🏴حضرت عباس در کلام امیرالمومنین علی علیه السلام:
در معالی السّبطین آمده است که در آن هنگام که مولا علی علیه السلام در بستر شهادت بودند ، عباس را طلبید و او را به سینه اش چسبانید و فرمود :
" وَلَدی وَ سَتَقرّ ُ بک َ فی یوم القیامة "
به زودی چشمم در قیامت به وسیله ی وجود تو روشن می شود .
همچنین فرمودند :
" أذا کانَ یومَ عاشورا وَ دَخَلتَ المَشرعة إیاک أن تَشربَ الماء وَ أخوک الحُسین ُ عطشان ٌ "
هرگاه روز عاشورا فرا رسید و بر شریعه آب وارد شدی ؛ مبادا که از آب بنوشی در حالی که برادرت حسین ، تشنه است .
وهمه می دانیم که حضرت قمر بنی هاشم به این وصیت چه زیبا عمل کردند ، تا آنجا که فرمودند :
" وَالله لا أذوقُ الماءَ وَ سیدی الحَسینَ عطشانا ً"
سوگند به خدا از آب نمی چشم ، با اینکه آقایم حسین تشنه است.
📙معالی السّبطین
🔶 @Nahj_Et
❄️قَالَ علیه السلام صِحّةُ الجَسَدِ مِن قِلّةِ الحَسَدِ
❄️(تندرستی از کمی رشک و حسد است). یعنی همانطوری که حسد در چیزهای دیگر کارگر می افتد، در تندرستی نیز موثر است و بر آن اثر می گذارد. و این نوع حسد، حسدی است که به کمال رسیده است. بنابراین تندرستی دلیل بر کمی حسد است، چون به صحت بدن ارتباط نیافته است.
📙شرح#حکمت_256
حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص260
🔶 @Nahj_Et
🍃🌺قَالَ علیه السلام لِکُمَیلِ بنِ زِیَادٍ النخّعَیِ ّ یَا کُمَیلُ مُر أَهلَکَ أَن یَرُوحُوا فِی کَسبِ المَکَارِمِ وَ یُدلِجُوا فِی حَاجَةِ مَن هُوَ نَائِمٌ فوَاَلذّیِ وَسِعَ سَمعُهُ الأَصوَاتَ مَا مِن أَحَدٍ أَودَعَ قَلباً سُرُوراً إِلّا وَ خَلَقَ اللّهُ لَهُ مِن ذَلِکَ السّرُورِ لُطفاً فَإِذَا نَزَلَت بِهِ نَائِبَةٌ جَرَی إِلَیهَا کَالمَاءِ فِی انحِدَارِهِ حَتّی یَطرُدَهَا عَنهُ کَمَا تُطرَدُ غَرِیبَةُ الإِبِلِ
🍃🌺کمیل! به خانواده ی خود دستور بده تا در اوقات روز در پی کسب اخلاق پسندیده و شب در پی حاجات خفتگان باشند، سوگند به آن که شنوایی او همه ی آوازها را فراگیر است، هیچ کسی نیست که دلی را شاد سازد مگر این که خداوند به جای آن شادی، به او لطف و مهربانی مرحمت می کند، پس هرگاه دچار اندوهی شود، آن لطف، همچون آب در سرازیری به سمت آن غم و اندوه جاری شود تا آن را زایل سازد، چنانکه شتر بیگانه را دور می سازند). مقصود امام (علیه السلام) آن است که شاد کردن دل حاجتمندی با برآوردن حاجت او باعث می شود که خداوند آن را وسیله ی لطف خود نسبت به برآورنده ی حاجت قرار می دهد و بدان وسیله از اندوهی که به او رو کند، او را نگه می دارد. و شاید، این لطف، همان اخلاص شخص نیازمند و بستگانش، در کمک و یاری او- وسیله ی درخواست از خدا- و نیز سپاس و ثنا گفتن به او و دلبستگی مردم نسبت به وی باشد، و تمامی اینها لطفی است که خداوند جهت نگهداری از او و زدودن غمهای او، فراهم می آورد. امام (علیه السلام) در جریان این لطف را به سمت برطرف کردن غم و اندوه او، تشبیه به جریان آب در سرازیری نموده است، و وجه شبه، سرعت ریزش برای زدودن غم و نگهداری اوست، چون این لطف برخواسته از فرمان و امر الهی است و ما امرنا الا واحده کلمح بالبصر و همچنین زدودن اندوه به وسیله ی آن لطف را تشبیه به دور ساختن شتر بیگانه از میان شتران خودی، نموده است، و وجه شبه سرعت برکناری و دور ساختن است، و بقیه مطالب روشن است.
