💠🔹 قَالَ لِابنِهِ الحَسَنِ علیه السلام لَا تُخَلّفَنّ وَرَاءَکَ شَیئاً مِنَ الدّنیَا فَإِنّکَ تَخَلّفُهُ لِأَحَدِ رَجُلَینِ إِمّا رَجُلٌ عَمِلَ فِیهِ بِطَاعَةِ اللّهِ فَسَعِدَ بِمَا شَقِیتَ بِهِ وَ إِمّا رَجُلٌ عَمِلَ فِیهِ بِمَعصِیَةِ اللّهِ فشَقَیِ َ بِمَا جَمَعتَ لَهُ فَکُنتَ عَوناً لَهُ عَلَی مَعصِیَتِهِ وَ لَیسَ أَحَدُ هَذَینِ حَقِیقاً أَن تُؤثِرَهُ عَلَی نَفسِکَ قَالَ الرضّیِ ّ وَ یُروَی هَذَا الکَلَامُ عَلَی وَجهٍ آخَرَ وَ هُوَ أَمّا بَعدُ فَإِنّ ألّذِی فِی یَدِکَ مِنَ الدّنیَا قَد کَانَ لَهُ أَهلٌ قَبلَکَ وَ هُوَ صَائِرٌ إِلَی أَهلٍ بَعدَکَ وَ إِنّمَا أَنتَ جَامِعٌ لِأَحَدِ رَجُلَینِ رَجُلٍ عَمِلَ فِیمَا جَمَعتَهُ بِطَاعَةِ اللّهِ فَسَعِدَ بِمَا شَقِیتَ بِهِ أَو رَجُلٍ عَمِلَ فِیهِ بِمَعصِیَةِ اللّهِ فَشَقِیتَ بِمَا جَمَعتَ لَهُ وَ لَیسَ أَحَدُ هَذَینِ أَهلًا أَن تُؤثِرَهُ عَلَی نَفسِکَ وَ لَا أَن تَحمِلَ لَهُ عَلَی ظَهرِکَ فَارجُ لِمَن مَضَی رَحمَةَ اللّهِ وَ لِمَن بقَیِ َ رِزقَ اللّهِ
💠🔹و به پسرش حسن فرمود:] پسرکم! چیزی از دنیا بجا منه! چه آن را برای یکی از دو کس خواهی نهاد: یا مردی که آن را در طاعت خدا به کار برد پس به چیزی که تو بدان بدبخت شده ای نیکبخت شود، و یا مردی که به نافرمانی خدا در آن کار کند و بدانچه تو برای او فراهم کرده ای بدبخت شود پس در آن نافرمانی او را یار باشی و هیچ یک از این دو در خور آن نبود که بر خود مقدمش داری. [و این گفتار به گونه ای دیگر روایت شده است که:] اما بعد، آنچه از دنیا در دست توست پیش از تو خداوندانی داشت و پس از تو به دیگری رسد و تو فراهم آورنده ای که برای یکی از دو تن خواهی گذاشت: آن که گرد آورده تو را در طاعت خدا به کار برد پس او بدانچه تو بدبخت شده ای خوشبخت شود، یا آن که آن را در نافرمانی خدا صرف کند پس تو بدانچه برای وی فراهم آورده ای بدبخت شوی و هیچ یک از این دو سزاوار نبود که بر خود مقدمش داری و بر پشت خویش برای او باری برداری ، پس برای آن که رفته است آمرزش خدا را امید دار و برای آن که مانده روزی پروردگار.!
📙شرح#حکمت_416
حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص420 شرح شهیدی
🔶 @Nahj_Et
💠قَالَ علیه السلام الحِلمُ عَشِیرَةٌ
💠امام علیه السلام (در سود بردباری) فرموده است: بردباری قبیله است (چون بردبار را از آزار دشمن نگاه می دارد چنانکه قبیله و خویشاوند شخص را نگهداری می کنند، یا چون بر اثر بردباری مردم دوست و یاور او می شوند به آن ماند که صاحب قبیله شده است).
