💠🔹همان گونه كه در ذيل ترجمۀ آن، پيش از اين ذكر كرديم، شرح جامعى كه امام عليه السلام دربارۀ ايمان داد همان است كه در حكمت 31 آمده و توضيح آن گذشت. به هر حال مقصود امام عليه السلام در گفتار حكيمانۀ بالا اين است كه مطالب اساسى و مهم مانند شرح ويژگىهاى ايمان بايد در حضور جمع بيان شود تا هيچيك از نكتههاى آن ضايع نگردد و بهطور كامل براى غير حاضران و حتى براى نسلهاى آينده باقى بماند.
#حکمت_266
🔶 @Nahj_Et
💠عمر بن خطاب معتقد بود ایرانیها مجوسی و بیدین هستند و نمیشود از آنها جزیه گرفت (جزیه گرفتن مخصوص اهل کتاب است نه کفار) برای همین پس از فتح ایران، میخواست همه ایرانیان را به دلیل مجوسی بودن، به قتل برساند اما علی بن ابیطالب علیه السلام جلوی او را گرفت و به او فرمود: حق کشتن آنان را نداری چون آنها برای خودشان دین و کتاب آسمانی داشتهاند بنابراین باید آنها را نیز اهل کتاب قلمداد کنی.
پس از این سخن علی، عمر ایرانیان را در دین خودشان آزاد گذاشت.
📌و لما فتحت بلاد العجم، أراد عمر بن الخطاب أن يقتل المجوس و أن لا يقبل منهم الجزية. فقال عليّ (ع) انّه كان لهم نبىّ و كتاب، فيجب أن تستنّ فيهم بسنّة أهل الكتاب؛ فأقرّهم حينئذ على ملّتهم. و لو لا أنّ معهم رسم من رسوم الأنبياء (ع) و إن كانوا قد خلطوه بالبدع، لما كان يوجد فى مملكة الاسلام مجوسى.
📚(اعلام النبوة ابوحاتم رازی ص 176)
با معارف نهج البلاغه 234
🔶 @Nahj_Et
💠🔹اضافه بر اين، هنگامى كه سخنى در حضور جمع گفته شود به يقين در ميان آنها افراد فاضل و برجسته كم نيستند؛ آنها مىتوانند در فهم مفاهيم آن به ديگران كمك كنند. «شارِدَة» از مادۀ «شُرُود» (بر وزن سرود) به معناى حيوان يا انسان فرارى است و چون در اينجا به صورت مؤنث آمده و غالباً ضرب المثلهاى عرب به شتر است، مىتواند اشاره به ناقۀ گريزپا باشد. بعضى «شرود» را به معناى فرار توأم با اضطراب تفسير كردهاند و به هر حال اين واژه به صورت كنايه در مورد سخنها و مسائل ديگر بهكار مىرود
#حکمت_266
🔶 @Nahj_Et
💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه براى پيشگيرى از حرص حريصان مىفرمايد: «اى فرزند آدم! غم و اندوهِ روزى كه نيامده را بر آن روز كه در آن هستى تحميل مكن، چراكه اگر آن روز، از عمرت باشد خداوند روزىِ تو را در آن روز مىرساند. (و اگر نباشد، اندوه چرا؟)»؛ (يَا بْنَ آدَمَ، لَا تَحْمِلْ هَمَّ يَوْمِكَ الَّذِي لَمْ يَأْتِكَ عَلَى يَوْمِكَ الَّذِي قَدْ أَتَاكَ، فَإِنَّهُ إِنْ يَكُ مِنْ عُمُرِك يَأْتِ اللّٰهُ فِيهِ بِرِزْقِكَ) . شك نيست كه منظور امام عليه السلام از اين كلام، نفى آيندهنگرى و تدبير در امور زندگى به خصوص در سطح جامعۀ اسلامى نيست، زيرا هر كسى بايد به آيندۀ همسر و فرزندانش و زمامداران اسلامى به آيندۀ مسلمانان حساس باشند
#حکمت_267
🔶 @Nahj_Et
💠🔹در حالات سلمان فارسى كه آگاهى كامل از تعليمات اسلام داشت، آمده است: هنگامى كه سهم خود را از بيتالمال مىگرفت، قوت سال خود را از آن مىخريد و نگهدارى مىكرد. در حديث ديگرى آمده است كه وى فلسفۀ اين كار را چنين بيان مىكرد: «إِنَّ النَّفْسَ قَدْ تَلْتَاثُ عَلَى صَاحِبِهَا إِذَا لَمْ يَكُنْ لَهَا مِنَ الْعَيْشِ مَا تَعْتَمِدُ عَلَيْهِ فَإِذَا هِيَ أَحْرَزَتْ مَعِيشَتَهَا اطْمَأَنَّتْ؛ نفس آدمى هنگامى كه آيندۀ خود را تأمين نبيند دلچركين مىشود ولى زمانى كه معيشت خود را تأمين كرد اطمينان پيدا مىكند».