📙شرح#حکمت_257
حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص261
🔶 @Nahj_Et
16.74M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
حکمت 169 نهج البلاغه.mp3
767.3K
🌸🍃🌸🍃
🍃
📚شرح و تفسیر #حکمت_169(کلمات قصار)
⏮استاد حجت الاسلام والمسلمین #محمدی_شاهرودی کارشناس برنامه های اعتقادی و معارف اسلامی
🎤کوتاه و با بیان شیوا و روان و ساده
⏱دقایقی کوتاه در محضر نهج البلاغه
🔶 @Nahj_Et
💠🔹قَالَ علیه السلام إِذَا أَملَقتُم فَتَاجِرُوا اللّهَ بِالصّدَقَةِ
💠🔹(هرگاه تنگدست شدید با دادن صدقه، با خدا معامله کنید). قبلا گذشت که صدقه دادن باعث فزونی لطف خدا می گردد. این است که به فقرا دستور می دهد تا به هر مقداری که دسترسی دارند- اگر چه به نیم خرمایی باشد- صدقه بدهند، تا بدین وسیله جهت افاضه ی لطف خدا آمادگی پیدا کنند. و در این عبارت با کلمه ی تجارت- که استعاره آورده است برای گرفتن چیزی به جای آنچه می دهد- آنان را وادار به دادن صدقه کرده است. و تهیدستان از ثروتمندان به جلب روزی به وسیله ی دادن صدقه سزاوارترند برای این که دلها بیشتر برای آنها متاثر می شود و بر آنها رقت می کند، و از طرفی چون در فکر مردم اینطور می گذرد که صدقه دادن اینان از روی اخلاص است نه ثروتمندان.
📙شرح#حکمت_258
حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص262
🔶 @Nahj_Et
🍃🌹علیه السلام الوَفَاءُ لِأَهلِ الغَدرِ غَدرٌ عِندَ اللّهِ وَ الغَدرُ بِأَهلِ الغَدرِ وَفَاءٌ عِندَ اللّهِ
🍃🌹وفاداری نسبت به فریبکاران، خود نوعی فریبکاری در پیشگاه خداست و فریبکاری نسبت به فریبکاران، وفاداری در پیشگاه خداست). توضیح این که از جمله عهد و پیمانهای الهی در دستورات دینی اش، بی وفایی نسبت به فریبکاران به هنگام فریبکاری آنهاست به دلیل قول خدای تعالی: … ان الله لا یحب الخائنین بعضی گفته اند: این آیه درباره ی یهود بنی قینقاع نازل شده است که با پیامبر (صلی الله علیه و آله) عهدی بسته بودند و تصمیم بر پیمان شکنی داشتند که خداوند، پیامبر (صلی الله علیه و آله) را خبر داد و دستور داد تا با آنان بجنگد و به جهت پیمان شکنی آنها را مجازات کند، زیرا وفاداری نسبت به آنان، بی وفایی نسبت به پیمان با خدا بود. و فریبکاری و بی وفایی نسبت به آنها- وقتی که فریبکاری کنند- وفاداری نسبت به پیمان الهی است
📙شرح#حکمت_259
حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص263
🔶 @Nahj_Et
🌟وَ قَالَ علیه السلام کَم مِن مُستَدرَجٍ بِالإِحسَانِ إِلَیهِ وَ مَغرُورٍ بِالسّترِ عَلَیهِ وَ مَفتُونٍ بِحُسنِ القَولِ فِیهِ وَ مَا ابتَلَی اللّهُ سُبحَانَهُ أَحَداً بِمِثلِ الإِملَاءِ لَهُ
🌟بسا کس که با نیکویی بدو گرفتار گردیده است و بسا مغرور بدانکه گناهش پوشیده است، و بسا کس که فریب خورد به سخن نیکویی که در باره او بر زبانها رود، و خدا هیچ کس را نیازمود چون کسی که او را در زندگی مهلتی بود. [و این گفتار پیش از این گذشت، لیکن اینجا در آن زیادتی است سودمند.
📙شرح#حکمت_260
حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص264
🔶 @Nahj_Et
💠قَالَ علیه السلام لَمّا بَلَغَهُ إِغَارَةُ أَصحَابِ مُعَاوِیَةَ عَلَی الأَنبَارِ فَخَرَجَ بِنَفسِهِ مَاشِیاً حَتّی أَتَی النّخَیلَةَ وَ أَدرَکَهُ النّاسُ وَ قَالُوا یَا أَمِیرَ المُؤمِنِینَ نَحنُ نَکفِیکَهُم
فَقَالَ مَا تکَفوُننَیِ أَنفُسَکُم فَکَیفَ تکَفوُننَیِ غَیرَکُم إِن کَانَتِ الرّعَایَا قبَلیِ لَتَشکُو حَیفَ رُعَاتِهَا وَ إنِنّیِ الیَومَ لَأَشکُو حَیفَ رعَیِتّیِ کأَنَنّیِ المَقُودُ وَ .....