📙شرح#حکمت_418
حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص422 شرح فیض الاسلام
🔶 @Nahj_Et
🍃🌹قَالَ علیه السلام لِقَائِلٍ قَالَ بِحَضرَتِهِ أَستَغفِرُ اللّهَ ثَکِلَتکَ أُمّکَ أَ تدَریِ مَا الِاستِغفَارُ الِاستِغفَارُ دَرَجَةُ العِلّیّینَ وَ هُوَ اسمٌ وَاقِعٌ عَلَی سِتّةِ مَعَانٍ أَوّلُهَا النّدَمُ عَلَی مَا مَضَی وَ الثاّنیِ العَزمُ عَلَی تَرکِ العَودِ إِلَیهِ أَبَداً وَ الثّالِثُ أَن تؤُدَیّ َ إِلَی المَخلُوقِینَ حُقُوقَهُم حَتّی تَلقَی اللّهَ أَملَسَ لَیسَ عَلَیکَ تَبِعَةٌ وَ الرّابِعُ أَن تَعمِدَ إِلَی کُلّ فَرِیضَةٍ عَلَیکَ ضَیّعتَهَا فتَؤُدَیّ َ حَقّهَا وَ الخَامِسُ أَن تَعمِدَ إِلَی اللّحمِ
ألّذِی نَبَتَ عَلَی السّحتِ فَتُذِیبَهُ بِالأَحزَانِ حَتّی تُلصِقَ الجِلدَ بِالعَظمِ وَ یَنشَأَ بَینَهُمَا لَحمٌ جَدِیدٌ وَ السّادِسُ أَن تُذِیقَ الجِسمَ أَلَمَ الطّاعَةِ کَمَا أَذَقتَهُ حَلَاوَةَ المَعصِیَةِ فَعِندَ ذَلِکَ تَقُولُ أَستَغفِرُ اللّهَ
🍃🌹و به کسی که در محضر او أستغفر اللّه گفت، فرمود:] مادر بر تو بباید گریست می دانی استغفار چیست؟ استغفار درجت بلند رتبگان است و شش معنی برای آن است: نخست پشیمانی بر آنچه گذشت، و دوم عزم بر ترک بازگشت ، و سوم آن که حقوق مردم را به آنان بپردازی چنانکه خدا را پاک دیدار کنی و خود را از گناه تهی سازی، و چهارم این که حقّ هر واجبی را که ضایع ساخته ای ادا سازی و پنجم این که گوشتی را که از حرام روییده است، با اندوهها آب کنی چندان که پوست به استخوان چسبد و میان آن دو گوشتی تازه روید، و ششم آن که درد طاعت را به تن بچشانی، چنانکه شیرینی معصیت را بدان چشاندی آن گاه أستغفر اللّه گفتن توانی.
📙شرح#حکمت_417
حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص421 شرح شهیدی
🔶 @Nahj_Et
💢وَ قَالَ علیه السلام افعَلُوا الخَیرَ وَ لَا تَحقِرُوا مِنهُ شَیئاً
فَإِنّ صَغِیرَهُ کَبِیرٌ وَ قَلِیلَهُ کَثِیرٌ وَ لَا یَقُولَنّ أَحَدُکُم إِنّ أَحَداً أَولَی بِفِعلِ الخَیرِ منِیّ فَیَکُونَ وَ اللّهِ کَذَلِکَ إِنّ لِلخَیرِ وَ الشّرّ أَهلًا فَمَهمَا تَرَکتُمُوهُ مِنهُمَا کَفَاکُمُوهُ أَهلُهُ
💢(کار خیر را انجام دهید، و کم آن را نیز ناچیز ندانید، زیرا کوچک آن، بزرگ و کم آن زیاد است نباید کسی از شما بگوید دیگری از من به انجام کار نیک سزاوارتر است، اگر چنین بگوید به خدا سوگند که چنان خواهد شد. زیرا هر یک از خیر و شر اهلی دارد و هرگاه شما یکی از آنها را ترک گویید به جای شما اهلش آن را انجام خواهند داد.) امام (علیه السلام) دستور به انجام کار نیک داده و از کوچک شماردن آن- هر چند که اندک باشد- نهی فرموده است و بر این مطلب وسیله ی قیاس مضمری واداشته است که صغرای آن عبارت فان صغیره کبیر و قلیله کثیر، است، یعنی در ارزش گذاری و نسبت به آن کسی که نیاز به آن کار خیر دارد. آنگاه نهی کرده است از این که کسی بگوید: که دیگری از وی به کار نیک سزاوارتر است، و این کنایه از آن است که شخصی کار را به این حساب که دیگری بر آن سزاوارتر از اوست ترک گوید. اما عبارت فیکون و الله کذلک زیرا این سخن گوینده ای که کار نیک را ترک می کند، باعث می شود که آن شخص که اهل خیر است آن کار را انجام دهد و کار به او نسبت داده شود. و جمله: ان للخیر و الشر اهلا … ترغیب به کار نیک و زنهار از کار بد است. با تذکر این که هر کدام از نیک و بد اهلی دارد که بدان بسنده می کنند، البته وقتی که نااهل آن را ترک کند و اهل خیر از او بشنوند که او نمی خواهد انجام دهد، آنان کار خیر را انجام می دهند و کار بد را به اهلش وامی گذارد.
