#نهج‌_البلاغه ✨وَالاِسْتِشَارَةُ عَیْنُ الْهِدَایَةِ 💠«مشورت عین هدایت است» 📘 #حکمت۲۱۱ 🔶 @Nahj_Et

«مهم ترین برنامه پیامبران، شناسایی و شکوفایی این گنجینه های معنوی است که به نام عقل و فطرت، درون انسان نهادینه شده است» 📚کتاب سلونی قبل ان تفقدونی(تحریر نهج البلاغه) ج۱ ص۲۳۰/تألیف حضرت آیت الله العظمی جوادی آملی 🔶 @Nahj_Et

✨﷽✨ 🔴میخواهیم دنیا رو کنار بزاریم ولی نمیشه... ✍حضرت علی (ع) فرمودند: آنكه ياد مرگ بسيار كند، از دنيا به اندك خشنود شود. 📕نهج البلاغه، حكمت 349 معنای این روایت این است که کسی که دنیا را می‌طلبد و سیری ندارد، به این معناست که قطعا مرگ را فراموش کرده، بهترین نسخه برای رهایی از محبت دنیا، یاد مرگ است؛ عشق دنیا از آن کسانیست که در آن قصد اقامت دائم کرده‌اند و برای خود چنان دنیایی برپا کرده‌اند که گویی مرگی وجود ندارد! اگر یاد مرگ نباشد حتی مومنین هم بر سر سجاده نشسته و طلب دنيا ميكنند. از بین اذکار، ذكر ازدياد رزق به لب دارند و دنبال آیاتی هستند که بر روزیشان بیافزاید؛ مفاتیح و قرآن را هم مقدمه رسیدن به دنیا می‌کنند. ‌‌‌‌ 🔶 @Nahj_Et

چند درصد به این دو روایت باور داریم؟! حضرت سید الشهدا فرمود: ۱-بدانيد نيازهاي مردم به سوي شما از نعمت هاي خداوند بر شماست. بنابراين، اين نعمت ها را از خود دور نسازيد؛ كه اگر چنين كنيد، اين نعمت (مراجعه مردم به سوي شما از شما گرفته مي شود) و به ديگران داده مي شود. حضرت امیر فرمود: ۲-مسکین و نیازمند و شخصی که احتیاج دارد، فرستاده خداست، كسى كه از او دريغ دارد از خدا دريغ داشته و كسى كه به او عطا كند به خداوند عطا كرده است. إعْلَمُوا أنَّ حَوَائِجَ النّاسِ إلَيْكُمْ مِنْ نِعَمِ اللّه ِ عَلَيْكُمْ فَلا تَمَلُّوا النَّعَمَ فَتَتَحَوَّلُ إلي غَيْرِكُمْ. مستدرک الوسائل ج ۱۲، ص ۳۶۹ إِنَّ الْمِسْكِينَ رَسُولُ اللّهِ، فَمَنْ مَنَعَهُ فَقَدْ مَنَعَ اللّه، وَمَنْ أَعْطَاهُ فَقَدْ أَعْطَى اللّهَ. نهج البلاغه حکمت ۳۰۴. 🔶 @Nahj_Et

ایران در نگاه امام علی (ع) شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید ( ج ۲۰ ص ۲۸۴) 🔶 @Nahj_Et

🔔 تأثیر کلام و سخن ✅ امام علی علیه السلام: چه بسيار سخن هايى كه از حمله كردن (و اعمال قدرت) نافذتر است. 📙 حکمت 394 نهج البلاغه 🔶 @Nahj_Et

📚#نهج_البلاغه 📖حکمت،۳۵۹ ✅حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام❤️ به سخنی که کسی بر زبان رانده تا آنجا که برداشت نیکویی می توان از آن داشت،گمان بد مبر. 🔶 @Nahj_Et

