اين ايراد روشن است و تعجب مىكنيم چگونه ابن ابى الحديد توجه به آن پيدا نكرده است.
#حکمت_377
🔶 @Nahj_Et
💠نصیحت حضرت علی(ع)
🔹مولی امیرالمؤمنین علیهالسلام:
اِقبَلْ عُذرَ مَنِ اعتَذَرَ اِلَیكَ
اگر كسی از تو عذر خواهی كرد تو نیز عذر او را بپذیر (كه نشانه شخصیت والای تو است)
ای مالک بدان مردم اغلب بی انصاف و بی منطق و خودمحورند،آنان را ببخش .
اگر مهربان باشی تو را به داشتن انگیزه های پنهان متهم می کنند ، ولی تو مهربان باش.
اگر شریف و درستکار باشی فریبت می دهند، ولی تو شریف ودرستکار باش.
نیکیهای امروزت را فراموش می کنند ولی نیکوکار باش.
بهترین های خودت را به دیگران ببخش ، حتی اگر اندک باشد .
در انتها خواهی دید ، آنچه می ماند میان تو وخدای توست نه میان تو و مردم .
📚نامه امام علی"ع" به مالک اشتر
📚" نهج البلاغه"
📚تحفالعقول، صفحه ٨٢
🔶 @Nahj_Et
💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه كه در ميان مردم جنبۀ ضربالمثل پيدا كرده است دستورى دفاعى و خاص را بيان كرده، مىفرمايد: «سنگ را از همانجا كه آمده بازگردانيد، چراكه شر و بدى را جز با شر و بدى نمىتوان دفع كرد»؛ (رُدُّوا الْحَجَرَ مِنْ حَيْثُ جَاءَ، فَإِنَّ الشَّرَّ لَا يَدْفَعُهُ إِلَّا الشَّرُّ) . بعضى از شارحان، اين سخن را ناظر به مسئلۀ قصاص دانسته و اشارهاى به آيۀ شريفۀ «وَ لَكُمْ فِي اَلْقِصٰاصِ حَيٰاةٌ يٰا أُولِي اَلْأَلْبٰابِ» مىدانند، زيرا هرگاه قانون قصاص در ميان نباشد و قاتل احساس امنيت كند، جان بسيارى به خطر مىافتد؛ اما اگر قتلى كه انجام داده را با قتل خودش پاسخ گوييم افراد شرورِ ديگر از ترس قصاص، متعرض جان مردم نمىشوند و اين خود سبب حيات و امنيت جامعه است. ولى نبايد ترديد داشت كه كلام امام عليه السلام منحصر به قصاص نيست، بلكه قانونى كلى در برابر افرادى است كه جز با توسل به زور از كارهاى خلاف خود برنمىگردند.
#حکمت_314
🔶 @Nahj_Et
نهج البلاغه
💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه كه در ميان مردم جنبۀ ضربالمثل پيدا كرده است دستورى دفاعى
💠🔹دشمنانى كه با تمام قوا به مسلمانان حمله مىكنند جز با مقابلۀ به مثل دست از شيطنت خود برنمىدارند و اين شبيه چيزى است كه قرآن مجيد در آيات فراوانى بيان فرموده است: در يك جا مىفرمايد: «الشَّهْرُ الْحَرٰامُ بِالشَّهْرِ الْحَرٰامِ وَ الْحُرُمٰاتُ قِصٰاصٌ فَمَنِ اعْتَدىٰ عَلَيْكُمْ فَاعْتَدُوا عَلَيْهِ بِمِثْلِ مَا اعْتَدىٰ عَلَيْكُمْ وَ اتَّقُوا اللّٰهَ وَ اعْلَمُوا أَنَّ اللّٰهَ مَعَ الْمُتَّقيٖنَ؛ ماهِ حرام، در برابر ماهِ حرام! (اگر دشمنان، احترام آن را شكستند و در آن با شما جنگيدند، شما نيز حق داريد مقابله به مثل كنيد). و تمام حرامها، (قابلِ) قصاص است و (بهطور كلّى) هركس به شما تجاوز كرد، همانند آن بر او تعدّى كنيد! و از خدا بپرهيزيد (و زيادهروى ننماييد!) و بدانيد خدا با پرهيزكاران است!». نيز در جاى ديگر آمده است: «وَ قٰاتِلُوا فِي سَبِيلِ اللّٰهِ اَلَّذِينَ يُقٰاتِلُونَكُمْ وَ لاٰ تَعْتَدُوا إِنَّ اَللّٰهَ لاٰ يُحِبُّ اَلْمُعْتَدِينَ» ؛ و در راه خدا، با كسانى كه با شما مىجنگند، نبرد كنيد! و از حدّ تجاوز نكنيد، كه خدا تعدّىكنندگان را دوست نمىدارد!»
#حکمت_314
🔶 @Nahj_Et
11.69M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
#هر_گناهی_به_چه_علت_گناه_است
📛‼️
(قسمت دوم و آخر)
تهمت زدن برای چه حرام است؟ دروغ گفتن برای چه حرام است؟ و هر گناهی را که شما در نظر بگیرید به دلیل اینکه بدبخت کننده است حرام است نه به دلیل اینکه خوشبخت کننده در دنیاست و خدا مضایقه دارد- العیاذ بالله- که بندهاش هم در دنیا خوشبخت باشد هم در آخرت.اگر واقعاً خوشبختی دنیا باشد خوشبختی آخرت هم هست. خوشبختی واقعی خوشبختی دنیا و خوشبختی آخرت هردوست، با همدیگر توأم است.
؛
پس بسیار غلط است که کسی در منطق تبلیغ خودش به آن شکل کلیسایی- به قول راسل- سخن بگوید که چارهای نیست، یکی از این دو بیچارگی را باید متحمل شد: یا باید در دنیا بدبخت بود یا در آخرت؛ این که خیلی سخت است که انسان برای چهار روز دنیا بیاید بدبختی آخرت را متحمل بشود، پس چند روز [دنیا را با بدبختی میگذرانیم!] خیر، تقوا را باید داشت نه بدبختی. تقوا داشتن یعنی تحمل محرومیتهای کوچک در همین دنیا برای [گریز از] محرومیت بزرگتر در همین دنیا، به این معنا که انسان اگر دورنگر نباشد نمیتواند در همین دنیا انسان باشد. ولی این معنایش تحمل بدبختی نیست؛ عین خوشبختی است.
؛
حال ببینیم نوح چه میگوید: اسْتَغْفِروا رَبَّکمْ استغفار کنید، از راه غلطتان برگردید، مأیوس هم نشوید، نگویید کار ما از این حرفها گذشته؛ رحمت خدا بیش از این حرفهاست، خدا آمرزنده و باگذشت است. همین قدر انسان به درگاه الهی برگردد خدا از همه آن آثار سوء صرفنظر میکند.
یُرْسِلِ السَّماءَ عَلَیْکمْ مِدْراراً.
#استاد_مطهری، آشنایی با قرآن 📚💯
🔶 @Nahj_Et