📙شرح#حکمت_422
حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص426 شرح ابن میثم
🔶 @Nahj_Et
🍃🌺قَالَ علیه السلام مِسکِینٌ ابنُ آدَمَ مَکتُومُ الأَجَلِ مَکنُونُ العِلَلِ مَحفُوظُ العَمَلِ تُؤلِمُهُ البَقّةُ وَ تَقتُلُهُ الشّرقَةُ وَ تُنتِنُهُ العَرقَةُ
🍃🌺بیچاره فرزند آدم، اجلش پنهان، و بیماریهایش پوشیده و عملش محفوظ است. پشه ای او را می رنجاند، و آب در گلو گرفتن وی را می کشد، و عرقی بدبویش می کند). امام (علیه السلام) آدمیزاده را بیچاره نامیده و با قیاس مضمری که دلایل بیچارگی و ناتوانی او را برشمرده، مطلب را توضیح داده است، صغرای قیاس، عبارت مکتوم الاجل … است که معنای آن نیز روشن است، و کبرای مقدر آن چنین است: و هر کس چنین باشد، پس او بیچاره است. کلمه ی مسکین خبر مقدم بر مبتدا است چون دارای اهمیت است، و تنوین آن به خاطر تخفیف حذف شده است. و هدف از این سخن شکستن حالت خودخواهی و خودبینی و برتری جویی نفس از این دست رذایل اخلاقی است.
📙شرح#حکمت_419
حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص423 شرح ابن میثم
🔶 @Nahj_Et
🌱🌼قَالَ علیه السلام کَفَاکَ مِن عَقلِکَ مَا أَوضَحَ لَکَ سُبُلَ غَیّکَ مِن رُشدِکَ
🌱🌼همین قدر در عقل و خرد تو بس که راههای گمراهی ات را از راههای رستگاری آشکار سازد). هدف از عقل عملی همان است که امام (علیه السلام) بیان داشته است و همان قدر کافی است.
📙شرح#حکمت_421
حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص425 شرح ابن میثم
🔶 @Nahj_Et
💠🔹روُیِ َ أَنّهُ علیه السلام کَانَ جَالِساً فِی أَصحَابِهِ فَمَرّت بِهِمُ امرَأَةٌ جَمِیلَةٌ فَرَمَقَهَا القَومُ بِأَبصَارِهِم فَقَالَ علیه السلام
إِنّ أَبصَارَ هَذِهِ الفُحُولِ طَوَامِحُ وَ إِنّ ذَلِکَ سَبَبُ هِبَابِهَا فَإِذَا نَظَرَ أَحَدُکُم إِلَی امرَأَةٍ تُعجِبُهُ فَلیُلَامِس أَهلَهُ فَإِنّمَا هیِ َ امرَأَةٌ کَامرَأَتِهِ
فَقَالَ رَجُلٌ مِنَ الخَوَارِجِ قَاتَلَهُ اللّهُ کَافِراً مَا أَفقَهَهُ فَوَثَبَ القَومُ لِیَقتُلُوهُ فَقَالَ علیه السلام رُوَیداً إِنّمَا هُوَ سَبّ بِسَبّ أَو عَفوٌ عَن ذَنبٍ
💠🔹آورده اند که امام (علیه السلام) در میان جمعی از یاران خود نشسته بود، زنی زیبارو از آنجا گذشت، اصحاب بر او چشم دوختند، امام (علیه السلام) فرمود: رمق: نگاه کردن، طموح البصر: بالا نگاه کردن، هبیب، الهباب: صدای قوچ موقع هیجان شهوت و طلبیدن میش، (دیدگان این مردها به هوا دوخته شده و اینگونه نگاه باعث هیجان و انگیزش شهوت و خوشی است پس هرگاه کسی از شما به زنی که خوش می آیدش نگاه کرد باید با همسر خود آمیزش کند که او زنی مانند وی است پس مردی از خوارج گفت: خدا او را بکشد چه قدر داناست! اصحاب از جا برخاستند تا او را بکشند. امام (علیه السلام) فرمود: او را مهلت دهید! به جای دشنام باید دشنام داد یا