#حکمت_267
🔶 @Nahj_Et
#دنیا_محل_امتحان
#نهج_البلاغه
🌔أَلَا إِنَّ الدُّنْيَا دَارٌ لَا يُسْلَمُ مِنْهَا إِلَّا فِيهَا وَ لَا يُنْجَى بِشَيْءٍ كَانَ لَهَا؛ ابْتُلِيَ النَّاسُ بِهَا فِتْنَةً، فَمَا أَخَذُوهُ مِنْهَا لَهَا أُخْرِجُوا مِنْهُ وَ حُوسِبُوا عَلَيْهِ وَ مَا أَخَذُوهُ مِنْهَا لِغَيْرِهَا قَدِمُوا عَلَيْهِ وَ أَقَامُوا فِيهِ
💠آگاه باشید! دنیا خانه ای است که کسی در آن ایمنی ندارد, جز آنکه به جمع آوری توشه ی آخرت پردازد و از کارهای دنیایی کسی نجات نمیابد
مردم به وسیله دنیا آزمایش میشوند ، پس هر چیزی از دنیا را که برای دنیا بدست آورند از کفشان بیرون میرود و بر آن محاسبه خواهند شد و آنچه را که در دنیا برای آخرت تهیه کردند به آن خواهند رسید و با آن خواهند ماند.
📘 #خطبه_63
🔶 @Nahj_Et
💠🔹بنابراين هرگز منظور امام عليه السلام ترك تلاش و كوشش براى زندگى و تأمين آيندۀ معقول و برنامهريزى براى وابسته نبودن به ديگران نيست، بلكه هدف جلوگيرى از حرص و آز شديدى است كه بسيارى از مردم را فرا مىگيرد و به بهانۀ تأمين آينده دائماً براى ثروتاندوزى تلاش مىكنند و اموالى را گرد مىآورند كه هرگز تا آخر عمر از آن استفاده نكرده، براى ديگران به يادگار مىگذارند. شاهد اين سخن همان جملهاى است كه در ذيل اين حديث شريف در بعضى از منابع آمده بود كه امام عليه السلام مىفرمايد: «وَ اعْلَمْ أنَّكَ لا تَكْسِبُ مِنَ الْمالِ شَيْئاً فَوْقَ قُوتِكَ إلّا كُنْتَ فِيهِ خازِناً لِغَيْرِكَ؛ بدان كه تو چيزى از مال را بيش از نياز خود به دست نمىآورى مگر اينكه در آن، خزانهدار براى ديگرى هستى»
#حکمت_267
🔶 @Nahj_Et
💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه توصيه مىكند كه هرگز در دوستى و دشمنى افراط نكنيد كه پايان نافرجامى دارد. مىفرمايد: «دوست خود را در حد اعتدال دوست بدار، چراكه ممكن است روزى دشمنت شود و با دشمنت نيز در حد اعتدال دشمنى كن، زيرا ممكن است روزى دوست تو شود»؛ (أَحْبِبْ حَبِيبَكَ هَوْناً مَا، عَسَى أَنْ يَكُونَ بَغِيضَكَ يَوْماً مَا، وَ أَبْغِضْ بَغِيضَكَ هَوْناً مَا، عَسَى أَنْ يَكُونَ حَبِيبَكَ يَوْماً ما) . «هَون» در اصل به معناى آرامش و راحتى و «هونا» معمولاً به معناى شتاب نكردن و به آرامى كارى را انجام دادن و «ما» براى تقليل است و در مجموع يعنى كمى آرامتر. اشاره به اينكه هميشه دوستىها و دشمنىها استمرار نمىيابد و چه بسا دوستى، روزى به دشمنى و دشمنى، روزى به دوستى تبديل گردد.