#نهج‌_البلاغه ◽️هَيْهَاتَ ! لاَ يُخْدَعُ اللهُ عَنْ جَنَّتِهِ، وَلاَ تُنَالُ مَرْضَاتُهُ إلاَّ بِطَاعَتِهِ 🔴هيهات ! هرگز، نمى توان خدا را در مورد بهشت جاويدانش فريب داد، و رضاى او جز با اطاعتش به دست نمى آيد» 🖊اشاره به اين که، آنها که در ظاهر مسلمانند و در صفوف اهل ايمان جاى دارند ولى در باطن عملاً با سکوت خود راضى به فسادند، آنها هرگز نمى توانند خدايى را که از اسرار درون انسانها همچون اعمال و گفتار برونشان، آگاه است، فريب دهند. ممکن است چند صباحى ديگران و حتى خودرا بفريبند، ولى آن گاه که در پيشگاه حق و يوم البروز، همه چيز ظاهر و آشکار مى شود غرق ندامت و شرمسارى خواهند شد. 📘#خطبه_129 🔶 @Nahj_Et

💠گزیده سخنان مشکل امام علی علیه السلام👇 🔹وَ الْحِقاقُ مُحاقَّةُ الاُْمِّ لِلْعَصَبَةِ فِى الْمَرْاَةِ، وَ هُوَ الْجِدالُ وَالْخُصُومَةُ وَ قَوْلُ و حقاق درگیری‌ مادر با خویشان پدری‌ درباره دختر است، و آن ستیز و خصومت و گفتار 🔹كُلِّ واحِد مِنْهُما لِلاْخَرِ: «اَنَا اَحَقُّ مِنْكَ بِهذا». يُقالُ مِنْهُ: هر یک به دیگری‌ است که: «من به شوهردادن دختر از تو سزاوارترم». گفته می‌ شود: 🔹«حاقَقْتُهُ حِقاقاً» مِثْلَ «جادَلْتُهُ جِدالاً». وَ قَدْ قيلَ: اِنَّ نَصَّ الْحِقاقِ «حاقَقْتُهُ حِقاقاً» مانند «جادَلْتُهُ جِدالاً»: با او به ستیز برخاستم. و گفته شده: 🔹 نصّ الحقاق، بُلُوغُ الْعَقْلِ، وَ هُوَ الاِْدْراكُ، لاَِنَّهُ عَلَيْهِ السّلامُ اِنَّما اَرادَ بلوغ عقلی‌ است و آن رسیدن دختر به سنّ ازدواج است، چرا که آن حضرت اراده فرموده 🔹مُنْتَهَى الاَْمْرِ الَّذى تَجِبُ فيهِ الْحُقُوقُ وَالاَْحْكامُ. وَ مَنْ رَواهُ نهایت زمانی‌ را که در آن حقوق و احکام واجب می‌ شود. و کسی‌ که 🔹«نَصَّ الْحَقائِقِ» فَاِنَّما اَرادَ جَمْعَ حَقيقَة. «نصّ الحقائق» روایت کرده مرادش از حقایق جمع حقیقت است. 🔶 @Nahj_Et