از گناهش گذشت). کلمه: فحول را برای آن افراد استعاره آورده است، و همچنین، کلمه: هباب را برای میل آنها به آمیزش استعاره آورده است. امام (علیه السلام) آنان را به رهایی از فتنه ی آن نگاه، وسیله ی آمیزش با همسران راهنمایی کرده است، و بر این عمل وسیله ی قیاس مضمری، ترغیب کرده است که صغرای آن عبارت فانما هی امراه کامراه، است، یعنی همسر آن مرد زنی است نظیر آن زنی که دیده است، و کبرای مقدر آن نیز چنین است: و هر کسی که شبیه آن زن باشد، جای آن را می گیرد. اما آن مرد خارجی که لفظ کافر را بر امام (علیه السلام) اطلاق کرده است برای این است که امام (علیه السلام) از نظر خوارج خطاکار است و هر خطاکاری کافر است. عبارت انما هو سبب … بنا بر اساس فضیلت عدالت است.
📙شرح#حکمت_420
حکمت های نهج البلاغه ( همراه با 25 ترجمه و شرح )/ ص424 شرح ابن میثم
🔶 @Nahj_Et
#نهج_البلاغه
📿 وَلاَ ظَهِیرَ کَالْمُشَاوَرَةِ
🟤وهیچ پشتیبانى چون مشورت نمى باشد
✍حقیقت این است که اسلام دین استبداد به راى نیست; اسلام مى گوید: خداوند تمام علم و دانش و عقل را به یک یا چند نفر نداده بلکه در میان بندگان خدا تقسیم کرده است. اگر کسى مى خواهد به کمالِ علم و دانش و عقل برسد باید از افکار دیگران استفاده کند و چه بسا یک مشورت، جلوى خطاهاى بسیارى را مى گیرد به خصوص این که کسى که قصد کارى را دارد آنچه را مطابق میل اوست بر غیر آن ترجیح مى دهد و نمى تواند به قضاوت بى طرفانه بنشیند و به همین دلیل ممکن است گرفتار اشتباهات وسیعى شود; اما افرادى که از محدوده کار او خارجند بهتر و روشن تر مى توانند درباره آن قضاوت و داورى کنند.
همان گونه که در روایات متعدد وارد شده باید طرف مشورت عاقل و خداترس و راستگو و راز نگه دار و شجاع و خیرخواه باشد تا بتوان از مشورت او بهره گرفت.
📘#حکمت_54
🔶 @Nahj_Et
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🎥استفاده از فرصت های محدود زندگی دنیا
⚜امیرالمومنین عليه السلام میفرمایند:
فرصت ها مانند گذشتن ابر، می گذرند...
♨️فرمایشات مقام معظم رهبری
🔶 @Nahj_Et
#نهج_البلاغه
📿وَلاَ مِیرَاثَ کَالاَْدَبِ
🟤و هیچ میراثى چون ادب
✍منظور از ادب حسن معاشرت با مردم و تواضع در برابر خلق و خالق و برخورد پسندیده با همه افراد است.
معنى اصلى واژه ادب دعوت کردن است و از آنجایى که اخلاق نیک و برخورد شایسته مردم را به خوبى ها دعوت مى کند آن را ادب نامیده اند.
جمله زیبایى نیز از حکیم ایرانى بزرگمهر در این زمینه نقل شده است که مى گوید: بهترین میراثى که پدران براى فرزندان گذارده اند ادب است، زیرا کسى که داراى ادب باشد به وسیله آن مى تواند اموال فراوانى کسب کند; ولى اگر پدر مال فراوانى بدون ادب براى فرزند گذاشته باشد فرزند با بى ادبى و نادانى همه را تلف کرده و از مال و ادب تهى دست مى شود.
📘#حکمت_54
🔶 @Nahj_Et