#حکمت_268
🔶 @Nahj_Et
💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه تقسيم دوگانۀ آموزندهاى دربارۀ مردم دنيا دارد، مىفرمايد: «مردم در دنيا دو گروهند: گروهى تنها براى دنيا تلاش مىكنند و دنيايشان آنان را از آخرتشان باز داشته است»؛ (النَّاسُ فِي الدُّنْيَا عَامِلاَنِ: عَامِلٌ عَمِلَ فِي الدُّنْيَا لِلدُّنْيَا، قَدْ شَغَلَتْهُ دُنْيَاهُ عَنْ آخِرَتِهِ) . سپس در ادامۀ اين توصيف مىفرمايد: «نسبت به بازماندگان خود از فقر وحشت دارند؛ ولى از فقر خويش (براى جهان ديگر) خود را در امان مىدانند، ازاينرو عمر خويش را در منافع ديگران فانى مىسازند (و دست خالى به آخرت مىروند)»؛ (يَخْشَى عَلَى مَنْ يَخْلُفُهُ الْفَقْرَ وَ يَأْمَنُهُ عَلَى نَفْسِهِ فَيُفْني عُمُرَهُ فِي مَنْفَعَةِ غَيْرِهِ) .
#حکمت_269
🔶 @Nahj_Et
استاد مطهری :
.ملّای رومی در یک جا عجیب این مطلب را بیان کرده است، میگوید:
🔹ای که در پیکار، خود را باخته
🔹دیگران را تو ز خود نشناخته
👈ای کسی که خود (یعنی همان «من») را باختهای. این تعبیر هم از قرآن است :
قُلْ انَّ الْخاسِرینَ الَّذینَ خَسِروا انْفُسَهُمْ
✨ «4» قرآن میگوید که بزرگترین باختنها و بزرگترین باختن در قمارها این است که انسان «خود» را ببازد
🔸ای که در پیکار، خود را باخته
🔸دیگران را تو ز خود نشناخته
🔸تو به هر صورت که آیی بیستی(5)
🔸که منم این، والله آن تو نیستی
👈بعد دلیل میآورد، میگوید:
🔻یک زمان تنها بمانی تو ز خلق
🔻در غم و اندیشه مانی تا به حلق
⚠️آیا زمانی که خلوت برایت رخ دهد که اجباراً در خلوت بروی و یا اختیاراً از مردم جدا شوی، از تنهایی وحشت میکنی یا نمیکنی؟
👈کدام یک از ما هستیم که ده شبانه روز در یک جا تنها باشیم و حوصلهمان سر نرود؟ حبس تک سلولی بالاترین حبسهاست، چون آدم تنها میماند.
👌اگر خودت را یافته بودی و خودت را درک کرده بودی (چنین حالتی پیدا نمیکردی.)
▪️این تو کی باشی که تو آن اوحدی
▪️که خوش و زیبا و سرمست خودی
🙅♂اگر توخودت را کشف کرده بودی، وقتی در خلوت با خودت بودی نیازی به هیچ چیز نداشتی.
👌اینکه در خلوت وحشت میکنی برای این است که با خودت هم نیستی، خودت را هم گم کردهای، خودت را باختهای.
☝️این است که روح و حقیقت عبادت که توجه به خداست، بازیافتن خود واقعی است. انسان خود حقیقیاش را در عبادت و در توجه به ذات حق پیدا میکند و میابد .
📚 #استاد_مطهری، انسان کامل، ص 205 ، 206
🔶 @Nahj_Et
💢 سوگند دادن ظالم
💠 امام علی علیه السلام فرمودند:
🔹 اگر بنا داريد ستمكار را سوگند دهيد، اين گونه سوگند دهيد كه از حول و قوه خدا بيزار است. زيرا اگر به اين صورت به دروغ سوگند خورد در كيفرش عجله شود. و اگر قسم بخورد به خداوندى كه جز او خدايى نيست، در كيفرش شتاب نشود، چه اينكه خدا را يگانه دانسته است.