💠وقتی که به امام (علیه السلام) خبر دادند، لشکر معاویه، بر شهر انبار یورش برده و آنجا را غارت کرده است، خود امام (علیه السلام) با پای پیاده از شهر بیرون آمد تا به نخیله رسید. مردم آن حضرت را دیدند، عرض کردند: یا امیرالمومنین، ما آنها را کفایت می کنیم. حضرت در جواب آنها گفت: (به خدا قسم شما مرا از خود کفایت نمی کنید تا چه رسد به دیگران؟ اگر رعیت پیش از من از جور حکمرانان خود شاکی بودند، من امروز از ستم رعیتم شکایت دارم، مثل این که من پیرو ایشانم و ایشان زمامدار، و یا من فرمانبردارم و ایشان فرمانده!) پس از آن که امام علیه السلام ضمن گفتاری طولانی- که ما برگزیده ای از آن را در خلال خطبه ها بیان داشتیم- این سخنان را گفت، دو مرد از پیروان امام (علیه السلام) جلو آمدند، یکی گفت من جز خودم، و برادرم اختیاردار دیگران نیستم، پس یا امیرالمومنین چه دستور می دهی، تا انجام دهیم، امام (علیه السلام) فرمود: آنچه من می خواهم، کجا از شما دو تن ساخته است؟ شرح این فصل از سخن به صورت مشروح در ضمن خطبه ها گذشت.
📙شرح#حکمت_261
حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص265
🔶 @Nahj_Et
حکمت 170 نهج البلاغه.mp3
4.23M
#خطبه_متقین
📌قسمت سی و چهارم
🔰امیرالمومنین علیه السلام در ادامه اوصاف برجسته پرهيزگاران مى فرمايد :
▫️اَلْخَيْرُ مِنْهُ مَأْمُولٌ، وَ الشَّرُّ مِنْهُ مَأْمُونٌ، إِنْ کانَ فِي الْغَافِلِينَ کُتِبَ فِي الذَّاکِرِينَ، وَ إِنْ کانَ في الذَّاکِرِينَ لَمْ يُکْتَبْ مِنَ الْغَافِلِينَ
💠(مردم) به خير او اميدوار و از شرّش درامانند، اگر در ميان غافلان باشد جزو ذاکران محسوب مى شود و اگر در ميان ذاکران باشد در زمره غافلان نوشته نمى شود
✍در حديثى از پيامبر اکرم صلى الله عليه وآله مى خوانيم که فرمود: «ألا أُنَبِّئُکُم لِمَ سُمِّيَ الْمُؤْمِنُ مُؤْمِناً؟ لاِيمانِهِ النّاسُ عَلى أنْفُسِهِمْ وَ أمْوالِهِمْ، ألا أُنَبِّئُکُمْ مِنَ الْمُسْلِمِ؟ اَلْمُسْلِمُ مَنْ سَلِمَ النّاسُ مِنْ يَدِهِ وَ لِسانِهِ; آيا به شما خبر دهم چرا مؤمن مؤمن ناميده شده؟ به سبب اين که مردم را بر جان و مالشان امان بخشيده. آيا به شما خبر دهم چه کسى مسلمان است؟ کسى که مردم از دست و زبانش در سلامت باشند».
🔹هرگاه مؤمنان و مسلمانان عادى بايد چنين باشند، پرهيزگاران که نخبگان مؤمنان و مسلمانان اند به طور مسلم چنين خواهند بود; آنها منبع خيرات و برکات و همه مردم از شر آنان در امانند.
🔹واژه خير و شر مفهوم بسيار گسترده اى دارد که همه نيکيهاى مادّى و معنوى و همه شرور مادى و معنوى را شامل مى شود.
✔️جمله «إِنْ کَانَ فِي الْغَافِلِينَ...» اشاره به اين است که او در ميان افراد غافل و بى خبر، هم رنگ جماعت نمى شود و همچنان به ياد خدا و روز قيامت مشغول است و در ميان ذاکران از جمع آنها عقب نمى ماند و غفلت دامن او را نخواهد گرفت.
📝ادامه دارد...
🔶 @Nahj_Et