💠داستانی از نهج البلاغه👇 🔹یاد جانسوز علی (علیه السلام) از یاران شهید 💠🔹نوف بن فضاله بکالی، یکی از افراد قبیله حِمیر (بر وزن حکمت) از طایفه همدان، بود و این طایفه او را مثل یک رئیس خود احترام می گذاشتند. نوف از یاران خاص امام علی (علیه السلام) بود. او می گوید: امیرالمؤمنین علی (علیه السلام ) در کوفه (که ظاهراً مسجد کوفه باشد) روی سنگی که آن را «جعده بن هبیره» (خواهرزاده علی (علیه السلام) ) نصب کرده بود، ایستاد[1] و این خطبه (182) را ایراد فرمود، در حالی که امام پیراهنی خشن از پشم پوشیده بود و شمشیرش را با بندی از لیف خرما به گردن آویخته بود و کفشی از لیف خرما در پای داشت و پیشانیش بر اثر سجده پینه بسته بود، پس از حمد و ثنای الهی و سفارش به تقوی و پرهیزکاری و موعظه و اندرز و تذکر مرگ و یادآوری شاهان و زورمندانی که در گودال های قبر افتادند و سپس یادی از حضرت مهدی، حجت خدا سلام الله علیه نمود، آن گاه یادی از یارانش نمود که مخلصانه در راه خدا گام برداشتند و در جنگ صفین به شهادت رسیدند تا به اینجا رسید و فرمود: «این اخوانی الذین رکبوا الطریق و مضوا علی الحق، ابن عمار و این ابن التّیهان، و ابن ذوالشهادتین و این نظراوهم...؛ کجایند برادرانم، همانها که سواره به راه من آمدند، و در راه حق گام نهادند؟! کجایند عمّار، و ابن تیهان و ذوالشّهادتین[2] و امثال آنها که برای جانبازی پیمان بستند و سرهای آنها را برای ستمگران بردند؟». سپس دست به محاسن شریفش زد، و مدت طولانی گریه کرد و آن گاه فرمود: «آه! بر برادرانم، همان ها که همواره قرآن می خواندند و به دستوراتش عمل می کردند و آن را به پا می داشتند، سنت ها را زنده کرده و بدعت ها را نابود ساختند و دعوت به جهاد را می پذیرفتند و به رهبر خود اطمینان داشتند و در خط اول بودند.سپس با صدای بلند فریاد زد: «الجهاد الجهاد عباد الله، الا و انّی معسکر فی یومی هذا، فمن اراد الرّواح الی الله فلیخرج؛ بندگان خدا، جهاد! جهاد! ... همگان بدانید که من امروز لشکر به سوی جبهه، حرکت می دهم، هر آن کس که هوای کوچ به سوی خدا را دارد، از خانه بیرون آید و با ما حرکت کند». نوف می گوید: حسین (فرزندش) را پرچمدار ده هزار نفر، و قیس بن سعد را پرچمدار ده هزار نفر دیگر، و ابو ایّوب انصاری را پرچمدار ده هزار نفر دیگر کرد، و برای دیگران نیز پرچمداری تعیین نمود و تصمیم داشت (با این گردانها) به جبهه صفین برای جنگ با سپاه معاویه برگردد. هنوز جمعه نگذشته بود که «ابن ملجم» ملعون، به او ضربه زد، لشکر برگشت. «فکنّا کاغنام فقدت راعیها و تختطفها الذّئاب من کلّ مکانٍ؛ و ما همچون گوسفندانی که چوپان نداشته باشد و گرگ ها از هر سو با سرعت به آنها حمله کنند پراکنده و سوخته دل شده بودیم».[3] پی نوشتها [1]. مادرش ام هانی، خواهر علی (علیه السلام) بود، منهاج البراعه، ج10، ص302. [2]. منظور از عمّار، صحابی معروف «عمار یاسر» است که ریش خود را در راه خدمت به اسلام سفید کرد و همواره در راه پیامبر و علی ـ علیهم السلام ـ گام بر می داشت، و سرانجام در جنگ صفین در سن 94 سالگی به شهادت رسید (اسد الغابه، ج4، ص47). و منظور از «ابن تیهان» ابو الهیثم، مالک بن تیهان است، و از سرداران لشکر اسلام در جنگ های بدر و احد و جنگ های دیگر اسلام، بود و در جنگ صفین در رکاب علی (علیه السلام) به شهادت رسید. و منظور از «ذوالشهادتین» خریمه بن ثابت است، که از سرداران اسلام در زمان پیامبر ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ بود و پیامبر گواهی او را به جای دو نفر در موردی قبول کرد، از این رو او را ذوالشهادتین (صاحب دو گواهی) می خواندند، او نیز در جنگ صفین پس از شهادت عمّار، به میدان رفت و همچنان با دشمن جنگید تا به شهادت رسید. [3]. نگاه کنید به خطبه 182 نهج البلاغه. 🔶 @Nahj_Et

#نهج_البلاغه ◽️وَرُبَّ مُنْعَمٍ عَلَيْهِ مُسْتَدْرَجٌ بِالنُّعْمَى، وَرُبَّ مُبْتَلىً مَصْنُوعٌ لَهُ بِالْبَلْوَى 🔴بسيارند افرادى كه مشمول نعمت خداوند هستند؛ اما اين نعمت مقدمه بلا و هلاكت ايشان است و چه بسيارند كسانى كه در بلا و سختى قرار دارند؛ اما اين بلا وسيله اى براى آزمايش و تكامل آنهاست» 📘#حکمت_273 🔶 @Nahj_Et