📚 #حکمت_253 نهج البلاغه
🔶 @Nahj_Et
💢 سوگند دادن ظالم
💠 امام علی علیه السلام فرمودند:
🔹 اگر بنا داريد ستمكار را سوگند دهيد، اين گونه سوگند دهيد كه از حول و قوه خدا بيزار است. زيرا اگر به اين صورت به دروغ سوگند خورد در كيفرش عجله شود. و اگر قسم بخورد به خداوندى كه جز او خدايى نيست، در كيفرش شتاب نشود، چه اينكه خدا را يگانه دانسته است.
📚 #حکمت_253 نهج البلاغه
🔶 @Nahj_Et
نهج البلاغه
💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه تقسيم دوگانۀ آموزندهاى دربارۀ مردم دنيا دارد، مىفرمايد:
💠🔹به يقين چنين كسى انسان بسيار نادان و بىخبرى است كه پيوسته در دنيا دست و پا مىزند ثروتى براى فرزندانش بيندوزد و آيندۀ آنها را تأمين كند تا فقر، گريبانشان را نگيرد؛ ولى خودش از دو جهت گرفتار فقر است: هم فقر دنيوى، به دليل اندوختن ثروت و مصرف نكردن آن و هم فقر اخروى، به علّت اينكه چيزى از آن را در راه خدا صرف نكرده تا به مقتضاى «مٰا عِنْدَكُمْ يَنْفَدُ وَ مٰا عِنْدَ اَللّٰهِ بٰاقٍ» براى آخرتش ذخيرهاى باشد. عمر خويش را در اين راه فانى كرده و با محروميت دنيوى و دست خالى به سوى سراى ديگر رهسپار مىشود. زهى نادانى و بىعقلى!
#حکمت_269
🔶 @Nahj_Et
#دعای_طلب_باران
┄┄┅═✧❁💦⛈💦❁✧═┅┄
#نهج_البلاغه
💦خدايا رحمت خود را با ابر پر باران و بهار پر آب و گياهان خوش منظر شاداب بر ما نازل فرما، بارانى درشت قطره بر ما فرو فرست كه مردگان را زنده و آنچه از دست ما رفته به ما باز گرداند.
💦 خدايا ما را با بارانى سيراب كن كه زنده كننده، سيراب سازنده، فراگير و به همه جا رونده، پاكيزه و با بركت، گوارا و پر نعمت، گياه آن بسيار، شاخه هاى آن به بار نشسته و برگ هايش تازه و آب دار باشد تا با چنان بارانى بنده ناتوان را توان بخشى، و شهرهاى مرده ات را زنده سازى،
💦خدايا بارانى ده كه بسيار ببارد تا زمين هاى بلند ما پر گياه شود، و در زمين هاى پست روان گردد و نعمت هاى فراوان در اطراف ما گسترش يابد، تا با آن ميوه هاى ما بسيار، گلّه هاى ما زنده و فراوان، و سرزمينهاى دورتر از ما نيز بهرمند گردند،
📘#خطبه_115
🔶 @Nahj_Et
#وصف_کشورداری_خویش
🔹امیرالمؤمنین علی علیه السلام
◽️وَ لَقَدْ أَحْسَنْتُ جِوَارَكُمْ وَ أَحَطْتُ بِجُهْدِي مِنْ وَرَائِكُمْ وَ أَعْتَقْتُكُمْ مِنْ رِبَقِ الذُّلِّ
🌎با شما به نیكویی زندگی كردم، و به قدر توان از هر سو نگهبانی شما دادم، و از بندهای بردگی و ذلت شما را نجات دادم.
📚 #خطبه_159
🔶 @Nahj_Et
💠🔹سيّد رضى رحمه الله شأن ورودى براى اين كلام حكيمانۀ امام عليه السلام نقل مىكند و مىگويد: «روايت شده است كه در ايام خلافت عمر بن الخطاب، نزد او از زيورهاى كعبه و كثرت آن سخن به ميان آمد. گروهى (به عمر) گفتند: اگر آنها را مىگرفتى (و مىفروختى) و با آن، لشكرهاى مسلمين را مجهز مىساختى، اجر آن بيشتر بود. كعبه چه احتياجى به اين زيورها دارد؟ به دنبال آن، عمر تصميم به اين كار گرفت و از اميرمؤمنان عليه السلام دراينباره سؤال كرد»؛ (وَ رُوِيَ أَنَّهُ ذُكِرَ عِنْدَ عُمَرَ بْنِ الْخَطَّابِ فِي أَيَّامِهِ حَلْيُ الْكَعْبَةِ وَ كَثْرَتُهُ فَقَالَ قَوْمٌ لَوْ أَخَذْتَهُ فَجَهَّزْتَ بِهِ جُيُوشَ الْمُسْلِمِينَ كَانَ أَعْظَمَ لِلْأَجْرِ وَ مَا تَصْنَعُ الْكَعْبَةُ بِالْحَلْيِ فَهَمَّ عُمَرُ بِذَلِكَ وَ سَأَلَ عَنْهُ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ عليه السلام)
#حکمت_270
🔶 @Nahj_Et
💠🔹امام عليه السلام در اين گفتار پرمعناى خود به انحرافات و بدعتهايى كه بعد از رسول خدا صلى الله عليه و آله پيدا شده بود اشاره كرده مىفرمايد: «اگر گامهايم در اين لغزشگاهها استوار بماند امورى را تغيير خواهم داد»؛ (لَوْ قَدِ اسْتَوَتْ قَدَمَاىَ مِنْ هٰذِهِ الْمَدَاحِضِ لَغَيَّرْتُ أَشْيَاءَ) . «مَداحِضْ» جمع «مِدْحَض» به معناى لغزشگاه است و ريشۀ اصلى آن «دَحْض» و «دُحوض» به معناى لغزش است. مىدانيم پس از پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله در زمان خلفا انحرافى چه در مسائل عقيدتى و چه در احكام روى داد كه غالباً منشأ سياسى يا عدم آگاهى به تعليمات اسلام داشت و امام عليه السلام مترصد بود مسلمانان را از آن انحرافات بازگرداند و به اسلام خالص و راستين زمان پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله سوق دهد؛
#حکمت_272
🔶 @Nahj_Et
💠🔹ولى متأسفانه جنگهاى داخلى كه يكى پس از ديگرى واقع شد و بىوفايى كوفيان و فعاليت شديد منافقان به آن حضرت مجال نمىداد. ازاينرو فرمود كه اگر اين لغزشگاهها برطرف گردد و آرامش پيدا شود - كه متأسفانه تا آخر عمر مبارك آن حضرت حاصل نشد - امورى را تغيير خواهم داد. شاهد اين سخن ما خطبهاى است كه حضرت ضمن آن مىفرمايد: «قَدْ عَمِلَتِ الْوُلاةُ قَبْلِي أَعْمَالاً خَالَفُوا فِيهَا رَسُولَ اللَّهِ صلى الله عليه و آله مُتَعَمِّدِينَ لِخِلافِهِ نَاقِضِينَ لِعَهْدِهِ مُغَيِّرِينِ لِسُنَّتِهِ وَ لَوْ حَمَلْتُ النَّاسَ عَلَى تَرْكِهَا وَ حَوَّلْتُهَا إِلَى مَوَاضِعِهَا وَ إِلَى مَا كَانَتْ فِي عَهْدِ رَسُولِ اللَّهِ صلى الله عليه و آله لَتَفَرَّقَ عَنِّي جُنْدِي حَتَّى أَبْقَى وَحْدِي أَوْ قَلِيلٌ مِنْ شِيعَتِي؛ زمامداران پيش از من كارهايى انجام دادند كه برخلاف سنت رسول خدا صلى الله عليه و آله بود. عامدانه راه خلاف رفتند و نقض عهد آن حضرت كردند و سنتش را تغيير دادند و اگر من مردم را وادار به ترك آنها كنم و آنها را به حال اول و به همان چيزى كه در عهد رسول خدا صلى الله عليه و آله بود بازگردانم، لشكرم از اطراف من پراكنده مىشود تا آنجا كه تنهاى تنها مىمانم و يا كمى از شيعيان من با من مىمانند»
#حکمت_272
🔶 @Nahj_Et
حکمت 228 فراز 3 تا آخر.mp3
12.74M
💠 شرح نهج البلاغه
🔸 حکمت 228 فراز 3 تا آخر
🎙 استاد #محمدی_شاهرودی
🔶 @Nahj_Et